Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Κρατερός, Στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Τιβέριος: Ο Λέων το πιο πιθανό κλειδί του μυστηρίου της Αμφίπολης



Δηλώσεις στη Voria.gr του καθηγητή κλασικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ – Πώς θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί το σενάριο της Ρωξάνης – Τι εκτιμά για το αν ο τάφος έχει συληθεί ή όχι

28 Αυγ 2014 

Picture 0 for Τιβέριος: Ο Λέων το πιο πιθανό κλειδί του μυστηρίου της Αμφίπολης
του Γιώργου Χατζηλίδη
Απίθανο θεωρεί το ενδεχόμενο ο τύμβος της Αμφίπολης να κρύβει τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο καθηγητής κλασσικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Μιχάλης Τιβέριος.

«Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για έναν μοναδικό τάφο σε μέγεθος και μορφή. Από εκεί και πέρα, είναι γνωστό από ιστορικές πηγές ότι ο Αλέξανδρος ο Γ' δεν ετάφη στη Μακεδονία. Αλλά ακόμα και εάν συνέβαινε αυτό, η ταφή του θα γινόταν στις Αιγές, όπου βρίσκονται οι τάφοι των βασιλιάδων της Μακεδονίας, όχι στην Αμφίπολη», λέει στη Voria.gr ο κ.Τιβέριος, απορρίπτοντας με το ίδιο σκεπτικό και το ενδεχόμενο να πρόκειται για κενοτάφιο το οποίο είχε ετοιμαστεί  στη Μακεδονία για τον Μ.Αλέξανδρο, πριν γίνει γνωστή η επιθυμία του να ταφεί στην Αλεξάνδρεια.

Σχετικά με το σενάριο ο τάφος να ανήκει στη Ρωξάνη ή/και τον υιό της με τον Μ.Αλέξανδρο, ο κ.Τιβέριος εκτιμά ότι είναι δύσκολο να ισχύει, χωρίς  όμως να μπορεί να το αποκλείσει. Δεδομένων ότι αφενός ο Κάσσανδρος ήταν εκείνος που είχε δολοφονήσει τη Ρωξάνη και τον Αλέξανδρο Δ΄ και αφετέρου ότι το μνημείο χρονολογείται, σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, μεταξύ 325-300 π.Χ., δηλαδή κυρίως επί βασιλείας Κασσάνδρου, το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Πώς είναι δυνατόν ο Κάσσανδρος να είχε χτίσει έναν τόσο μεγαλοπρεπή τάφο για εκείνη/εκείνους που είχε δολοφονήσει; «Καταρχάς, για την ακριβή χρονολόγηση του τάφου πρέπει να περιμένουμε την ολοκλήρωση της ανασκαφής.  Εάν τελικά πρόκειται για τη Ρωξάνη, τότε προφανώς ο τάφος είναι μεταγενέστερος και κατασκευάστηκε από κάποιον διάδοχο του Κάσσανδρου. Άλλωστε, και ο ίδιος ο Κάσσανδρος είχε χτίσει, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, αρκετά χρόνια μετά τον θάνατό τους, τάφο για τον Φίλιππο Γ' τον Αριδαίο και τη σύζυγό του Ευρυδίκη, που είχαν δολοφονηθεί με διαταγή της μητέρας του Μ.Αλέξανδρου, Ολυμπιάδας. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, ο Λέων της Αμφίπολης δεν θα σχετίζεται με τον τάφο, ενδεχόμενο που για μένα συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες, παρότι βέβαια δεν μπορεί να αποκλειστεί», εξηγεί.

Κατά τον κ.Τιβέριο, λοιπόν, το πιθανότερο είναι να πρόκειται για τον τάφο κάποιου σημαντικού στρατηγού της εποχής, ακριβώς λόγω της εμβληματικής παρουσίας του Λέοντα της Αμφίπολης, που κοσμούσε την κορυφή του τύμβου στον λόφο Καστά, καθώς, όπως τονίζει ο καθηγητής, ο Λέων εκείνον τον καιρό αποτελούσε σύμβολο της πολεμικής αρετής. Αυτό το ενδεχόμενο ενισχύουν και οι απόψεις άλλων αρχαιολόγων, οι οποίοι εκτιμούν ότι ο Λέων της Αμφίπολης είναι φτιαγμένος από τα ίδια χέρια με τις μαρμάρινες σφίγγες που αποκάλυψε η ανασκαφή με επικεφαλής την κ.Περιστέρη.
Μεταξύ των εικασιών που έχουν ακουστεί για το ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός ο στρατηγός, ξεχωρίζει το σενάριο για τον Νέαρχο, ο οποίος ήταν ο αρχηγός του στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Ασία και παιδικός φίλος του. Ο Νέαρχος είχε στενούς δεσμούς με την Αμφίπολη, τη ναυτική βάση των Μακεδόνων, καθώς εκεί τον είχε εξορίσει σε μικρή ηλικία ο Φίλιππος Β', μαζί με ομάδα στενών φίλων του Αλεξάνδρου ως τιμωρία για παράπτωμα τους.
Ερωτηθείς για το θέμα των ημερών, δηλαδή για το αν ο τάφος έχει συληθεί ή όχι, ο κ.Τιβέριος είναι μάλλον απαισιόδοξος. «Ξεκαθαρίζω ότι δεν έχω ιδία αντίληψη της ανασκαφής. Αλλά από όσα μπόρεσα να καταλάβω μέσω των φωτογραφιών που έβγαλε στη δημοσιότητα το υπουργείο Πολιτισμού, μάλλον ο τάφος έχει συληθεί, διότι λείπει ένα μέρος του μαρμάρινου τοίχου και από εκεί θα μπορούσε να έχει μπει κάποιος προς το εσωτερικό του. Χωρίς κανείς να μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα, το πιθανότερο είναι το κομμάτι αυτό να λείπει λόγω ανθρώπινης παρέμβασης και όχι φυσικής καταστροφής. Άλλωστε, τα περισσότερα ταφικά μνημεία της Μακεδονίας έχουν συληθεί, ελάχιστα έχουν μείνει ασύλητα, με σημαντικότερα εξ αυτών τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας», καταλήγει ο κ.Τιβέριος και συστήνει αυτοσυγκράτηση και υπομονή μέχρι τη στιγμή που η ανασκαφή θα αποκαλύψει το μυστικό του τάφου. 


ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ
  1. Δική μου ερμηνεία για τον τάφο της Αμφίπολης
    Η δική μου ερμηνεία για τον τάφο στο λόφο Καστά σήμερα 28/8/2014.Δεν είμαι αρχαιολόγος αλλά λατρεύω την ιστορία.Εχω αρκετά βιβλία της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας.Το ταφικό μνημείο κατασκεύασε ο αρχιτέκτονας του Μεγάλου Αλεξάνδρου Δεινοκράτης.Ο Α πέθανε στην Βαβυλώνα τον Ιούνιο του 323 Πχ και έμεινε άταφος για δύο περίπου χρόνια λόγω των ειδικών προετοιμασιών για την μεταφορά της σορου στην Μακεδονία για την ταφή της.Όλες τις λεπτομέρειες της βρίσκει ο καθένας στα βιβλία του Διόδωρου του Σικελιώτη.Το μνημείο που θα φύλαγε το σώμα του Α έπρεπε να είναι μεγαλοπρεπές και ασυνήθιστα κολοσιαίο για τα Μακεδονικά δεδομένα.Δεν "χώραγε" στις Αιγές.Μήπως στην Πέλλα?.Επιλέχτηκε η Αμφίπολη λόγω ιστορικών και οικογενειακών απαιτήσεων.Η μητέρα του Α πρέπει να βρισκότανε σε βαθιά θλίψη για τον αναπάντεχο χαμό του γιου της.Η παθολογική αγάπη που είχε η Ο για τον Α βεβαιώνεται από τις επιστολές που διασώζουν ο Αρριανός κα. Οι ιστορικές πηγές σιωπούν...Το μνημειο άρχισε να φτιάχνεται με γοργό ρυθμό το 323-322 Π.Χ.Τέλειωσε,σε δύο χρόνια,όπως διαβεβαιώνουν οι ανασκαφείς αρχαιολόγοι. Η μεγαλοπρεπής πομπή ξεκίνησε για την Μακεδονία για την Αμφίπολη.Στα σύνορα Συρίας - Αιγύπτου ο Πτολεμαίος απαγάγει,μετά από μάχη,την σωρό του Α και την θάβει πρόχειραστην Μέμφιδα κλπ. Το μνημείο μένει κενό αδειανό για πολλά χρόνια.Ο πόλεμος για τον θρόνο της Μακεδονίας μαίνεται,Πολυπερχων,Λαμιακός πόλεμος,Δολοφονία του Φιλίππου Αριδαίου και της γυναίκας του Ευρυδικής από την Ο. Ξεσπάει πόλεμος της Ο με τον Κρατερό. Πολιορκία της Πύδνας,προδοσία και δολοφονία της Ο της Ρωξάνης και του Αλέξανδρου Δ από τον Κρατερό.Το 297 Π.χ ο κρατερός πεθαίνει από "υδροπικία".Πιθανολογώ πως ο τελευταίος είναι ο ένοικος του τάφου,εάν υπάρχουν ένοικοι....

Κρατερός,
Στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου


Alexander craterus.jpg
Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Καρτερός 
σε κυνήγι λιονταριού, Ψηφιδωτό στην Πέλλα


Στρατηγός και ένας από τους διάδοχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Γέννηση 362 π.Χ. Ορεστίδα
Θάνατος 316 π.Χ. Ελλησποντιακή ή Μικρή Φρυγία
Σύζυγος Φίλα
  
Ο Κρατερός ήταν Μακεδόνας στρατηγός και πιστός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.[1] Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας από την Ορεστίδα, πήρε μέρος στην εκστρατεία της Ασίας, αρχικά ως ταξίαρχος στην 4η τάξη (1500 άνδρες) της μακεδονικής φάλαγγας που την απάρτιζαν οι περίφημοι «πεζέταιροι». Έχοντας την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ανέλαβε κατά τη διάρκειά της πολλές δύσκολες αποστολές.[2] Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δίκη του Φιλώτα και του Παρμενίωνα το 330 και ανέλαβε κορυφαίες διοικήσεις στη Σογδιανή και στη Ινδία. Του ανατέθηκε από τον Αλέξανδρο να συνοδέψει 10.000 αποστρατευμένους Μακεδόνες πίσω στη Μακεδονία μετά το επεισόδιο στη Ωπίδα το 324. Του ανατεθηκε από τον Αλέξανδρο να αντικαταστήσει τον Αντίπατρο και ήταν σε πορεία με τους παλαίμαχους,στην Κιλικία, όταν έμαθε για τον ξαφνικό θάνατο του Αλεξάνδρου.[3] Οι δυνάμεις του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη νίκη στο Λαμιακό πόλεμο. Μετά την εξέγεγερση που ξέσπασε εναντίον του Αντιπάτρου στην Ελλάδα έσπευσε να τον βοηθήσει και μαζί νίκησαν την αντιμακεδονική συμμαχία στην Κραννώνα της Θεσσαλίας. Ο Αντίπατρος τιμώντας τον Κρατερό του έδωσε ως σύζυγο την κόρη του Φίλα.Πέθανε πολεμώντας τον Ευμένη στην Μικρά Ασία το 321.

Έτος Γεγονός

Γέννηση του Κρατερού στην Ορεστίδα 370 περ. π.Χ.
334 π.Χ. Στη μάχη του Γρανικού ο Κρατερός πολέμησε υπό τις διαταγές του Παρμενίωνα στην αριστερή πτέρυγα της παράταξης που συνέτριψε το πεζικό του βασιλιά των Περσών Δαρείου.
333 π.Χ. Στη μάχη της Ισσού επικεφαλής των πεζικών δυνάμεων της αριστερής πτέρυγος παρά την μεγάλη αριθμητική υπεροχή των αντιπάλων του, μπόρεσε να κρατήσει τις θέσεις του.
332 π.Χ. Στην πολιορκία της Τύρου ήταν διοικητής σ΄ένα τμήμα του στόλου που είχε αποκλίσει την πόλη, ενώ στα Γαυγάμηλα η τάξη του μαζί με εκείνη του του Σιμμία αντιμετώπισε το ισχυρό ιππικό και τα δρεπανοφόρα άρματα του σατράπη Μαζαίου.
330 π.Χ. Ήταν μέλος του στρατοδικείου που κατεδίκασε σε θάνατο τον Φιλώτα.
Κατά την εκστρατεία της Ινδικής (327/326) ο Κρατερός πέτυχε με ισχυρές δυνάμεις πεζικού την εκκαθάριση της περιοχής των Ασπασίων.
326 π.Χ. Πορεύθηκε με τις δυνάμεις του στη δεξιά όχθη του Υδάσπη.
Συναντήθηκε με τον Αλέξανδρο και ανέλαβε να τειχίσει την ακρόπολη της πρωτεύουσας της χώρας του Μουσικανού και να εγκαταστήσει φρουρά.
324 π.Χ. Όταν όλος οστρατός συγκεντρωμένος στην Βαβυλώνα γιόρταζε την ολοκλήρωση της κατάκτησης του Περσικού κράτους, έγιναν γάμοι Μακεδόνων με Περσίδες ο Κρατερός παντρεύτηκε την ανιψιά του Δαρείου Αμαστρίνη (κόρη του αδελφού του Οξυάρθη) και στη συνέχεια ανέλαβε να οδηγήσει πίσω στην Ελλάδα 10.000 απόμαχους Μακεδόνες.
323 π.Χ. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου (3 Ιουνίου 323 π.Χ.) ο Κρατερός που βρισκόταν τότε στην Κιλικία ονομάστηκε «προστάτης της Αρριδαίου βασιλείας» και «προστάτης» του παιδιού που λίγο αργότερα γέννησε η χήρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
322 π.Χ. Μετά την εξέγεγερση που ξέσπασε εναντίον του Αντιπάτρου στην Ελλάδα έσπευσε να τον βοηθήσει και μαζί νίκησαν την αντιμακεδονική συμμαχία στην Κραννώνα της Θεσσαλίας. Ο Αντίπατρος τιμώντας τον Κρατερό του έδωσε ως σύζυγο την κόρη του Φίλα.
Στο ίδιο όμως χρονικό διάστημα ο Περδίκκας έπεισε τον άβουλο Φίλιππο Γ΄τον Αρριδαίο να τον ονομάσει «προστάτη» δηλ.συμβασιλέα τον ίδιο στη θέση του Κρατερού.
321 π.Χ. Ο Αντίπατρος και ο Κρατερός προσεταιρίστηκαν το σύμμαχο των αντιπάλων τους, σατράπη της Αρμενίας Νεοπτόλεμο και βάδισαν εναντίον του Ευμένη, ενώ ο Αντίπατρος μετά από αυτά στράφηκε εναντίον του Περδίκκα.
321 π.Χ. Τον Αύγουστο του 321 π.Χ. στην σύγκρουση με τον Ευμένη στην Ελλησποντιακή Φρυγία ο Νεοπτόλεμος σκοτώθηκε, ενώ ο Κρατερός έπεσε τραυματισμένος από το άλογό του και καταπατήθηκε απ΄αυτό.
321 π.Χ. Ο Ευμένης κήδεψε τον παλιό του φίλο με τιμές ικανοποιώντας έτσι και τους Μακεδόνες που τον αγαπούσαν ιδιαίτερα.


Παραπομπές

  1. Αρριανός Αλεξάνδρου Ανάβασις 2, 13-15 «τοῦ δὲ εὐωνύμου τοῖς πεζοῖς μὲν Κρατερὸς ἐπετέτακτο ἄρχειν...»
  2. Χριστίνα Πρωτόπαπα-Βάβαλη, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, Τόμ.5 σ.86
  3. Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Επίγονοι «Ο Ματωμένος Μανδύας του Ελληνισμού», Εκδ.Λιβάνη σ.75

Πηγές


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου