Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

Tέσσερα κεριά έλιωναν αργά αργά…


Tέσσερα κεριά έλιωναν αργά αργά…





Tέσσερα κεριά έλιωναν αργά, αργά.

Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος που μπορούσε να ακουστεί η συζήτησή τους.

Το πρώτο κερί είπε:

Εγώ είμαι η Ειρήνη.

Μα οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με διατηρήσουν.

Πιστεύω πως δεν μου μένει άλλο από το να συνεχίσω να σβήνω!!!
Κι έτσι αφέθηκε σιγά, σιγά να σβήσει ολοκληρωτικά.
Συνεχίζοντας το δεύτερο κερί είπε:

Eγώ είμαι η Πίστη.


Δυστυχώς δεν χρειάζομαι πουθενά.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν για μένα κι έτσι δεν έχει νόημα να μένω αναμμένο.
Μόλις ολοκλήρωσε τα λόγια του ένα απαλό αεράκι φύσηξε πάνω του και το έσβησε.

Πολύ λυπημένο το τρίτο κερί λέει με τη σειρά του:

Εγώ είμαι η Αγάπη.


Δεν έχω τη δύναμη να μείνω αναμμένο.
Οι άνθρωποι δεν μου δίνουν σημασία και δεν αντιλαμβάνονται το πόσο σημαντικό είμαι.
Αυτοί μισούν ακόμα κι αυτούς που τους αγαπούν περισσότερο…
Kαι χωρίς να περιμένει άλλο, το κερί αφέθηκε να σβήσει.
Ξαφνικά ένα παιδί μπήκε στο δωμάτιο κι είδε τα τρία κεριά σβησμένα.
Φοβισμένο από το σκοτάδι είπε:
Μα τι κάνετε;
Πρέπει να παραμείνετε αναμμένα, εγώ φοβάμαι το σκοτάδι!!!
Και ξέσπασε σε κλάματα.

Τότε το τέταρτο κερί είπε με συμπόνια:


Μη φοβάσαι καλό μου, μην κλαίς…
Όσο θα είμαι εγώ αναμμένο θα μπορούμε πάντα να ξανανάψουμε τα άλλα τρία κεριά…

Εγώ είμαι η Ε λ π ί δ α !

Με μάτια λαμπερά και γεμάτα δάκρυα, το παιδί πήρε το κερί της Ελπίδας και άναψε και τα άλλα τρία κεριά που είχαν σβήσει , της Ειρήνης , της Πίστης και της Αγάπης!

Ηθικό δίδαγμα:

Ας μην σβήσει ποτέ η ελπίδα μέσα στις καρδιές μας… και καθένας από μας ας θυμάται, να ανάβει ξανά με την Ελπίδα, την Πίστη, την Ειρήνη και την Αγάπη.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

Mην τα χάσετε επειδή χύσατε το γάλα

Mην τα χάσετε επειδή χύσατε το γάλα


gala
Οι καθημερινές μας ιστορίες, μπορούν να γίνουν δυνατά μαθήματα ηγεσίας. Μια από τις πιο σημαντικές ικανότητες ενός ηγέτη είναι η δυνατότητα να διδάσκει αποτελεσματικά, σε συνδυασμό με μια γενναιόδωρη ποσότητα υπομονής. Διάβασα κάπου την παρακάτω ιστορία και θεωρώ ότι είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα των χαρακτηριστικών ενός ηγέτη. Ταυτόχρονα, θεωρώ ότι έχουμε πολλά να μάθουμε από την συγκεκριμένη ιστορία. Η ιστορία αφορά έναν διάσημο ερευνητή, ο οποίος εξιστόρησε σε έναν αρθρογράφο εφημερίδας, την εμπειρία που είχε όταν ήταν μικρό παιδί. Ουσιαστικά, ο αρθρογράφος απορούσε για το πως ο ερευνητής ήταν τόσο δημιουργικός και τι ήταν αυτό που τον έκανε να είναι τόσο ξεχωριστός από τους άλλους. Ο ερευνητής υποστήριξε ότι κατά την γνώμη του η δημιουργικότητά του οφείλεται σε μια εμπειρία που είχε όταν ήταν μικρό παιδί και στο πως χειρίστηκε η μητέρα του μια ζημιά  που έκανε.
    Η ιστορία έχει ως εξής:
Όταν ήταν δύο ετών, θυμάται που κάποια μέρα προσπαθούσε να βγάλει από το ψυγείο ένα μπουκάλι γάλα, όταν του γλίστρησε από τα χέρια του και έπεσε στο πάτωμα. Το γάλα χύθηκε σε όλο το πάτωμα δημιουργώντας μια μεγάλη λίμνη από γάλα και λερώνοντας σχεδόν τα πάντα μέσα στην κουζίνα.
Όταν ήρθε η μητέρα του στην κουζίνα, δεν του έβαλε ούτε τις φωνές, ούτε νευρίασε, ούτε του έκανε  κήρυγμα για να είναι πιο προσεκτικός. Αντιθέτως, του είπε:
Robert, τι εκπληκτικό και όμορφο χάος δημιούργησες εδώ! Σπάνια βλέπω τόσο μεγάλη λίμνη από γάλα. Λοιπόν, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Θα ήθελες να καθίσεις στο πάτωμα και να παίξεις λίγο μέσα στη λίμνη πριν καθαρίσουμε;
Έτσι και έκανε.Μετά από μερικά λεπτά, η μητέρα του, του είπε:
Ξέρεις, Robert, όποτε γίνεται μια ζημιά πρέπει να είσαι σε  θέση να την καθαρίσεις μετά και να επαναφέρεις την τάξη. Οπότε λοιπόν, πως θες να καθαρίσεις αυτή την κατάσταση; Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα σφουγγάρι, μια πετσέτα ή μια σφουγγαρίστρα. Ποιο απ’ όλα προτιμάς;
Ο Robert προτίμησε να χρησιμοποιήσουν το σφουγγάρι για να καθαρίσουν το χυμένο γάλα και έτσι καθάρισαν μαζί με την μητέρα του το χάος που είχε δημιουργηθεί. Αφού καθάρισαν, η μητέρα είπε:
Ξέρεις, εδώ έχουμε ένα αποτυχημένο πείραμα για το πως μπορείς να μεταφέρεις ένα μεγάλο μπουκάλι γάλα με δύο μικρά χεράκια. Ας πάμε στην αυλή, να γεμίσουμε το μπουκάλι με νερό και να δούμε αν μπορείς να βρεις έναν τρόπο να μεταφέρεις το μπουκάλι χωρίς να σου πέσει.
Το μικρό αγόρι ανακάλυψε ότι αν πιάσει και με τα δύο χέρια, σφιχτά το χερούλι του μπουκαλιού, μπορεί να το μεταφέρει χωρίς να του πέσει. Τι εκπληκτικό μάθημα!
Ο φημισμένος ερευνητής είπε ότι από εκείνη την ημέρα που πήρε αυτό το μάθημα σταμάτησε να φοβάται να κάνει λάθη. Αντιθέτως, έμαθε ότι με το να κάνει λάθη είναι μια εκπληκτική ευκαιρία να μαθαίνει κάτι καινούργιο. Εξάλλου, αυτή είναι και η έννοια της έρευνας.
Εκπληκτικό μάθημα για το μικρό αγόρι και βέβαια εκπληκτική η μητέρα η οποία είχε την υπομονή αλλά και τις ηγετικές ικανότητες να αναγνωρίσει ότι το συμβάν αυτό ήταν μια ευκαιρία για να διδάξει κάτι καινούργιο στο μικρό αγόρι.  Δεν γνωρίζω ποιος είπε το παρακάτω γνωμικό, αλλά θεωρώ ότι αξίζει να το αναφέρω εδώ:
Οι ατέλειες είναι σημαντικές. Όπως και τα  λάθη. Γίνεσαι καλύτερος μόνο μέσα από τα λάθη και γίνεσαι πιο αληθινός μόνο μέσα από τις ατέλειες
Αλήθεια, εσείς πως χειρίζεστε τα λάθη σας;
_______
  Πηγή: enorasis.edu.gr