Moringa Το απόλυτο φυτό επιβίωσης! Ανακαλύψτε τα πολλαπλά του οφέλη για την υγεία

Moringa: Το απόλυτο φυτό επιβίωσης! Ανακαλύψτε τα πολλαπλά του οφέλη για την υγεία

Συχνά αναφέρεται ως το "δέντρο θαύμα", λόγω της μοναδικά διαφορετικής σειράς διατροφής, τις φαρμακευτικές, και τις ...



ιδιότητες καθαρισμού, το Moringa oleifera είναι ένα ελάχιστα γνωστό, και ιδιαίτερα υποτιμημένος, "υπερτροφικός" θησαυρός με απίστευτες δυνατότητες να βελτιώσει σημαντικά την υγεία και την εξάλειψη της πείνας σε όλο τον κόσμο.

Όλη αυτή η μονάδα τροφίμου περιέχει υψηλές ποσότητες πρωτεϊνών, και οκτώ απαραίτητα αμινοξέα, ένα πλήρες φάσμα βιταμινών και ανόργανων στοιχείων, καθώς και μια πληθώρα από φυτοθρεπτικά συστατικά και άλλα ισχυρά αντιοξειδωτικά που μάχονται την ασθένεια.
Βρίσκεται στους νότιους πρόποδες της οροσειράς των Ιμαλαΐων στη βόρεια Ινδία, το Moringa καλλιεργείται ευρέως σήμερα σε όλη την Αφρική, την Κεντρική και τη Νότια Αμερική, και σε πολλά μέρη της Ασίας. Λόγω των πολλών πολύτιμων χρήσεων του, καθώς και το γεγονός ότι μεγαλώνει τόσο γρήγορα και εύκολα σε ημι-άνυδρα, τροπικά και υποτροπικά κλίματα, το Moringa αναμένεται να γίνει γρήγορα μονάδα προώθησης για την καταπολέμηση του υποσιτισμού, την αντιμετώπιση της φλεγμονής, την προώθηση της υγιούς ροή του αίματος, και πρόληψης της μόλυνσης, μεταξύ άλλων.




Το Moringa, είναι μια υπερτροφή πολλαπλών χρήσεων με ατελείωτα οφέλη για την υγεία.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα μοναδικό για το Moringa είναι το γεγονός ότι κάθε μέρος του φυτού, όπως ο φλοιός, τα φύλλα, τα λουλούδια, οι ρίζες, εξυπηρετούν ένα μοναδικό σκοπό για την προαγωγή της υγείας του ανθρώπου. Οι σπόροι του, για παράδειγμα, περιέχουν έως 40 τοις εκατό εδώδιμο έλαιο μη-ξήρανσης, γνωστό ως "λάδι Ben" που είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και παρόμοιο διατροφικά όπως το ελαιόλαδο.
Το γλυκό άοσμο λάδι έχει επίσης απεριόριστη διάρκεια ζωής, καθώς δεν ταγκίζει όπως πολλά άλλα έλαια. "Τα φύλλα, ο ανθός, οι σπόροι, ο λοβός, οι ρίζες, ο φλοιός, η γόμμα, και το σπορέλαιο από το Moringa (malunggay) συνεχώς υποβάλλονται σε εντατικά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης, γιατί τα διάφορα συστατικά του Moringa είναι γνωστό ότι έχουν, μεταξύ άλλων ιδιοτήτων, αντι-διαβητικές, αντι-υπερτασικές, αντι-φλεγμονώδείς, αντι-μικροβιακές, αντι-ιικές, αντι-παρασιτικές , αντι-καρκινικές, και με δραστηριότητες αντι-γήρανσης », γράφει ο Nelly Favis-Villafuerte στο Δελτίο της Μανίλα για το Moringa.
Ίσως το πιο χρησιμοποιούμενο στοιχείο του Moringa είναι τα φύλλα του, τα οποία μπορούν να αποξηραθούν και να αλεστούν σε μια πυκνή σε θρεπτικά συστατικά, ξινή- αρωματισμένη σκόνη. Σύμφωνα με άλλη έκθεση στο Δελτίο της Μανίλα, η σκόνη Moringa, περιέχει επτά φορές το ποσό της βιταμίνης C που συναντάμε συνήθως σε πορτοκάλια, τέσσερις φορές το ποσό της βιταμίνης Α σε καρότα, 36 φορές το ποσό του μαγνησίου στα αυγά, 25 φορές το ποσό του σιδήρου στο σπανάκι, 50 φορές το ποσό της βιταμίνης Β3 σε φιστίκια, και 50 φορές τη βιταμίνη Β2 στον τομέα της μπανάνας.

Όπως το λάδι Ben, έτσι και τα φύλλα σε σκόνη του Moringa δεν χαλάνε, τα οποία καθίστανται για εξαιρετικά μακροπρόθεσμη επιβίωση τροφίμων.
Ιδιαίτερα σε χώρες του τρίτου κόσμου, η σκόνη Moringa προσφέρει θρεπτική τροφή σε επίπεδο ασύγκριτο από τις περισσότερες άλλες βιομηχανίες τροφίμων. Και επειδή οι σπόροι Moringa μπορεί να αναπτυχθούν σε πλήρες μέγεθος, συγκομιδίσιμων δέντρων σε μόλις 65 ημέρες, το φυτό Moringa είναι μια εξαιρετικά βιώσιμη πηγή τροφίμων που είναι σχεδόν απαράμιλλο στην βιωσιμότητα και τη χρησιμότητά του.
Μπορείτε πολύ εύκολα, με πολύ λίγη συντήρηση, να μεγαλώσετε τα δικά σας δέντρα Moringa στο σπίτι. Εάν ζείτε σε ένα ψυχρότερο κλίμα, μπορούν να αναπτυχθούν τα δέντρα Moringa σε εσωτερικό μέρος ή σε ένα θερμοκήπιο, ή να αγοράσετε καθαρή σκόνη Moringa, το λάδι, και τα προϊόντα τσαγιού από τους διάφορους προμηθευτές.


ΠΗΓΗ   atheatignosi

Moringa

Φυλλοβόλο δέντρο ή θάμνος, ανθεκτικό στην ξηρασία, φθάνει κατά μέσο όρο το ύψος των 12 μέτρων, το moringa, γνωστό ως το «δέντρο θαύμα».  Περιέργως, χρησιμοποιούνται όλα τα μέρη του δέντρου. Οι κάτοικοι των χωρών όπου φυτρώνει, ανακάλυψαν ανεξάρτητα τις ευεργετικές ιδιότητες του Moringa για την ευημερία τους. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί στο αγαπημένο φυτό των ερευνητών.

Αντιλαμβάνεται ως θησαυρός με μεγάλες δυνατότητες που θα βελτιώσει σημαντικά την υγεία και την εξάλειψη της πείνας σε όλο τον κόσμο. Διότι, πάνω από 700 επιστημονικές μελέτες δείχνουν το “δέντρο θαύμα”, τα φύλλα και τους καρπούς του ως ευέλικτο ευεργετική για την υγεία. Ιδιαίτερα εκπληκτική είναι η αντιοξειδωτική δράση των φύλλων – είναι πιθανόν τόσο υψηλές όσο οποιοδήποτε άλλο σήμερα γνωστά φυτικά ή φρούτα. Moringa περιέχει 4 φορές περισσότερη βιταμίνη Α από τα καρώτα – και έτσι βοηθά να δούμε το πρόσωπο καλύτερα. Moringa είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε και έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο περιεχόμενο, 2 φορές όση πρωτεΐνη σόγιας, 7 φορές όσο η βιταμίνη C, στα πορτοκάλια, τέσσερις φορές περισσότερο ασβέστιο οπό το γάλα, 3 φορές πολύ κάλιο, όπως οι μπανάνες και πολύ μεγάλες ποσότητες φυσικού χλωροφύλλη, η οποία δίνει στο σώμα μια πολύ φωτεινή ενέργεια. Moringa παρέχει επίσης ένα πολύ υψηλό ποσοστό των ακόρεστων φυσικών λιπαρών οξέων (ωμέγα-3, -6 και -9) που μπορούν να βοηθήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα μας αποτελεσματικά. Το Moringa περιέχει σχεδόν όλα τα μη ουσιώδη αμινοξέα.

Οι σπόροι των καρπών του δέντρου Moringa είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από ένα μπιζέλι. Από τους σπόρους αποκτάται καλή ποιότητα λαδιού. Είναι συχνά σε σύγκριση με το ελαιόλαδο. Το Moringa χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στη βιομηχανία των καλλυντικών. θεωρείται μακράν το πιο θρεπτικό φυτό. Moringa περιέχει 18 από 20 γνωστά αμινοξέα. Αμινο οξέα είναι σημαντικά συστατικά, όταν πρόκειται για την μεταφορά οξυγόνου, την συγκέντρωση και την λειτουργία του εγκεφάλου.

Τα φύλλα, οι ανθοί, οι σπόροι, ο φλοιός, οι ρίζες, και το έλαιο από το Moringa συνεχώς υποβάλλονται σε εντατικά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης, γιατί τα διάφορα συστατικά του Moringa είναι γνωστό ότι έχουν, μεταξύ άλλων ιδιοτήτων, αντιδιαβητικές, αντιυπερτασικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές, αντιιικές, αντιπαρασιτικές, αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ιδιότητες. Ίσως το πιο χρησιμοποιούμενο στοιχείο του Moringa είναι τα φύλλα του. Από το λάδι των σπόρων επωφελούνται οι τομείς ζωγραφικής και καλών τεχνών. Σε διάφορες χώρες ο κορμός του δέντρου χρησιμοποιείται σε χρωστικές βαφές. Ενώ και στην λίπανση μηχανημάτων ακρίβειας όπως τα ρολόια χρησιμοποιείται το λάδι του δέντρου  moringa. Το ίδιο λάδι έχει μπει στις κολόνιες και στα είδη περιποίησης μαλλιών και του δέρματος. 

Οι Σουδανοί που ανακάλυψαν ότι οι σπόροι του δέντρου Moringa που πέφτουν στο έδαφος καθαρίζουν το νερό, συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να το χρησιμοποιούν για αυτή την ιδιότητα του. Τα χωριά που έχουν ιδρυθεί στις ακτές του ποταμού Νήλου, το πόσιμο νερό τους το χρωστάνε σε αυτό το θαυματουργό δέντρο. Σύμφωνα με τους ερευνητές εκατό γραμμάρια σπόροι αρκούν για να καθαρίσουν ένα λίτρο νερό.  Επιπλέον, εξολοθρεύει 99% τα βακτηρίδια που βρίσκονται στο νερό. Είναι μια μέθοδος φθηνή για τις τριτοκοσμικές χώρες. 

Η πατρίδα του δέντρου βρίσκεται στους νότιους πρόποδες της οροσειράς των Ιμαλάϊων στη βόρεια Ινδία, το Moringa καλλιεργείται ευρέως σήμερα σε όλη την Αφρική, την Κεντρική και τη Νότια Αμερική, το Μεξικό και σε πολλά μέρη της Ασίας. 

Λόγω των πολλών πολύτιμων χρήσεων του, καθώς και το γεγονός ότι μεγαλώνει τόσο γρήγορα και εύκολα σε ημι-άνυδρα, τροπικά και υποτροπικά κλίματα, το Moringa μεταξύ άλλων αναμένεται να γίνει γρήγορα μονάδα προώθησης για την καταπολέμηση του υποσιτισμού, την αντιμετώπιση της φλεγμονής, την προώθηση της υγιούς ροή του αίματος, και πρόληψης της μόλυνσης. Επειδή οι σπόροι Moringa μπορεί να αναπτυχθούν σε πλήρες μέγεθος, συγκομιδίσιμων δέντρων σε μόλις 65 ημέρες, το φυτό Moringa είναι μια εξαιρετικά βιώσιμη πηγή τροφίμων. Μπορείτε πολύ εύκολα, με πολύ λίγη συντήρηση, να μεγαλώσετε τα δικά σας δέντρα Moringa στο σπίτι. Εάν ζείτε σε ένα ψυχρότερο κλίμα, μπορούν να αναπτυχθούν τα δέντρα Moringa σε εσωτερικό μέρος ή σε ένα θερμοκήπιο. Μην ξεχάσετε να αγοράσετε μεγάλη γλάστρα εάν επιμένετε να την κρατήσετε σε εσωτερικό χώρο, διότι το φυτό αυτό επιθυμεί περισσότερο τους κήπους. Εάν έχετε κήπο τότε σκάψτε ένα λάκο 30 εκατοστών και σπείρετε τον σπόρο σε βάθος ενά μισή εκατοστών. Ποτίστε το έδαφος, όμως μην το παρακάνετε διότι ξέρετε ότι το moringa είναι δέντρο ξηρών κλιμάτων. Εάν το ποτίσετε πολύ θα σαπίσει ο σπόρος. Σε μερικές εβδομάδες θα δείτε τα πρώτα φύλλα. Όταν μεγαλώσει το δέντρο σας μπορείτε να μαζέψετε τα φύλλα και να τα καταναλώσετε ωμά ή να τα αποξηράνετε και να φτιάξετε το τσάι σας. Μπορείτε να το καταναλώσετε και ως λαδερό φαγητό ή να το μετατρέψετε σε σκόνη και να το λαμβάνετε ως φάρμακο. 

Συνταγές φαγητών με άγρια φαγώσιμα χόρτα

Συνταγές φαγητών με άγρια φαγώσιμα χόρτα




Πως μαζεύουμε τα χόρτα
Τα φύλλα και τους βλαστούς τα μαζεύουμε το απόγευμα, γιατί τότε στα μέρη αυτά του φυτού έχουν συγκεντρωθεί τα δραστικά τους στοιχεία. Τα άνθη και τους καρπούς τα μαζεύουμε το πρωί
Να μη μαζεύουμε φυτά για τα οποία δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι βρώσιμα.
Να μη μαζεύουμε χόρτα από τις άκρες των δρόμων, γιατί είναι μολυσμένα από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων.
Να αποφεύγουμε χόρτα που βρίσκονται σε χώρους που κυκλοφορούν σκύλοι και πρόβατα, γιατί υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από εχινόκοκκο.
Την Άνοιξη υπάρχει κίνδυνος να μαζέψουμε χόρτα από ψεκασμένα με φυτοφάρμακα χαντάκια, μικρούς δρόμους και χωράφια.
Συλλέγουμε μόνο φυτά που έχουν καλή εμφάνιση και είναι δροσερά.
Να μαζεύουμε χόρτα που να εξυπηρετούν τις ανάγκες μας για 3-4 ημέρες.
Η μακροχρόνια αποθήκευση οδηγεί στην απώλεια πολύτιμων ουσιών και μείωση της τρυφερότητας των χόρτων.
Για τη συλλογή των χόρτων να αποφεύγουμε τις νάιλον σακούλες και να χρησιμοποιούμε καλάθια ή βαμβακερές ποδιές.




Β. Πως μαγειρεύουμε τα χόρτα.
Ο περισσότερο υγιεινός τρόπος κατανάλωσης των χόρτων είναι να μη τα βράζουμε. Βρέθηκε ότι, όταν τα χόρτα βράζονται 4 λεπτά, χάνουν κατά 20- 45% τα μέταλλά τους και κατά 75% τις βιταμίνες.

Όταν βράζουμε τα χόρτα, επειδή πολλά από αυτά δεν τρώγονται ωμά, πρέπει να έχουμε υπόψη μας τις παρακάτω οδηγίες:

• Να μη χρησιμοποιούμε κατσαρόλες σιδερένιες ή μπακιρένιες.
• Να βράζει το νερό, όταν ρίξουμε μέσα σε αυτό τα χόρτα.
• Να χρησιμοποιούμε, όσο γίνεται λιγότερο νερό.
• Να μη προσθέτουμε σόδα στο βράσιμο, γιατί μπορεί βέβαια να διατηρήσουν το χρώμα τους, θα χάσουν όμως τη βιταμίνη C.
• Να ρίχνουμε την ποσότητα αλατιού που χρειάζονται μετά το βράσιμο ή στο πιάτο μας.
• Να τα βράζουμε με σκεπασμένη κατσαρόλα με πολύ δυνατή θερμοκρασία. Η μακρά διάρκεια βρασμού καταστρέφει πολύτιμα συστατικά και μεγάλο μέρος από τη νοστιμιά τους.


Γ. Συνταγές

1.Λουβουδιές με γάλα και τυρί.
Υλικά:
2 κιλά λουβουδιές
¼ του κιλού φέτα.
½ του κιλού γάλα.
Ένα μεγάλο κρεμμύδι.
Αλάτι, πιπέρι και λάδι.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε, μαδάμε φύλλο-φύλλο και πλένουμε καλά τις λουβουδιές. Τις ζεματάμε για δύο λεπτά σε χύτρα με βραστό νερό και αλάτι, για να φύγει η πρασινίλα, και τις βάζουμε σε τρυπητό για να στραγγίσουν.
Καίμε το λάδι σε κατσαρόλα και σωτάρουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο. Ρίχνουμε τις λουβουδιές και τις ανακατεύουμε σιγά-σιγά για να σωταριστούν λίγο και αυτές.
Προσθέτουμε το γάλα και αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί για 10-15 λεπτά της ώρας.
Στο μεταξύ έχουμε κόψει το τυρί σε ψιλές φέτες τις οποίες τοποθετούμε σε όλη την επιφάνεια της κατσαρόλας. Αφήνουμε να βράσει τόσο όσο χρειάζεται να μείνει σάλτσα κανονική.

2. Βλίτα γιαχνί.
Υλικά:
3 κιλά βλίτα
1 κεφάλι σκόρδο
1 μικρό κρεμμύδι
1 φλιτζάνι του καφέ ξίδι
1 ½ φλιτζάνι τσαγιού λάδι
Αλάτι, πιπέρι.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά τα βλίτα και τα βράζουμε σε μπόλικο νερό (χωρίς αλάτι) τόση ώρα όση χρειάζεται να κρατάνε λιγάκι. Τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε σε τρυπητό να στραγγίσουν. Στη συνέχεια, τοποθετούμε τη κατσαρόλα στη φωτιά, ρίχνουμε το λάδι, ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα τσιγαρίζουμε.
Προσθέτουμε τότε τα βλίτα και αλάτι και ξίδι και πιπέρι, τα ανακατεύουμε 2-3 φορές και συμπληρώνουμε με ελάχιστο νερό. Αφήνουμε να βράσουν 20 λεπτά της ώρας ή ώσπου να πιουν το νερό τους και να μείνουν μόνο με το λάδι.

3.Λαχανόρυζο
Υλικά:
2 κιλά άγρια χόρτα (καυκαλήθρες, ζόχια, μυρώνια, παπαρούνες, λάπατα κ.λ.π.).
2 σκόρδα φρέσκα.
2 κρεμμύδια
Μάραθο.
1 φλιτζάνι τσαγιού λάδι, αλάτι, πιπέρι
½ φλιτζάνι τσαγιού χυμό τομάτας.
1 φλιτζάνι του καφέ ρύζι καρολίνα.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε τα χόρτα, τα πλένουμε, τα κόβουμε ψιλά-ψιλά, τα βάζουμε σε κατσαρόλα με ελάχιστο νερό για να μαραθούν βράζοντας τα 2-3 λεπτά της ώρας. Τα στραγγίζουμε σε άλλη κατσαρόλα.
Καβουρδίζουμε τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια, σκόρδα και μάραθο με το λάδι, αλάτι και πιπέρι. Προσθέτουμε τα στραγγισμένα χόρτα και αφού βράσουν λίγο, ρίχνουμε το χυμό τομάτας και κατόπιν το ρύζι. Όταν βράσει το ρύζι το φαγητό είναι έτοιμο.
Συνοδεύεται με πατάτες τηγανητές και ζεστό χωριάτικο ψωμί.

4. Λάχανα τσιγαρισμένα.
Υλικά:
2 κιλά χόρτα όλων των ειδών (άνηθο, μάραθο, καυκαλήθρες, μυρώνια, παπαρούνες, λάπατα κ.λ.π.).
3-4 τομάτες.
300 γραμ. ελαιόλαδο.
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο.
2-3 σκελίδες σκόρδο.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε καλά όλα τα χόρτα, τα πλένουμε, τα αφήνουμε να στραγγίσουν και τα ψιλοκόβουμε. Περνάμε από το τρυπητό τις τομάτες.
Βάζουμε στην κατσαρόλα το λάδι, ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα σωτάρουμε. Ρίχνουμε τα χόρτα και τα μαραίνουμε. Προσθέτουμε τη τομάτα και το αλατοπίπερο. Συμπληρώνουμε με το ανάλογο νερό και τα αφήνουμε να βράσουν σιγά-σιγά, 1 ½ ώρα μέχρι που να μείνουν μόνο με το λαδάκι τους.
Σημείωση: Μπορούμε να παραλείψουμε τις τομάτες. Τότε όμως θα σερβίρουμε το φαγητό με λεμόνι.

5. Σουρλίγκια με γιαούρτη.
Υλικά:
1 κιλό σουρλίγκια ή τουρκοσπάνακα.
1 κεφάλι σκόρδο
1 μεγάλο κεσεδάκι γιαούρτη
1 μεγάλη κουταλιά σούπας βούτυρο
3 κουταλιές σούπας λάδι
Αλάτι και πιπέρι.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε και πλένουμε πολλά χέρια τα χόρτα. Τα βράζουμε σε ελαφρά αλατισμένο νερό και τα στραγγίζουμε. Καίμε μία κουταλιά λάδι και ελάχιστο βούτυρο και σωτάρουμε τα χόρτα για 10 λεπτά.
Κοπανίζουμε το σκόρδο μαζί με λίγο αλάτι και το ανακατεύουμε με τη γιαούρτη. Τοποθετούμε τα χόρτα σε μεγάλη πιατέλα, ρίχνουμε από πάνω το μίγμα της γιαούρτης με το σκόρδο καίμε το υπόλοιπο βούτυρο και λάδι και περιχύνουμε με κουτάλι το περιεχόμενο της πιατέλας.

6. Λάπατα με κορόμηλα.
Υλικά:
1 ½ κιλό λάπατα.
Λίγα άγουρα κορόμηλα
1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι
Αλάτι και κόκκινο πιπέρι

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε και πλένουμε τα λάπατα, τα ζεματίζουμε σε νερό που βράζει και τα στραγγίζουμε.
Βάζουμε το λάδι στην κατσαρόλα και , όταν κάψει, ρίχνουμε τα λάπατα να τσιγαριστούν. Προσθέτουμε τα κορόμηλα, ένα ποτήρι νερό, αλάτι και πιπέρι και αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι που να μείνουν μόνο με το λάδι τους.

7. Μαυρομάτικα φασόλια με χόρτα.
Υλικά:
½ κιλό μαυρομάτικα φασόλια
1 κιλό διάφορα χόρτα (καυκαλήθρες, λάπατα, άνηθος κ.λ.π.)
2 κουταλιές πελτές τομάτας.
1 μέτριο κρεμμύδι.
1 κούπα λάδι.
2-3 σκελίδες σκόρδο.
Αλάτι, πιπέρι.

Εκτέλεση: Βράζουμε τα φασόλια μέχρι να μαραθούν και να φουσκώσουν. Τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε για λίγο.
Σωτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, τα χόρτα και τα σκόρδα με το λάδι. Ρίχνουμε τον πελτέ και αφήνουμε όλα αυτά να βράσουν σχεδόν καλά.
Τέλος προσθέτουμε τα φασόλια και σε ένα τέταρτο της ώρας το φαγητό είναι έτοιμο για σερβίρισμα.

8. Φασόλια γίγαντες με μυρωδικά.
Υλικά:
½ κιλό φασόλια γίγαντες.
Δύο κουταλιές της σούπας τομάτα πελτέ ή ½ κιλό νωπές
τομάτες.
Αλάτι, πιπέρι, ρίγανη.
Λίγα φύλλα πράσινα από φρέσκα κρεμμύδια.
Λίγα φύλλα πράσινα από φρέσκα σκόρδα.
2-3 καυκαλήθρες.
Λίγος άνηθος ή μάραθος.
2-3 μυρώνια.
Λίγος δυόσμος και λίγα φύλλα μελισσόχορτο.
1 μικρό κρεμμύδι.
200 γραμ. καλό ελαιόλαδο.

Εκτέλεση: Μουσκεύουμε τα φασόλια από το βράδυ στο νερό. Το πρωί τα ξεπλένουμε, τα βράζουμε καλά σε αλατισμένο νερό, τα σουρώνουμε και τα αδειάζουμε σε ταψί.
Σκορπάμε πάνω στα φασόλια τα μυρωδικά καθαρισμένα και ψιλοκομμένα, προσθέτουμε τον τοματοπελτέ ή τις τομάτες περασμένες από το τρυπητό. Περιχύνουμε το φαγητό με μπόλικο λάδι, πασπαλίζουμε αλατοπίπερο και ρίγανη και προσθέτομε νερό, από αυτό που βράσαμε τα φασόλια, τόσο όσο να σκεπαστούν τα φασόλια στο ταψί.
Βάζουμε το φαγητό σε κανονικό φούρνο μέχρι που να ψηθεί και να μείνει μόνο με τη σάλτσα του.

9. Μαγειρίτσα
Υλικά:
Μία συκωταριά από αρνάκι γάλακτος ζεματισμένη και κομμένη σε μικρά κομματάκια.
1 κιλό διάφορα μυρωδικά χόρτα ( άνηθο, μυρώνια, δυόσμο, μελισσόχορτο κ.λ.π.)
1 μαρούλι.
½ κιλό φρέσκα κρεμμυδάκια.
2 κούπες λάδι.
Αλάτι, πιπέρι.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε πλένουμε και ψιλοκόβουμε τα χόρτα, τα κρεμμυδάκια και το μαρούλι. Καβουρδίζουμε στο λάδι τη συκωταριά στην οποία ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι και προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια.
Προσθέτουμε τα άλλα χόρτα και ανακατεύουμε μέχρι να βγάλουν τα υγρά τους.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε σε πολύ σιγανή φωτιά να βράσει η μαγειρίτσα μέχρι να μείνει μόνο με το λάδι της. Σερβίρεται ζεστή.

10. Χοιρινό με καυκαλήθρες και μυρώνια.
Υλικά:
1 κιλό ψαχνό χοιρινό κρέας.
1 ½ κιλό καυκαλήθρες και μυρώνια.
1 κρεμμύδι.
½ κούπα λάδι.
2 αυγά.
2 λεμόνια
Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση: Πλένουμε το κρέας, το κόβουμε σε μερίδες και το σκουπίζουμε. Σωτάρουμε στο λάδι το κρέας και προσθέτουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο.
Όταν μαραθεί βάζουμε το αλάτι και το πιπέρι και προσθέτουμε τόσο νερό, όσο χρειάζεται να βράσει σχεδόν καλά και να μείνει λίγο ζουμί.
Καθαρίζουμε και πλένουμε τα χόρτα, και τα βάζουμε πάνω στο κρέας και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά μέχρι να ψηθούν τα χόρτα.
Χτυπάμε σε βαθύ πιάτο τα αυγά με το χυμό των λεμονιών. Παίρνουμε το ζουμάκι από την κατσαρόλα και το περιχύνουμε στο φαγητό.
Κουνάμε την κατσαρόλα για να πάει παντού το αυγολέμονο και σερβίρουμε το έτοιμο πια φαγητό μας.

11. Κατσικάκι με μάραθο.
Υλικά:
1 κιλό κατσίκι.
1 κιλό περίπου μάραθο (φύλλα και ρίζες).
¼ του κιλού σχινόπρασα.
150 γραμ. λάδι.
Αλάτι, πιπέρι.
Χυμός λεμονιού.

Εκτέλεση: Αφού κόψουμε το κρέας το τσιγαρίζουμε με το ανάλογο λάδι. Βάζουμε το μάραθο και τα πρασάκια, κομμένα σε μικρά κομματάκια, και τα αφήνουμε να βράσουν καλά.
Προσθέτουμε το ανάλογο αλάτι, πιπέρι και λεμόνι, και αφού πάρει μια βράση το κατεβάζουμε από τη φωτιά. Αυτό είναι έτοιμο για το τραπέζι.

12. Μπακαλιάρος με χόρτα.
Υλικά:
1 κιλό μπακαλιάρος.
2 κιλά χόρτα ( μάραθο, αγριόπρασα, καυκαλήθρες,
μυρώνια, αγριοσπάνακα κ.λ.π.).
2 κρεμμύδια ξερά.
1 ποτήρι λάδι.
½ κιλό τομάτες.
Αλάτι

Εκτέλεση: Μουσκεύουμε το μπακαλιάρο σε νερό για 12 ώρες ή και περισσότερο. Τον καθαρίζουμε από πέτσες και κόκαλα και τον κόβουμε σε κομμάτια. Επίσης καθαρίζουμε τα χόρτα, τα πλένουμε και τα κόβουμε σε κομμάτια.
Μέσα σε μια κατσαρόλα καβουρδίζουμε με το λάδι τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια. Ρίχνουμε τα χόρτα και τα αφήνουμε να μαραθούν. Τα αλατίζουμε ελαφρά και προσθέτουμε τις τομάτες ψιλοκομμένες και λίγο νερό και αφήνουμε την κατσαρόλα στη φωτιά για να βράσουν τα χόρτα.
Προσθέτουμε και τα κομμάτια του μπακαλιάρου, αφήνουμε να πάρουν όλα μαζί 2-3 βράσεις μέχρι που να δώσει ο μπακαλιάρος τη μυρωδιά του στα χόρτα και τα χόρτα τη δική τους μυρωδιά στο μπακαλιάρο.
Το φαγητό μπορεί να σερβιριστεί και κρύο.

13. Κρέμα με τσουκνίδες.
Υλικά:
1 κιλό τρυφερά μέρη τσουκνίδας.
4 κουταλιές της σούπας αλεύρι.
Λίγα τρυφερά σκορδόφυλλα.
Αλάτι, πιπέρι και ελαιόλαδο.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε τις κορυφές της τσουκνίδας πολύ καλά και τις πλένουμε.
Βράζουμε νερό σε κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα τις τσουκνίδες. Τις αφήνουμε να βράσουν ώσπου να λιώσουν τελείως. Στραγγίζουμε το ζωμό σε άλλη κατσαρόλα και περνάμε τις τσουκνίδες από τρυπητό.
Τις βάζουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε το αλεύρι. Χτυπάμε προσεκτικά το αλεύρι και τις τσουκνίδες για να μη σβολιάσει. Ρίχνουμε στο μίγμα τους και το ζωμό που κρατήσαμε και τα βάζουμε στη φωτιά.
Σερβίρεται σε πιάτα. Πασπαλίζεται το κάθε πιάτο με λίγο πιπέρι και περιχύνεται σε αυτό λίγο λάδι.

14. Χορτόπιτα.
Υλικά:
Α. Για τη γέμιση: ½ κιλό χόρτα άγρια.
250 γραμ. τσουκνίδες.
250 γραμ. ζόχια.
1 πράσο.
1 κρεμμύδι.
1 μάτσο άνηθο.
250 γραμ. τυρί φέτα.
1 αυγό
1½ κούπα λάδι.
Β. Για τη ζύμη: 750 γραμ. αλεύρι σκληρό.
½ κούπα νισεστές.
1 κουταλιά σούπας λάδι.
1 κουταλιά ξίδι.
½ κούπα γάλα
Αλάτι και νερό όσο πάρει.

Εκτέλεση: Πλένουμε καλά και ψιλοκόβουμε τα χόρτα, τα τρίβουμε με αλάτι και τα στίβουμε. Τα αδειάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ, Χτυπάμε το αυγό και το ρίχνουμε στα χόρτα, προσθέτουμε λάδι κομματιασμένο τυρί και όλα μαζί τα ανακατεύουμε να γίνουν ένα μίγμα.
Σε ένα μπολ ρίχνουμε 12 φλιτζάνια αλεύρι (το υπόλοιπο το κρατάμε για να ανοίξουμε τα φύλλα). Προσθέτουμε ξίδι, λάδι, γάλα και λίγο αλάτι. Ζυμώνουμε καλά τη ζύμη μέχρι να γίνει λεία και την κόβουμε σε 12 μπαλάκια. Αφού μείνουν τα μπαλάκια μία ώρα, πλάθουμε τα φύλλα με λεπτό πλάστη πάνω σε ένα τραπέζι, αφού βέβαια ρίξουμε αλεύρι και λίγο νισεστέ για κάθε φύλλο που πλάθουμε.
Σε λαδωμένο ταψί στρώνουμε ένα-ένα τα 4 πρώτα φύλλα αφού τα λαδώσουμε. Κατόπιν ρίχνουμε το ¼ από το μίγμα των χόρτων. Λαδώνουμε και απλώνουμε στην πίτα άλλα δύο φύλλα. Ξανά ρίχνουμε γέμιση, επαναλαμβάνουμε άλλες δύο φορές και σκεπάζουμε την πίτα με δύο φύλλα. Το λάδι που θα περισσέψει το ρίχνουμε από πάνω.
Ψήνουμε την πίτα σε 200ο C επί 1 ώρα.

15. Πλαστός
Υλικά:
Α. Για τη ζύμη: 500 γραμ. καλαμποκάλευρο.
Γάλα όσο πάρει το αλεύρι.
Λάδι.
Λίγο αλάτι.
Β. Για τη γέμιση: 2 κιλά άγρια χόρτα ( λάπατα, παπαρούνες, μυρώνια, τσουκνίδες κ.λ.π.).
1 πράσο ή 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια.
Άνηθο.
Αλάτι.
½ κιλό τυρί φέτα.
2 ποτήρια του νερού λάδι (1/3 για τη ζύμη, 1/3 για τα χόρτα και 1/3 για πάνω από την πίτα).

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε τα χόρτα, τα πλένουμε και τα ψιλοτρίβουμε. Τα αλατίζουμε και τα τρίβουμε για να μαραθούν και στη συνέχεια τα στίβουμε. Τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ, ρίχνουμε λάδι και τυρί και τα ανακατεύουμε.
Σε μια λεκάνη βάζουμε καλαμποκάλευρο, λάδι, αλάτι και γάλα τόσο, όσο χρειάζεται να γίνει μία ζύμη που να τρίβεται.
Λαδώνουμε το ταψί και απλώνουμε πιέζοντας με την παλάμη τη μισή ζύμη. Έτσι θα δημιουργηθεί ένα ισόπαχο φύλλο που θα καλύψει τη βάση του ταψιού και τα τοιχώματα. Πάνω σε αυτό το φύλλο θα απλώσουμε τη γέμιση με τα χόρτα.
Όταν η γέμιση απλωθεί, κοσκινίζουμε λίγο αλεύρι μπομπότα επάνω και πιέζουμε με την παλάμη μας για να στρώσει.
Με την υπόλοιπη ζύμη φτιάνουμε ένα χυλό τον οποίο αραιώνουμε με νερό. Ρίχνουμε το χυλό στο κέντρο του ταψιού και με σβελτάδα τον απλώνουμε ώστε να καλυφθεί όλη η επιφάνεια με, όσο το δυνατό, λεπτότερο και ομοιόμορφο στρώμα. Κοσκινίζουμε επάνω πάλι λίγο αλεύρι μπομπότα να απορροφήσει τα τυχόν υγρά ώστε να γίνει ο πλαστός τραγανός.
Σκορπούμε μπόλικη χοντροκομμένη φέτα και ρίχνουμε το υπόλοιπο λάδι. Ψήνεται σε δυνατό φούρνο και όταν ροδίσει και από τις δύο πλευρές, ο πλαστός είναι έτοιμος. Τρώγεται ζεστός συνοδευόμενος με ξινόγαλα ή γιαούρτη.

16. Σαλάτα με γιαούρτη, σκόρδο και τρέβλα.
Υλικά:
2 κούπες ψιλοκομμένη τρέβλα.
1 ½ κούπα στραγγιστή γιαούρτη.
1 κουταλιά ελαιόλαδο.
2 σκελίδες ψιλοκομμένο σκόρδο.
Χυμός ενός λεμονιού και αλάτι.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε και πλένουμε τα τρέβλα με κρύο νερό. Χτυπάμε σε ένα μπολ λάδι, λεμόνι, σκόρδο, αλάτι και γιαούρτη. Τοποθετούμε την τρέβλα σε σαλατιέρα και περιχύνουμε το μίγμα. Πριν σερβίρουμε τη σαλάτα , αυτή πρέπει να παραμείνει για μια ώρα στο ψυγείο.

17. Λάχανα με γιαούρτη.
Υλικά:
1 κιλό ζόχια και παπαρούνες
1 ½ κιλό μυρώνια ή μοσχολάχανα.
1 κιλό γιαούρτη.
200 γραμ. κρέμα γάλακτος.
250 γραμ. τυρί φέτα.
4 αυγά.
½ κουταλάκι κορν φλάουερ.
Αλάτι, πιπέρι.

Εκτέλεση: Τσιγαρίζουμε στο ελαιόλαδο το κρεμμύδι και βάζουμε στην κατσαρόλα τα μυρώνια. Τα ανακατεύουμε καλά και τα αφήνουμε να μαγειρευτούν αφού προσθέσουμε και τα άλλα χόρτα. Δεν προσθέτουμε επί πλέον νερό, εκτός αν χρειαστεί λίγο για να μην καούν.
Όταν είναι έτοιμα αδειάζουμε τα χόρτα σε ένα πυρέξ και τα στρώνουμε ομοιόμορφα. Χτυπάμε σε ένα μπολ τη γιαούρτη με την κρέμα , τα αυγά, το κορν φλάουερ και το αλάτι και πιπέρι. Προσθέτουμε στο μίγμα της γιαούρτης τη φέτα τριμμένη με το χέρι και το περιχύνουμε στα χόρτα. Το τοποθετούμε αμέσως στο φούρνο σε 200ο C και ψήνεται μέχρι να στερεοποιηθεί η γιαούρτη, σε περίπου 45-50 λεπτά της ώρας.

18. Χορτοκεφτέδες με τραχανά
Υλικά:
1 ½ κιλό διάφορα χόρτα (λάπατα, καυκαλήθρες, σπανάκι, παπαρούνες, ζόχια, βλίτα).
1 κρεμμύδι ξερό.
2 κουταλιές σούπας τραχανάς γλυκός
2 αυγά.
1 κούπα τριμμένο κεφαλοτύρι.
2 κούπες αλεύρι για το τηγάνισμα.
Ελαιόλαδο για τηγάνισμα.
Αλάτι και πιπέρι.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε προσεκτικά τα χόρτα , τα πλένουμε και τα ζεματίζουμε σε άφθονο νερό και αλάτι για δύο λεπτά. Στη συνέχεια τα στραγγίζουμε και τα ψιλοκόβουμε.
Τοποθετούμε τα κομμένα χόρτα σε ένα μπολ, προσθέτουμε ένα κρομμύδι ψιλοκομμένο, τον τραχανά (αφού προηγουμένως τον έχουμε βράσει με λίγο νερό για να γίνει σαν κουρκούτι), τα αυγά χτυπημένα, το κεφαλοτύρι, λίγο αλάτι, πιπέρι και τα ζυμώνουμε όλα μαζί.
Παίρνουμε μία –μία κουταλιά από το μίγμα και πλάθουμε κεφτέδες. Τους κεφτέδες τους αλευρώνουμε και τους τηγανίζουμε σε αρκετό ελαιόλαδο, ώσπου να ροδίσουν και από τις δύο πλευρές.
Τοποθετούμε τους κεφτέδες σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να στραγγίσει το λάδι τους.
Σερβίρονται ζεστοί και συνοδεύονται με πράσινη σαλάτα και γιαούρτη στραγγιστή.

19. Χορτοκεφτέδες
Υλικά:
1 κιλό σπανάκι.
500 γραμ λάπατα, τσουκνίδες, βλίτα.
2 ματσάκια κρεμμυδάκια φρέσκα.
1 ματσάκι μαϊντανό, ένα ματσάκι μάραθο.
1 σφηνάκι ούζο, αλάτι και πιπέρι.
2 κούπες λάδι.
Αλεύρι όσο χρειαστεί.

Εκτέλεση: Πλένουμε και ψιλοκόβουμε τα χόρτα, τον άνηθο, το μαϊντανό, το μάραθο. Τα τρίβουμε μαζί με το αλάτι και προσθέτουμε πιπέρι, αυγά, 2 κουταλιές νερό και ούζο.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το ανακατεύουμε με το μίγμα μέχρι να γίνει ρευστό και να στέκεται στο κουτάλι. Τοποθετούμε το ελαιόλαδο σε τηγάνι με βαρύ πάτο και ρίχνουμε με το κουτάλι μίγμα σε ποσότητα τόση, όση χρειάζεται να σχηματιστεί ένας κεφτές και αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι να τελειώσει το μίγμα.
Όταν οι κεφτέδες ροδίσουν και από τις δύο πλευρές, τους βγάζουμε από το τηγάνι με ένα πιρούνι και τους τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας να στραγγίσει το λάδι τους.
Σερβίρονται ζεστοί και συνοδεύονται με γιαούρτη.

20. Φασόλια με καυκαλήθρα
Υλικά:
2 κούπες φασόλια ψιλά.
3κούπες καυκαλήθρες ψιλοκομμένες.
2 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα.
1 κουταλιά πάστα τομάτας.
Καυτερό κόκκινο πιπέρι.
1 κούπα λάδι..
Αλάτι, πιπέρι.

Εκτέλεση: Καθαρίζουμε τα φασόλια και τα μουσκεύουμε σε κρύο νερό για 8 ώρες. Μετά τα αδειάζουμε σε τρυπητό και τα πλένουμε με κρύο νερό. Τα βάζουμε σε κατσαρόλα με ζεστό νερό μέχρι να τα σκεπάσει και τα βράζουμε για 10 λεπτά της ώρας. Τα σουρώνουμε και τα βάζουμε πάλι στην κατσαρόλα με ζεστό νερό, μαζί με τα κρεμμύδια, το ελαιόλαδο και την τομάτα. Τα αφήνουμε να βράσουν για 30-40 λεπτά της ώρας.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά την κατσαρόλα και δοκιμάζουμε για να διαπιστώσουμε αν τα φασόλια έβρασαν. Αν έβρασαν ρίχνουμε την καυκαλήθρα, το καυτερό πιπέρι και το αλατοπίπερο. Ανακατεύουμε, δοκιμάζουμε και αφήνουμε τη φασουλάδα να βράσει για άλλα 20 λεπτά της ώρας για να χυλώσει.
Σερβίρεται ζεστή.

21. Μαραθόσουπα με τσουκνίδια.
Υλικά:
1 κιλό τσουκνίδες χοντροκομμένες.
1 ματσάκι μάραθο (μόνο το τρυφερό μέρος).
1 κούπα καυκαλήθρες ψιλοκομμένες.
1 μεγάλο κρεμμύδι περασμένο στον τρίφτη.
½ κούπα λάδι.
1 μικρή χούφτα ρύζι καρολίνα.
Χυμός ενός λεμονιού.
Αλάτι πιπέρι.

Εκτέλεση: Ζεματίζουμε τις τσουκνίδες για 3 λεπτά της ώρας σε καυτό νερό. Ψιλοκόβουμε τα υπόλοιπα χόρτα και τα τρίβουμε λίγο στις παλάμες μας. Σωτάρουμε το κρεμμύδι με το λάδι μέχρι να αρχίσει να ξανθαίνει. Προσθέτουμε τις τσουκνίδες στραγγισμένες, τις καυκαλήθρες και το μάραθο. Σωτάρουμε για 8 λεπτά της ώρας σε χαμηλή θερμοκρασία.
Ρίχνουμε λίγο αλάτι, πιπέρι και 5 κούπες νερό. Βράζουμε τη σούπα για 10 λεπτά της ώρας και προσθέτουμε το ρύζι. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και ψήνουμε τη σούπα για 12 ακόμα λεπτά της ώρας.
Δοκιμάζουμε, διορθώνουμε τη γεύση, εφόσον χρειάζεται, με λίγο αλάτι και πιπέρι, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και σερβίρουμε.

22. Νηστήσιμη τσουκνιδόπιτα.
Υλικά:
Α. Για τη ζύμη: ½ κουταλάκι αλάτι.
450 γραμ. αλεύρι.
½ κούπα λάδι.
3 κουταλιές ξύδι.
1 κουταλιά μαγιά νωπή.
1 ½ κούπα σουσάμι.
Β. Για τη γέμιση: 1 κιλό τσουκνίδες.
2 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα.
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα.
4 κουταλιές λάδι.
Χυμός από ένα λεμόνι, αλάτι, πιπέρι.

Εκτέλεση: Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το αλάτι με το αλεύρι. Προσθέτουμε το λάδι, το ξύδι και τη μαγιά διαλυμένη με χλιαρό νερό σε μια κούπα. Δουλεύουμε με το χέρι, προσθέτοντας λίγο χλιαρό νερό, μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ομοιογενή και μαλακιά. Την αφήνουμε σκεπασμένη με βαμβακερή πετσέτα σε θερμοκρασία δωματίου και ετοιμάζουμε τη γέμιση.
Καθαρίζουμε και πλένουμε τις τσουκνίδες. Τις βάζουμε σε αλατισμένο νερό για 10 λεπτά της ώρας. Τις βγάζουμε με μια τρυπητή κουτάλα και τις αφήνουμε σε ένα σουρωτήρι να στραγγίσουν. Τις αδειάζουμε σε ένα μπολ και προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το αλάτι, το πιπέρι και τα κρεμμύδια ελαφρώς σωταρισμένα.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο κομμάτια και ανοίγουμε δύο φύλλα πάχους 4-5 χιλιοστά το κάθε ένα. Λαδώνουμε ένα ρηχό ταψί και πασπαλίζουμε σουσάμι. Στρώνουμε από κάτω το ένα φύλλο και πασπαλίζουμε πάλι με σουσάμι. Ρίχνουμε τη γέμιση και σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο, το οποίο πρέπει να είναι μικρότερο από το φύλλο της βάσης και να μη κρεμάει καθόλου από τα χείλη του ταψιού. Η πίτα δεν πρέπει να ξεπερνάει σε πάχος τα 3-4 εκατ.
Κατόπιν γυρίζουμε απαλά προς τα μέσα το φύλλο, χωρίς να το πιέσουμε. Λαδώνουμε την επιφάνεια της πίτας και πασπαλίζουμε με άφθονο σουσάμι. Ψήνουμε την πίτα στους 180ο C για 50-60 λεπτά της ώρας περίπου.
Όταν ψηθεί η πίτα, τη βγάζουμε από το φούρνο και την αφήνουμε μερικά λεπτά για να κρυώσει λιγάκι. Ανοίγουμε προσεκτικά το επάνω φύλλο που δεν το κλείσαμε καλά και περιχύνουμε στο εσωτερικό της πίτας χυμό από λεμόνι.
Η πίτα σερβίρεται ζεστή ή σε θερμοκρασία δωματίου.



Πηγή: Ευθυμία Χαντζιάρα Παππά - Δενδροχώρι 21/03/2003
ftiaxno.gr

Τα δημοφιλέστερα άγρια χόρτα της Μεσογείου

Τα δημοφιλέστερα άγρια χόρτα της Μεσογείου


Ποιές είναι οι ευεργετικές τους ιδιότητες
Ένα από τα πιο διαδεδομένα χόρτα, το οποίο βρίσκουμε στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας, είναι τα ραδίκια. Τα ραδίκια ανήκουν στο γένος cichorium όπου περιλαμβάνονται πολλά είδη άγρια και καλλιεργούμενα με πολλές διαφορές στην γεύση (πικρά, γλυκά κα) και στο φαινότυπο.

Τα ραδίκια είναι πλούσια σε βιταμίνες Β1, Β2 και καροτενοειδή καθώς και σε ανόργανα στοιχεία όπως Κ, Νa, P και Μg. Η πικρή τους γεύση οφείλεται στις ουσίες λακτουκίνη, λακτουκοπικρίνη και παράγωγα τους. Τα χόρτα αυτά είναι γνωστά από τους αρχαίους χρόνους.

Αναφέρεται ήδη σε ένα πάπυρο του 4.000 π.Χ. ενώ ο Γαληνός το ονόμαζε «φίλο του συκωτιού». Παλιότερα, οι λαϊκοί θεραπευτές χρησιμοποιούσαν τα ραδίκια για την θεραπεία ασθενειών του ήπατος και της χολής. Πλέον έχει φανεί από κλινικές έρευνες πως ένα συστατικό που περιέχεται, το κιχώριο, έχει όντως ηπατοπροστατευτική δράση.

Ιδιαίτερα ονομαστό χόρτο είναι και ο ταραξάκος. Αφθονεί στα ελληνικά ακαλλιέργητα χωράφια, στα άκρα των δρόμων και ξεπετιέται ανάμεσα από τις σχισμές των βράχων. Ο Bock (1546) είναι ο πρώτος που αναφέρει τις διουρητικές ιδιότητες του φυτού.

Ο Kortum (1800) προσπάθησε να το χρησιμοποιήσει για θεραπεία ασθενειών του ήπατος. Ο ταράξακος είναι πλούσιος σε καροτενοειδή (βιολαξανθίνη), βιταμίνες συμπλέγματος Β, βιταμίνη C.

Η περιεκτικότητα του σε βιταμίνη Α φαίνεται να είναι 4 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του κοινού μαρουλιού ενώ από ανόργανα στοιχεία περιέχει αρκετό κάλλιο. Φαίνεται πλέον από έρευνες πως εκτός από διουρητικό, αποτελεί και διεγερτικό της όρεξης. Επίσης λειτουργεί και σαν βοηθητικό σε δυσλειτουργίες του ήπατος και της χοληδόχου κύστης, σε προβλήματα δυσπεψίας, ιδιαίτερα στην πλήρη πέψη του λίπους. Επιπλέον, είναι δυνατόν να βοηθήσει στην θεραπεία της ακμής και χρόνιων δερματίτιδων.

Τα πιο γνωστά ζιζάνια της ελληνικής κουζίνας θεωρούνται οι βρούβες. Στα αρχαία χρόνια, οι βρούβες αποτελούσαν ένα άριστο στομαχικό φάρμακο, το οποίο χρησιμοποιούνταν και ως αποτοξινωτικό ρόφημα. Το νοστιμότερο μέρος τους θεωρούνται τα τρυφερά βλαστάρια τους, τα οποία μαζεύονται την εποχή της άνοιξης.

Η ζοχιά ή ή ζοχός ή τσόχος είναι ένα χόρτο πολύ κοινό στην πατρίδα μας. Το συναντάμε σχεδόν παντού, σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Συλλέγεται τους χειμερινούς μήνες και αποτελεί θαυμάσιο ορεκτικό. Είναι πλούσιο σε ασβέστιο και σίδηρο ενώ από βιταμίνες περιέχει βιταμίνη C, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη και νιασίνη. Υπάρχουν ενδείξεις πως ο χυμός τους χρησιμοποιείται σε ασθένειες του ήπατος και του υπογαστρίου.

Ένα γνωστό αρωματικό χόρτο της παγκόσμιας γαστρονομίας είναι και το μάραθο. Τα φύλλα του συλλέγονται από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο, εποχή που ανθίζει το φυτό. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και για αυτό το βρίσκουμε και ως καλλιεργήσιμο είδος στους λαχανόκηπους.

Ένα ιδιαίτερο παρεξηγημένο χόρτο είναι και η τσουκνίδα. Όλοι μας έχουμε συνδέσει την τσουκνίδα με ένα έντονο κνησμό όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί της.

Συλλέγονται κυρίως οι τρυφερές κορυφές του φυτού κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών αλλά και των πρώτων μηνών της άνοιξης. Φυτρώνει με τα πρωτοβρόχια του Οκτωβρίου και διατηρείται τρυφερό ως τον Απρίλιο. Οι τσουκνίδες είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε σίδηρο και μπορεί να βοηθήσει αρκετά άτομα ενάντια στην αναιμία.

Ακόμη, είναι πλούσιες σε β-καροτένιο. Αρκετές επιδημιολογικές έρευνες σε όλο τον κόσμο συσχέτισαν την υψηλή διαιτητική πρόσληψη β-καροτένιου με πρόληψη από καρκίνους του πνεύμονα, μαστού, τραχήλου , δέρματος και στομάχου. H δράση του β-καροτένιου κατά του καρκίνου βασίζεται στην αντιοξειδωτική δράση του με το να μειώνει την λιπιδική υπεροξείδωση.

Δέκα λεπτά βράσιμο είναι δυνατόν να εξουδετερώσει την δράση των ουσιών που προκαλούν ερεθισμό. Αν όμως κάποια στιγμή αγγίξετε τσουκνίδες με γυμνά χέρια, ένα άλλο χόρτο της ελληνικής φύσης μπορεί να σας βοηθήσει για την αντιμετώπιση του κνησμού και είναι τα φύλλα της μολόχας.

Το άγριο σπαράγγι τρώγονταν τόσο από τους Έλληνες όσο και από τους Ρωμαίους ως λαχανικό. Σήμερα καταναλώνεται περισσότερο η καλλιεργούμενη ποικιλία. Διαθέτει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, ιδίως πίνοντας τον φρέσκο χυμό του.

Η αβρωνία (Tamus vulgaris, L) είναι φυτό που αναπτύσσεται μέχρι και τρία μέτρα τυλίγοντας το στέλεχος του όπως του αμπελιού. Είναι γνωστή η κατανάλωση του φυτού ως σαλάτα. Ωστόσο έχει και θεραπευτικές ιδιότητες, είναι καθαρτικό, διουρητικό και επουλωτικό. Οι κόνδυλοι του γίνονται κατάπλασμα στις περιπτώσεις εγκαυμάτων.

Το γνωστό κάρδαμο (Lepidium sativum) που η χρήση του ήταν γνωστή κατά την αρχαιότητα, είναι πολύτιμο φυτό με τη βιταμίνη C που περιέχει και τα διάφορα ιχνοστοιχεία (ιώδιο, σίδηρο, ασβέστιο). Είναι διουρητικό, βοηθάει στην αιμοκάθαρση και ευεργετικό στο συκώτι.

Το σταμναγκάθι ή γιαλοράδικο (Cichorium spinosum) είναι ένα είδος ραδικιού το οποίο χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Κρήτη. Ο Διοσκουρίδης και η παράδοση, το αναφέρει σαν φάρμακο (διουρητικό, καθαρτικό, χρήσιμο φάρμακο για το συκώτι, κατάπλασμα σε έλκη και ο χυμός της ρίζας είναι κατάλληλος για εγκαύματα. Η γνώση της κατανάλωσης τους κινδυνεύει να εξαφανιστεί και μαζί της να χαθεί μια σημαντική διατροφική πληροφορία.

Πασίγνωστη είναι η άγρια μολόχα, που την συναντούμε σε όλη την Ελλάδα, καθώς και η πρακτική χρησιμότητα του φυτού ως μαλακτικού.

Της μολόχας χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα άνθη και ακόμη οι ρίζες. Είναι μαλακτικά, αποχρεμπτικά, όπως και της δενδρομολόχας. Η μολόχα μαλακώνει τους κάλους των ποδιών με κατάπλασμα. Με τα άνθη της μολόχας γίνεται τσάι κατά του βήχα, ενώ το αφέψημα της ρίζας ευνοεί τις αποχρέμψεις και καταπραΰνει τις φλογώσεις του αναπνευστικού συστήματος

Η παπαρούνα αυτοφύεται σε Ευρώπη, Βόρεια Αφρική και ορισμένες περιοχές της Ασίας, σε άκρες δρόμων και καλλιεργούμενα χωράφια.

Η εμφάνιση της συνδέεται με τον ερχομό της άνοιξης. Το φυτό περιέχει αλκαλοειδή, που το καθιστούν κατασταλτικό και ηρεμιστικό φάρμακο. Η δράση τους είναι πιο ήπια συγκριτικά με τα αντίστοιχα που περιέχονται στην παπαρούνα του οπίου ή Αφιόνι, με τις ισχυρές αναλγητικές και ναρκωτικές ιδιότητες.

Η Ευρωπαϊκή βοτανοθεραπεία τη χρησιμοποιεί από παλιά για την αντιμετώπιση πόνων και αϋπνίας, ενώ οι σπόροι της αποτελούν γαστρονομικό συστατικό (καρύκευμα). Ως έγχυμα με χρήση των ανθών της, είναι μαλακτικό, ήπιο αναλγητικό, αντιβηχικό και ηρεμιστικό φάρμακο, που χρησιμεύει στην αντιμετώπιση του βήχα που

συνοδεύεται από ερεθισμό, του άσθματος, της νευρικής υπερέντασης του άγχους, της ευερεθιστότητας και της αϋπνίας.

Ωστόσο τα παραπάνω χόρτα είναι ένα μικρό δείγμα των χόρτων που καταναλώνονται ακόμα και σήμερα σε πολλές γωνίες της πατρίδας μας.




Πηγή: bemary.com