Κήποι του Πασά, ένα πάρκο που θυμίζει τη φανταστική αρχιτεκτονική του Gaudi
Ένα εκπληκτικό δείγμα φανταστικής αρχιτεκτονικής στη Θεσσαλονίκη.
Κάποιοι το παρομοιάζουν με τα έργα του Gaudi στη Βαρκελώνη.
Οι οπαδοί της ιερής γεωγραφίας το θεωρούν μαγικό τόπο με μαγνητικά πεδία. Έχει κάτι το μυστηριώδες, σίγουρα. Θυμίζει γλυπτά του Γκαουντί στο πάρκο Γκουέλ στη Βαρκελώνη. Εκεί έδωσαν ένα παρκάκι στον μεγάλο αρχιτέκτονα, να ξεδιπλώσει ελεύθερα τη φαντασία του. Είναι δυνατόν να έγινε κι εδώ το ίδιο; Και ποιος το έκανε; Υπήρχε Γκαουντί στη Θεσσαλονίκη;
(φωτογραφία δεξιά: η θέση που δημιουργήθηκαν οι Κήποι του Πασά)
Ο Γκαουντί δημιούργησε το πάρκο μεταξύ 1900-1914 μετά τη γνωριμία με τους Γκουέλ, μια πολύ πλούσια οικογένεια της Βαρκελώνης, που του ανέθεσαν να δημιουργήσει έναν οικισμό, μια νέα συνοικία. Το πάρκο δεν ολοκληρώθηκε, αλλά αυτό που δημιουργήθηκε, είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό έργο, που απογειώνει τη φήμη του Γκαουντί. Οι κατασκευές των Κήπων θυμίζουν πολύ αυτές του πάρκου Γκουέλ.
Οι "κήποι του Πασά" είναι ένα πάρκο που δημιουργήθηκε το 1904, η έκταση που καταλαμβάνουν είναι περίπου 1.000 τ.μ., με έντονη κλίση και θέα προς την πόλη. Σώζονται: ένα σιντριβάνι και γύρω από αυτό μια σήραγγα, μια στέρνα για τη συγκέντρωση του νερού, μια χαμηλή πύλη που οδηγεί σε ένα υπόγειο χώρο και ένα υπερυψωμένο καθιστικό. Όλα τα κτίσματα είναι μικρού μεγέθους με δρομάκια και κλίμακες σε διαφορετικά επίπεδα.
Η κατασκευή βασίζεται σε σιδηροδοκούς και σιδερόβεργες όπου πάνω τους στηρίζονται ακατέργαστη πέτρα στα χαμηλά σημεία και τούβλα στα ψηλότερα. Υπάρχουν και αρκετά ένθετα κεραμίδια όπου διακρίνεται η φίρμα της κεραμοποιίας Fratelli Allatini.
Δυστυχώς σήμερα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σχηματίσουμε μια εικόνα για το πώς πρέπει να ήταν οι Κήποι του Πασά όταν χτίστηκαν. Και αυτό γιατί η φθορά τους είναι πολύ μεγάλη σε βαθμό που να αλλοιώνει το αρχικό σχέδιο. Το 1922-23 μετά τη μικρασιατική καταστροφή αλλά και λίγο αργότερα με την ανταλλαγή των πληθυσμών πολλοί πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην Άνω Πόλη. Τα τούβλα και οι πέτρες του μνημείου λεηλατήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν σαν οικοδομικά υλικά για να επεκτείνουν και να επιδιορθώσουν τα σπίτια των Τούρκων που αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν.
Η ζημιά που προκλήθηκε δεν επηρέασε μόνο την αρχιτεκτονική του μνημείου αλλά και τη λειτουργία και λειτουργικότητά του, γιατί το νερό έπαιζε κυρίαρχο ρόλο. Σε κάποια σημεία έρρεε με ορμή, σε κάποια σταγόνα σταγόνα και σε κάποια άλλα σχημάτιζε πίδακες και μικρά ή μεγαλύτερα συντριβάνια.
Δημιουργούμε συνέχεια μύθους και παραφυσικές ιστορίες για να εξηγήσουμε κάτι το οποίο μπορεί να είναι απλά ασυνήθιστο. Για να πούμε την αλήθεια όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχουν και πολύ άδικο αυτοί που συζητούν πως οι Κήποι του Πασά έχουν κάτι μεταφυσικό. Και αυτό γιατί εκτός από τη διαμόρφωσή τους, οι κήποι, έχουν πράγματι μία ανεξήγητη διάσταση. Τα περίεργα σύμβολα στον τοίχο, τα έντονα μαγνητικά πεδία του χώρου καθώς και η στοά που δεν οδηγεί πουθενά, κινούν υποψίες πως πρόκειται για έναν τόπο συνεύρεσης των οθωμανών τεκτόνων της Θεσσαλονίκης. Και ίσως πολλά να συνέβαιναν εκεί, με την κάλυψη του ότι "πρόκειται απλώς για κήπους".
Άλλες θεωρίες μιλούν για ένα σημείο γεωμαγνητισμού και Ιερής Γεωγραφίας συνδυάζοντας πάλι, τον οθωμανικό τεκτονισμό.
Σήμερα, η κατάσταση στον περιβάλλοντα χώρο, αν εξαιρέσουμε κάτι μικροβανδαλισμούς, είναι σχετικά καλή. Παγκάκια, φωτισμός, προσεγμένο γκαζόν, πολλά και μεγάλα δέντρα και αρκετά καθαρός ο χώρος. Φαίνεται πως αν και αργά τουλάχιστον προστατεύουμε αυτό που απέμεινε.
Η τοποθεσία είναι ιδανική. Κοιτάζοντας κάτω βλέπεις την πόλη και στο βάθος τον Θερμαϊκό. Στα αριστερά βλέπεις πολλά δέντρα, δεξιά τα ανατολικά βυζαντινά τείχη και πίσω κομμάτι της Άνω Πόλης και τον οθωμανικό Πύργο του Τριγωνίου (πυροβολείο).
Πως παμε: Ανηφορίζουμε προς τα Κάστρα, δίπλα από την Ευαγγελίστρια, περνάμε το Νοσοκομείο Αγ. Δημήτριος και μόλις φτάσουμε τον δρόμο τέρμα επάνω, η είσοδος (και parking) είναι ακριβώς δεξιά.
Κάντε μία βόλτα και δείτε τα από κοντά. Μέχρι τότε σας τα παρουσιάζουμε εμείς σε φωτογραφίες:
(Φωτογραφίες: Δημήτρης Συμεωνίδης)
Δείτε το Πάρκο Guell του Gaudi στη Βαρκελώνη:
ΠΗΓΗ http://www.thessalonikiartsandculture.gr/
Οι κήποι του πασά
Καλησπέρα.Τα μνημεία της Θεσσαλονίκης τα γνωρίζουμε όλοι μας.Λίγοι όμως ξέρουμε για ένα μνημείο με το όνομα «Οι κήποι του πασά»,που την ύπαρξη του,την αγνοούν όχι μόνο οι τουρίστες αλλά και πολλοί κάτοικοι της πόλης.Αλλά δεν πρόκειται για αυτό που λέει η ονομασία του,το γιατί θα το δείτε παρακάτω.
Γύρω στα τέλη του προηγούμενου (19ου) αιώνα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία στην προσπάθειά της να εκσυγχρονίσει την επικράτειά της, πραγματοποίησε πολλά δημόσια έργα, χάραξε νέους δρόμους για το εμπόριο και έκτισε μεγάλα δημόσια κτίρια σε εκλεκτιστικό ρυθμό. Αυτά τα κληρονομήσαμε οι Έλληνες το 1912. Οι αρχιτέκτονές τους ήσαν κυρίως ξένοι, Γάλλοι και Ιταλοί.
Τότε κτίστηκαν και οι μυστηριώδεις Κήποι του Πασά.Είναι σίγουρα ένα από τα μυστήρια της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για ένα όμορφο πάρκο με αρκετό πράσινο, ευθεία πάνω από την πλατεία Συντριβανίου, στην Άνω Πόλη, δίπλα από τα κάστρα. Αποτελει περιφραγμένη έκταση που βρίσκεται έξω από τα ανατολικά τείχη της πόλης,στο χώρο πίσω από το σημερινό νοσοκομείο «Άγιος Δημήτριος». Είναι ένα μνημείο του οθωμανικού τεκτονισμού, που βρίθει από περίεργα σύμβολα και θεωρείται κομβικό γεωμαγνητικό σημείο από τους οπαδούς της Ιερής Γεωγραφίας.
Οι εργασίες ανοικοδόμησης του δημοτικόυ νοσοκομείου της πόλης άρχισαν στα 1902-1903 και μετά την απελευθέρωση το νοσοκομείο ονομάστηκε «Άγιος Δημήτριος».
Απο τα εγκαίνια του νοσοκομείου το 1904
Η ποιητική ονομασία τους οφείλεται στους Θεσσαλονικείς .Ωστόσο η ονομασία αυτή δεν αποδίδει την πραγματικότητα, καθώς κανένα στοιχείο δεν συνδέει τους Κήπους με κάποιο Τούρκο αξιωματούχο ή με κάποια κατοικία.Επίσης πολλοί συνηθίζουν να τα αποκαλούν και «Δρακόσπιτα»καθώς και «Αντρο των δερβισάδων»
Οι Κήποι του Πασά αποτελούν μια αρχιτεκτονική με πλήρη ελευθερία στη σύνθεση και τον συνδιασμό των υλικών ένα εκκεντρικό σημείο μέσα στην ομοιομορφία του συντηρητισμού.Η έκταση που καταλαμβάνουν είναι περίπου 1.000 τ.μ. με έντονη κλίση και θέα προς την πόλη καιχρονολογούνται το 1904.H Oθωμανική αυτοκρατορία μεταξύ των άλλων κτίζει και το νοσοκομείο. την έκταση πάνω απο αυτό,φιλοτεχνούνται ταυτόχρονα,απο άγνωστο αρχιτέκτονα καλλιτέχνη,οι κήποι που θα το διακοσμούν.Κανένας πασάς δεν κατοκούσε ποτέ εκεί,αλλά ούτε και κάποια χρησιμότητα είχαν.΄Ηταν απλώς διακόσμηση της αυλής του νοσοκομείου.
Σώζονται ένα συντριβάνι και γύρω από αυτό μια σήραγγα, μια στέρνα για την συγκέντρωση του νερού, μια χαμηλή πύλη που οδηγεί σε ένα υπόγειο χώρο και ένα υπερυψωμένο καθιστικό. Όλα τα κτίσματα είναι μικρού μεγέθους με δρομάκια και κλίμακες σε διαφορετικά επίπεδα.Η κατασκευή βασίζεται σε σιδηροδοκούς και σιδερόβεργες όπου πάνω τους στηρίζονται ακατέργαστη πέτρα στα χαμηλά σημεία και τούβλα στα ψηλότερα.Υπάρχουν και αρκετά ένθετα κεραμίδια όπου διακρίνεται η φίρμα της κεραμοποιίας Fratelli Allatini.Σημαντική θέση στη σύνθεση είχε το νερό που έπεφτε με ορμή ή λίμναζε στη στέρνα.
Το μέρος αυτό ήταν το ησυχαστήριο του Σειφουλάχ Πασά και των Οθωμανών Τεκτόνων που ανήκαν στον στενό του κύκλο, ο οποίος έκτισε εκεί ένα περίεργο σύμπλεγμα πέτρινων κατασκευών, γεμάτων μυστικιστικά σύμβολα. Μεγάλο μέρος αυτού του περίεργου συμπλέγματος αποτελείται από πέτρες που σχηματίστηκαν από την πτώση κεραυνών στην άμμο, και είναι άγνωστο πώς ή από πού μεταφέρθηκαν εκεί. Το μέρος αυτό θεωρείται ενεργειακός τόπος, με διάφορες ανεξήγητες αναφορές για διάθεση ευφορίας ή χρονικά κενά, ενώ οι οπαδοί της ιερής γεωγραφίας το θεωρούν κομβικό γεωμαγνητικό σημείο. Λέγεται ότι κατά την διάρκεια των αποκρυφιστικών τελετών γινόντουσαν ανθρωποθυσίες.Ο θρύλος λέει πως κάθε τρεις μέρες, στις 12 το βράδυ εμφανίζεται ένας χαμένος δρόμος που κάνείς δεν ξέρει που οδηγεί.
Τα περίεργα σύμβολα στον τοίχο καθώς και η στοά που δεν οδηγεί πουθενά, κινούν τις υποψίες πως πρόκειται για έναν τόπο συνεύρεσης των οθωμανών τεκτόνων της Θεσσαλονίκης. Και ίσως πολλά να συνέβαιναν εκεί, με την κάλυψη του ότι "πρόκειται απλώς για κήπους"...Φήμες επίσης λένε πως οι Κήποι του Πασά παλιότερα αποτελούσαν το τέλος των κατακομβών της Θεσσαλονίκης, έξω από τα όρια της πόλης, που χαράζαν κάποτε τα κάστρα.
Στους κατοίκους αλλά και στους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης είναι άγνωστη η μεταφυσική τους σημασία.. Υπάρχουν ιστορίες με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, δεδομένου πως οι κήποι βρίσκονται κοντά σε πολλά παλιά και νεώτερα νεκροταφεία.
Δυστυχώς σήμερα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σχηματίσουμε μια εικόνα για το πως πρέπει να ήταν οι Κήποι του Πασά όταν χτίστηκαν. Και αυτό γιατί η φθορά τους είναι πολύ μεγάλη σε βαθμό που να αλλοιώνει το αρχικό σχέδιο.
Η φθορά των κηπων είναι πολύ μεγάλη σε βαθμό που να αλλοιώνει το αρχικό σχέδιο. Το 1922 μετά την μικρασιατική καταστροφή αλλά και λίγο αργότερα με την ανταλλαγή των πληθυσμών πολλοί πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην Άνω Πόλη. Τα τούβλα και οι πέτρες του μνημείου λεηλατήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν σαν οικοδομικά υλικά για να επεκτείνουν και να επιδιορθώσουν τα σπίτια των Τούρκων που είχαν αποχωρήσει.
Η ζημιά που προκλήθηκε δεν επηρέασε μόνο την αρχιτεκτονική του μνημείου αλλά και την λειτουργία-λειτουργικότητα του, γιατί το νερό έπαιζε κυρίαρχο ρόλο.Σε κάποια σημεία έρεε με ορμή, σε κάποια σταγόνα σταγόνα και σε κάποια άλλα σχημάτιζε πίδακες και μικρά ή μεγαλύτερα συντριβάνια.
Κάθε γωνιά της πόλης και μια ιστορία, ένας μύθος, μια παράδοση...
Ακόμη και μέσα από την κατάντια του μπετόν και της ασφάλτου, χρώματα, μυρωδιές, παραδόσεις, δημιουργούν μια νοσταλγική ατμόσφαιρα ακόμη και σ' αυτόν που την βλέπει για πρώτη φορά...
«Κήποι του πασά».
Βγαίνεις από τα τείχη, περνάς απέναντι, πάνω από το νοσοκομείο που λέγεται τώρα Αγίου Δημητρίου, πρώην Δημοτικό, πρώην Ξένων, πρώην Χαμιδιέ, βλέπεις μια πράσινη έκταση περιφραγμένη με καγκελόπορτα. Μοιάζει κλειστή αλλά δεν είναι. Σπρώχνεις απαλά και περνάς.Το πάρκο είναι ανηφορικό, με δρομάκια που οδηγούν στο ψηλότερο σημείο όπου βρίσκονται οι παράξενες κατασκευές με τα μαγικά σύμβολα. Οι οπαδοί της ιερής γεωγραφίας το θεωρούν μαγικό τόπο με μαγνητικά πεδία, διάβασα στον οδηγό. Έχει κάτι το μυστηριώδες, σίγουρα. Θυμίζει γλυπτά του Γκαουντί στο πάρκο Γκιέλ στη Βαρκελώνη. Εκεί έδωσαν ένα παρκάκι στον μεγάλο αρχιτέκτονα, να ξεδιπλώσει ελεύθερα τη φαντασία του. Είναι δυνατόν να έγινε κι εδώ το ίδιο; Και ποιος το έκανε; Υπήρχε Γκαουντί στη Σαλονίκη;
Ν’ αφήνουν οι οπαδοί της ιερής Γεωγραφίας σκουπίδια; Ή τα παιδιά του σχολείου που βρίσκεται ακριβώς από πάνω; Μήπως οι σατανιστές που κάνουν τελετές; Γιατί μέχρι κι αυτό διάβασα στο Ίντερνετ ψάχνοντας. Βρήκα διάφορα, πολλά μαγικά, σατανιστικά και μασονικά, και μια σοβαρή μελέτη των αρχιτεκτόνων Πελαγίας Αστρεινίδου και Κλεοπάτρας Θεολογίδου, οι οποίες εξηγούν αναλυτικά ότι πρόκειται όντως για αρχιτεκτονικές δημιουργίες τύπου Γκαουντί, φανταστική αρχιτεκτονική στον κήπο του Νοσοκομείου που έγινε το 1904, όταν στην πόλη κτίζονταν κτίρια εκλεκτικιστικά, που συνδύαζαν δηλαδή τα διάφορα αρχιτεκτονικά στυλ, κυρίως το ρομαντικό με το κλασικό και γενικά εξευρωπαϊζόταν με πάθος η Θεσσαλονίκη.
Κι ένα άρθρο των πρωταγωνιστών ο αρχιτέκτονας που άφησε τη φαντασία του ελεύθερη κι έπλασε με τα χέρια αυτό το έργο, που έχει κάμποσο λεηλατηθεί, ποιος ήταν; Άγνωστο. Κι ο πασάς; Κανείς, μόνο μια γενική ιδέα κάποιου πασά που ονειρεύεται και σχεδιάζει πολυτέλειες. Εν ολίγοις η Θεσσαλονίκη διαθέτει κάτι ακόμα μοναδικό και παγκοσμίως άγνωστο, που είναι τόσο παράξενο ώστε να το θεωρούν του Σατανά πράμα.
Θα σας διηγηθούμε μια ιστορία θρύλων, μύθων και καλά κρυμμένων μυστικών. ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΑ…
Δείτε το:
ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΑ (VIDEO)
ΠΗΓΗ http://www.eoellas.org/2014/04/23/oi-kipoi-tou-pasa/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου