Λέσχη bilderberg... Δεξαμενή σκέψης ή παγκόσμια διακυβέρνηση;
12/09/2012 | 04:14
0
Αφιέρωμα: Λέσχη bilderberg... Δεξαμενή σκέψης ή παγκόσμια διακυβέρνηση;
Για τους περισσότερους η λέσχη Bilderberg δεν είναι άγνωστη. Κάποιοι την ταυτίζουν με το «απόλυτο κακό», για μερικούς είναι το επίσημο – ανεπίσημο όργανο διακυβέρνησης των πιο ισχυρών και πλούσιων ανθρώπων του κόσμου, ενώ για άλλους η Bilderberg, είναι μία μυστικιστική οργάνωση, μία ομάδα που πέρα από την καταδυνάστευση των λαών έχει στόχο και τις θρησκείες. Χιλιάδες άρθρα, εκατοντάδες βιβλία και αμέτρητες συζητήσεις έχουν απλώσει ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από την Λέσχη. Περίπου 10.000.000 αποτελέσματα περιμένουν στο google, όποιον επιχειρήσει να ξετυλίξει την άκρη του νήματος… Όμως ποια είναι η Λέσχη Bilderberg; ποιοι την διοικούν και ποιος είναι ο ρόλος της και η δύναμη της; Που σταματά ο μύθος και που ξεκινά η πραγματικότητα;
Περιεχόμενα
H λέσχη Βilderberg έλαβε το όνομα της από το ομώνυμο ξενοδοχείο (hotel de bilderberg) της πόλης Arnhem, στην Ολλανδία, όπου και πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση του γκρουπ το 1954 (29-31 Μαΐου). Το κλίμα της εποχής ήταν ιδιαίτερο. Μόλις δέκα χρόνια μετά το τέλος ενός καταστροφικού πολέμου, ολόκληρος ο κόσμος φαινόταν να προετοιμάζεται για μία νέα σύγκρουση. ΕΣΣΔ και Η.Π.Α, εγκαινίαζαν μία νέα εποχή, αυτή του ψυχρού πολέμου. Στην Ευρώπη, τα εθνικά κράτη, που πάσχιζαν να επουλώσουν τις πληγές τους από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, γνώριζαν καλά ότι η συμμετοχή τους σε ένα 3ο π. πόλεμο θα ήταν καταστροφική. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, πολιτικής ρευστότητας και συσσωρευμένης έντασης, γεννήθηκε και η ιδέα της «ευρω-ατλαντικής συνεννόησης». Η Ευρώπη μπορούσε να έχει μέλλον, μόνο αν συνένωνε τις δυνάμεις της με την Αμερική. Αυτή η ιδέα κέρδιζε όλο και περισσότερους οπαδούς όσο δυνάμωνε η «απειλή» του κουμμουνισμού.
Η πρώτη αυτή διεθνής συνάντηση οργανώθηκε από τον Πολωνό πολιτικό και διανοητή Jozef Retinger. O Retinger ήταν οραματιστής της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Με τη βοήθεια του πρίγκιπα της Ολλανδίας, Βερνάρδου, o Retinger μαζί με τον Βέλγο Paul Guillaume van Zeeland, πρώην πρωθυπουργό και τον Dutchman Paul Rijkens, επικεφαλής της εταιρίας Unilever ήρθαν σε επαφή με τον Walter Bedell Smith, “αφεντικό” της CIA, προκειμένου να οργανώσει την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στη συνάντηση που έγινε στο «Bilderberg» συμμετείχαν 50 προσκεκλημένοι από 11 χώρες, μεταξύ των οποίων και η αμερικανική αντιπροσωπεία με 11 μέλη. Σύμφωνα με πηγές της εποχής, οι προσκεκλημένοι επιλέχθηκαν με βάση και την ιδεολογική τους τοποθέτηση, στοχεύοντας να υπάρχουν δύο ιδεολογικές οπτικές πάνω στα κοινά ζητήματα. H συντηρητική και η φιλελεύθερη οπτική.
Η συνάντηση στέφθηκε με επιτυχία και συμφωνήθηκε να επαναλαμβάνεται σε ετήσια βάση. Ισόβιος γραμματέας της επιτροπής που θα επιμελείται την ατζέντα και την οργάνωση των συναντήσεων ορίστηκε ο εμπνευστής της, Jozef Retinger.
“Οποιοσδήποτε συμμετέχει στις συναντήσεις μας, συμμετέχει ως ιδιώτης, ακόμη και αν είναι αρχηγός μίας κυβέρνησης, ή ενός κόμματος, ή ενός οργανισμού και για αυτό δεν είναι υπόλογος στους υποστηρικτές του για οτιδήποτε πει”
Από νωρίς, ο χαρακτήρας της λέσχης πήρε άτυπη μορφή. Οι συναντήσεις έμεναν πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όμως η μεγαλύτερη αντίφαση της Bilderberg βρίσκεται στον «ιδιωτικό» χαρακτήρα που θέλησε να λάβει η λέσχη. Πώς είναι δυνατόν να πείσει το επιχείρημα ότι οι συναντήσεις είναι ιδιωτικές, όταν σε αυτές συναντώνται εκλεγμένοι εκπρόσωποι σχεδόν όλων των κυβερνήσεων του κόσμου; Ποιος πείθεται ότι η μορφή της λέσχης είναι “άτυπη”, όταν τα μέλη της είναι οι πιο ισχυροί άνθρωποι του κόσμου;
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ελάχιστοι γνώριζαν την ύπαρξη της λέσχης, ακόμη λιγότεροι γνώριζαν τα ονόματα των ισχυρών που συμμετείχαν σε αυτήν. Απόλυτα φυσικό, αν αναλογιστεί κανείς τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στα υπερπολυτελή θέρετρα, όπου λαμβάνουν χώρο οι συναντήσεις τους. Το 2008, ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε η λέσχη αναφέρει ότι σκοπός της οργάνωσης δεν είναι να επιβάλει λύσεις καθώς και ότι κατά τη διάρκεια των συναντήσεων δεν γίνεται καμία ψηφοφορία και δεν επιβάλλεται καμία πολιτική. Μαζί δόθηκε στη δημοσιότητα μία λίστα με ονόματα καλεσμένων στην ετήσια διάσκεψη. Ισχυρά ονόματα από την παγκόσμια πολιτική σκηνή, μαζί με τους διευθύνοντες συμβούλους των μεγαλύτερων παγκοσμίως τραπεζών και πολυεθνικών εταιριών. Εκρηκτικός συνδυασμός θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς.
Δεκάδες θεωρίες συνομωσίας σχετικά με την Bilderberg έχουν αποκτήσει τελευταία πολλούς οπαδούς. Αν και οι θεωρίες αυτές μεταξύ τους έχουν αρκετές αποκλίσεις (θρησκευτικές, ιδεολογικές κλπ), σχεδόν όλες αποδίδουν στην Bilderberg ένα στόχο. Την παγκόσμια διακυβέρνηση. Για τους επικριτές των κοινών συναντήσεων της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής ελίτ, η Bilderberg δεν είναι απλά μία δεξαμενή σκέψης (think tank), ένας όμιλος προβληματισμού. «Οι πλούσιοι όταν είναι ταυτόχρονα και ισχυροί δεν προβληματίζονται αλλά σχεδιάζουν», είχε δηλώσει ο Alex Jones, γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και ερευνητής. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, η επικράτηση ενός παγκόσμιου μοντέλου διακυβέρνησης και η κατάργηση των εθνικών κρατών, είναι σύμφωνα με αυτούς, τα επόμενα βήματα της λέσχης Bilderberg, της οργάνωσης «φάντασμα», η οποία ελέγχει ένα παγκόσμιο δίκτυο τραπεζών, κυβερνήσεων και μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Όμως οι θεωρίες συνομωσίας γύρω από την Bilderberg δεν είναι μία τρέλα της εποχής. Από το 1964 η υπερσυντηρητική αμερικανίδα συγγραφέας Phyllis Schlafly, μέσα από το βιβλίο της “A Choice, Not an Echo”,ανέπτυξε τη θεωρία ότι το Ρεπουμπλικανικό κόμμα ελεγχόταν ήδη από την Bilderberg, με στόχο να περάσει διεθνιστικές πολιτικές μέσω ελεγχόμενων Προέδρων, με απώτερο σκοπό την εγκαθίδρυση μίας παγκόσμιας κουμμουνιστικής διακυβέρνησης.
Όμως όσο ακραίες και εάν ακούγονται οι θεωρίες συνομωσίας, είναι πάντα η ίδια η λέσχη, αυτή που δίνει το έδαφος για να αναπτυχθούν. Σχετικά πρόσφατο παράδειγμα δίνει ο δημοσιογράφος Bruno Waterfield σε μία ανταπόκριση το 2008 από τις Βρυξέλλες για τη εφημερίδα “ TheTelegraph”. Ο δημοσιογράφος ισχυρίζεται ότι η λέσχη Βilderberg οργάνωσε ένα μυστικό δείπνο προκειμένου να ενισχύσει την υποψηφιότητα του Herman Van Rompuy για την προεδρεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Σχεδόν ένα μήνα μετά, ο Βέλγος Van Rompuy εκλέγεται πρώτος μόνιμος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Δεν είναι όμως η μοναδική περίπτωση που η Bilderberg φαίνεται να «προωθεί» πολιτικά πρόσωπα. Ο Bill Clinton για παράδειγμα, ήταν καλεσμένος στη συνάντηση της Bilderberg το 1991 ενώ ήταν κυβερνήτης του Άρκανσας. Δύο χρόνια μετά θα γίνει ο 42ος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Την ίδια χρονιά που ο Bill Clinton γίνεται πρόεδρος των Η.Π.Α, ένας άσημος βουλευτής του εργατικού κόμματος της Μ.Βρετανίας θα συμμετάσχει στην ετήσια συνάντηση της λέσχης που πραγματοποιήθηκε στη Βουλιαγμένη της Αθήνας. Ο βουλευτής των εργατικών Tony Blair,τέσσερα χρόνια μετά θα βρεθεί στο τιμόνι της Μ.Βρετανίας. Το 2001 ο Denis Healey, μέλος και συνιδρυτής της Διοικούσας Επιτροπής της Βilderberg επί 30 έτη, δήλωσε : « Το να πει κανείς ότι εμείς (Bilderberg) παλεύουμε για μία παγκόσμια κυβέρνηση είναι υπερβολικό, αλλά όχι εντελώς άδικο. Εμείς στη Λέσχη αισθανθήκαμε ότι δεν μπορούμε αιωνίως να πολεμάμε ο ένας τον άλλο για το τίποτα, σκοτώνοντας κόσμο και δημιουργώντας εκατομμύρια άστεγους. Έτσι καταλάβαμε ότι μία κοινότητα σε όλο τον κόσμο θα ήταν κάτι καλό...»Στη συνέχεια της συνέντευξης ο Healey απορρίπτει τις κατηγορίες περί συνομωσίας, δίνοντας την απάντηση «αυτά είναι βλακείες», «απλά έτσι κινείται ο κόσμος».
Όμως τα ερωτήματα παραμένουν και οι αλλαγές που αναμφίβολα βιώνει σήμερα ολόκληρος ο κόσμος, για πολλούς, δεν είναι ούτε τυχαίες, ούτε απρογραμμάτιστες. Η Bilderberg δεν είναι απλά ένα Club αφού σε αυτό συμμετέχει η οικονομική και πολιτική αφρόκρεμα του δυτικού κόσμου.
Από την άλλη πλευρά ζητήματα που είναι παγκόσμια, όπως η κλιματική αλλαγή, οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας, η αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων κλπ, απαιτούν συνεργασίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Η φυσική εξέλιξη της παγκοσμιοποίησης απαιτεί και όργανα που θα μπορούν να λαμβάνουν γρήγορα και αποτελεσματικά, αποφάσεις. Οι δομές των εθνικών κρατών σε συνδυασμό με τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, καθιστούν αδύναμα τα κράτη να κινηθούν γρήγορα και αποτελεσματικά απέναντι σε ραγδαίες εξελίξεις.
Αρκετοί θεωρούν ότι σε μία νέα εποχή, η οποία ήδη έχει αρχίσει, τα κράτη θα αναγκασθούν να αποδεχτούν νέες δομές και όργανα διακυβέρνησης. Οι προκλήσεις του μέλλοντος είναι πολύ μεγάλες και απαιτούν λύσεις που ξεπερνούν τα σύνορα των κρατών.
Χαρακτηριστικά απαντά η πρώην Υπουργός Παιδείας, κυρία Διαμαντοπούλου σε ερώτηση τηλεθεατή το 2009 στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Αναφέρει πως η λέσχη Bilderberg είναι μία δεξαμενή σκέψης όπου συζητούνται θεματικές ενότητες με καλεσμένους από όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια ο υπουργός Εξωτερικών κύριος Αβραμόπουλος ισχυρίζεται ότι είναι καλό να μετέχουν Έλληνες σε τέτοια φόρουμ, όπως η Bilderberg.
H Άννα Διαμαντοπούλου απαντά σε ερώτηση, σχετικά με τη συμμετοχή της στη Bilderberg (ΣΚΑΪ 2009)
Η φετινή διάσκεψη της λέσχης πραγματοποιήθηκε στη Βιρτζίνια των Η.Π.Α μεταξύ 31/05/2012 και 03/06/2012. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της λέσχης, τα θέματα που απασχόλησαν τη φετινή διάσκεψη ήταν : 1) οι διατλαντικές σχέσεις, 2) οι εξελίξεις του πολιτικού σκηνικού σε Ευρώπη και Η.Π.Α, 3) η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, 4) ενεργειακά ζητήματα, 5) το μέλλον της Δημοκρατίας και 6) Ρωσία , Κίνα και Μέση Ανατολή.
Μεταξύ των προσκεκλημένων ξεχωρίζουν οι: Ackermann, Josef (πρόεδρος της Deutche Bank- Γερμανία), Löscher, Peter (πρόεδρος και CEO της Siemens- Γερμανία), Flint, Douglas J. (Πρόεδρος Ομίλου HSBC, Μ.Βρετανία). Από ελληνικής πλευράς υπήρχαν τρείς συμμετοχές: Αναστάσιος Γιαννίτσης (τ.υπουργός Εσωτερικών, καθηγητής Ανάπτυξης και Διεθνών οικονομικών), Δημήτριος Παπαχελόπουλος (Διευθύνων Σύμβουλος ΤΙΤΑΝ) και Λουκάς Τσούκαλης (Πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ).
Βίντεο από τις φετινές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από το χώρο που συνεδρίασε η Bilderberg
Παλαιότερα από ελληνικής πλευράς, στις λίστες των καλεσμένων έχουν συμπεριληφθεί οι εξής έλληνες πολιτικοί:
Άννα Διαμαντοπούλου (2009, Αθήνα, Βουλιαγμένη)
Γιώργος Αλογοσκούφης (2009, Αθήνα, Βουλιαγμένη)
Ντόρα Μπακογιάννη (2009, Αθήνα, Βουλιαγμένη)
Στέφανος Μάνος (1993, Αθήνα, Βουλιαγμένη)
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (1993, Αθήνα, Βουλιαγμένη)
Θεόδωρος Πάγκαλος (1993, Αθήνα, Βουλιαγμένη)
Αντώνης Σαμαράς (1992, Evian-les-Bains, Γαλλία)
Γεράσιμος Αρσένης (1994, Ελσίνκι, Φινλανδία)
Κώστας Καραμανλής (1998, Turnberry, Σκωτία)
Γιώργος Παπανδρέου (1998, Turnberry, Σκωτία)
