Σεξουαλική ανατομία του άνδρα, τα γεννητικα οργανα

Τα γεννητικά σας όργανα είναι μοναδικά

 Οπως και πολλά άλλα μέρη του σώματος, έτσι και τα σεξουαλικά όργανα διαφέρουν από άτομο σε άτομο ως προς το σχήμα και το μέγεθος.

Οι άνδρες γνωρίζουν καλύτερα τη σεξουαλική ανατομία τους, καθώς τα γεννητικά τους όργανα βρίσκονται στο εξωτερικό μέρος του σώματός τους, σε αντίθεση με πολλά από τα όργανα αναπαραγωγής της γυναίκας, τα οποία βρίσκονται στο εσωτερικό του κορμιού της. Οπως και πολλά άλλα μέρη του σώματος, έτσι και τα σεξουαλικά όργανα διαφέρουν από άτομο σε άτομο ως προς το σχήμα και το μέγεθος. Ορισμένες γυναίκες, ας πούμε, έχουν εξαιρετικά μεγάλο ή μικρό κόλπο και κάποιοι άνδρες έχουν εξαιρετικά μεγάλο ή μικρό πέος. Πολλοί άνδρες είναι απογοητευμένοι από το μέγεθος των σεξουαλικών τους οργάνων και πιθανώς να αισθάνονται ότι ένα μικρό ή μέτριο πέος μειώνει το ερωτικό τους κύρος. Ωστόσο, πολλές γυναίκες δεν δίνουν καν σημασία στο μέγεθος του πέους του παρτενέρ τους και ορισμένες, μάλιστα, νιώθουν δυσάρεστα όταν είναι υπερμέγεθες. Τη σεξουαλική ικανοποίηση στη σύντροφό του χαρίζει ο εραστής με την επιδεξιότητα και την υπομονή του και όχι με το μέγεθος του πέους του. Από την άλλη πλευρά, πολλές γυναίκες δυσανασχετούν με το στήθος τους. Φαίνεται ότι η δυσαρέσκεια και των δύο φύλων για τα ορατά σεξουαλικά τους όργανα οφείλεται στην οπτική γωνία (από πάνω προς τα κάτω), από την οποία βλέπουν το στήθος και το πέος. Εκείνο που έχει πραγματική σημασία, είναι να καμαρώνετε και να χαίρεστε για την ιδιαιτερότητά σας.

Τα γεννητικά όργανα του άνδρα

 

 

Η σεξουαλική ανατομία του άνδρα αποτελείται από ένα συνδυασμό οργάνων αναπαραγωγής. Ορισμένα είναι ορατά και άλλα κρυμμένα. Το ορατά περιλαμβάνουν το πέος και το όσχεο, όπου βρίσκονται οι όρχεις και η επιδιδυμίδα. Τα μη ορατά είναι ο προστάτης, η σπερματοδόχος κύστη και ο σπερματικός ή αρχικός πόρος του όρχεως.

Η ανατομία του πέους

Το πέος έχει δύο λειτουργίες: είναι ο αγωγός για την έξοδο των ούρων και το όργανο που εισάγει το σπέρμα στο γυναικείο κόλπο.

 

Βάλανος (κεφαλή του πέους): Η βάλανος περιβάλλεται από λεπτή επιδερμίδα, η οποία περιέχει πάρα πολλές νευρικές απολήξεις και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στο άγγιγμα.
Χαλινός: Το πιο ευαίσθητο ίσως σημείο του άνδρα δεν είναι παρά ένα κομματάκι δέρμα που συνδέει τη βάλανο με τη ράβδο του πέους.
Η ράβδος του πέους: Οσο μεγαλύτερη διάμετρο έχει το πέος, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες να ερεθίσει τα μικρά χείλη του αιδοίου και να προκαλέσει οργασμό.
Πέος : Κάθε πέος έχει τη μοναδικότητά του, δηλαδή όταν βρίσκεται σε στύση διαφέρει από τα άλλα σε μέγεθος, σχήμα, χρώμα, μήκος, γωνία στύσης και στο σχήμα της βαλάνου. Ωστόσο, οι διαφοροποιήσεις αυτές ελάχιστα επηρεάζουν τη σεξουαλική ηδονή ή την απόδοση.
Εξάλλου, έντονη διαφορά υπάρχει από το ένα πέος στο άλλο και σε κατάσταση ανάπαυσης. Το πέος έχει δύο λειτουργίες. Είναι ο αγωγός για την έξοδο των ούρων και το όργανο που εισάγει το σπέρμα στο γυναικείο κόλπο. Το μέγεθος ποικίλλει από πέος σε πέος, και σε κατάσταση ηρεμίας το μήκος του είναι περίπου 9,5 εκατοστά. Το ανδρικό αυτό όργανο αποτελείται από σπογγώδεις ιστούς σε τρεις κυλινδρικές στήλες: δύο στο πίσω μέρος, τα σηραγγώδη σώματα και το σπογγώδες σώμα, το οποίο αρχίζει από χαμηλά και φτάνει στην άκρη του σχηματίζοντας τη βάλανο. Κατά μήκος και στο εσωτερικό του σπογγώδους σώματος βρίσκεται η ουρήθρα, ένας στενός σωλήνας που μεταφέρει σπέρμα και ούρα έξω από το σώμα, μέσα από ένα άνοιγμα στην άκρη της βαλάνου. Στη διάρκεια της στύσης και λίγα λεπτά αργότερα η ουρήθρα συμπιέζεται, ώστε να αποκλείεται η εκροή ούρων. Ολα αυτά καλύπτονται από μυς. Στα σηραγγώδη σώματα και στο σπογγώδες υπάρχει ένα πλούσιο δίκτυο από αιμοφόρα αγγεία και χώρους. Οι τελευταίοι, όταν το πέος χαλαρώνει, αδειάζουν, αλλά στη στύση ξαναγεμίζουν με αίμα και διογκώνονται. Η βάλανος διαχωρίζεται από τη ράβδο του πέους από ένα δακτύλιο, την κορόνα, που βρίσκεται γύρω από την κεφαλή του πέους. Το δέρμα του πέους σχηματίζει μία πτυχή, την ακροπροσθία ή πόσθη, που ξεκινώντας από την κορόνα καλύπτει τη βάλανο. Η πτυχή, στην κάτω της πλευρά, ενώνεται με την εσωτερική επιφάνεια της βαλάνου με ένα μικρό κομμάτι δέρμα, το χαλινό, που για πολλούς άνδρες είναι το πιο ευαίσθητο σημείο. Στα νεογέννητα αγόρια η ακροπροσθία είναι προσκολλημένη στη βάλανο, αλλά από τη νηπιακή ηλικία αρχίζει σταδιακά να αποχωρίζεται. Η ακροπροσθία μπορεί να αφαιρεθεί με μία μικρή χειρουργική επέμβαση, την περιτομή, για λόγους θρησκευτικούς ή υγιεινής. Δεν υπάρχει ίχνος αλήθειας στην άποψη ότι ένας άνδρας χωρίς περιτομή μπορεί να ελέγχει αποτελεσματικότερα την εκσπερμάτωση. Ο μύθος αυτός βασίζεται στη διαδεδομένη λανθασμένη αντίληψη ότι η βάλανος του πέους με περιτομή είναι πιο ευαίσθητη στο χάδι ή τον αυνανισμό από εκείνη που είναι καλυμμένη με την πόσθη. Κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα άλλωστε, η ακροπροσθία υποχωρεί αποκαλύπτοντας τη βάλανο, όπως στην περίπτωση της περιτομής. Το δέρμα του πέους είναι λεπτό, ελαστικό, χωρίς καθόλου λίπος και χαλαρά συνδεδεμένο με τους ιστούς κάτω από την επιφάνειά του. Το πέος είναι εφοδιασμένο με πολλά αισθητήρια νεύρα και νεύρα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, που ξεκινά από την πύελο.

Αλλαγές στο μέγεθος του πέους

 Τα περί μεγέθους… μύθος.

 

Κατά τη στύση το πέος μεγαλώνει επτά με οκτώ εκατοστά και σκληραίνει. Η στύση μπορεί να προκληθεί μέσα σε δευτερόλεπτα και οφείλεται στην εισροή αίματος σε αυτό. Οι χώροι στα σηραγγώδη σώματα και το σπογγώδες σώμα πλημμυρίζουν από αίμα, το οποίο όμως δεν διοχετεύεται στις φλέβες (καθώς οι φλέβες συμπιέζονται από τις αρτηρίες), έτσι ώστε η στύση να διατηρείται και μετά την εκσπερμάτωση. Κυριαρχεί η άποψη ότι όσο μεγαλύτερο πέος διαθέτει ο άνδρας, τόσο καλύτερος εραστής είναι. Αυτός ο μύθος βασίζεται στη λανθασμένη αντίληψη ότι ένα υπερμέγεθες πέος μεγαλώνει κατά τη στύση περισσότερο από ένα μικρό. Πάντως, οι εργαστηριακές εργασίες των Μάστερς και Τζόνσον απέδειξαν ότι πέη με μήκος 7,5 έως 9 εκατοστά σε κατάσταση ηρεμίας, κέρδιζαν γύρω στους 7,5 με 8 πόντους σε στύση, διπλασιάζοντας σχεδόν το μήκος τους. Τα μεγαλύτερα πέη απεναντίας, που είχαν μήκος 10 έως 11,5 εκατοστά σε χαλάρωση, μεγάλωναν μόνο 7 με 7,5 πόντους κατά τη στύση.

Το όσχεο

Είναι ένας σάκος από ρυτιδωμένο δέρμα που κρέμεται κάτω από το πέος και περιέχει τους όρχεις. Χωρίζεται στη μέση από μία ινώδη μεμβράνη, η οποία στην επιφάνεια διακρίνεται σαν μια ραφή, την οσχεϊκή ραφή. Το δέρμα του οσχέου είναι σκουρόχρωμο και λεπτό και περιλαμβάνει πολλούς σμηγματογόνους αδένες και αραιές τρίχες. Κάτω από την επιδερμίδα υπάρχει ένας λείος μυς, ο δαρτός χιτών, που συστέλλεται με το κρύο και τη γυμναστική, με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται το όσχεο και να ζαρώνει το δέρμα του.

Οι όρχεις

 Η θέση των όρχεων μπορεί, επίσης, να αλλάξει και ανάλογα με την ένταση της σεξουαλικής διέγερσης του άνδρα, τα συναισθήματά του και τη θερμοκρασία του οσχέου.

 

Οι όρχεις είναι λείοι ωοειδείς αδένες που μοιάζουν με μεγάλα φασόλια. Ο αριστερός όρχις μπορεί να κρέμεται λίγο χαμηλότερα από τον δεξιό. Ο κάθε όρχις είναι ένας σάκος με τέσσερις στοιβάδες, που αντιστοιχούν σε εκείνες του κοιλιακού τοιχώματος. Οι στοιβάδες αυτές, λίγο πριν γεννηθεί το αγόρι, μετατοπίζονται μέσα στο όσχεο ταυτόχρονα με τη μετακίνηση των όρχεων από την κοιλιά. Το ύψος των όρχεων καθορίζεται από μικρούς μυς, τους κρεμαστήρες μυς. Η θέση τους μπορεί, επίσης, να αλλάξει και ανάλογα με την ένταση της σεξουαλικής διέγερσης του άνδρα, τα συναισθήματά του και τη θερμοκρασία του οσχέου. Τα σπερματοζωάρια, για να αναπτυχθούν φυσιολογικά, πρέπει να παράγονται σε μία θερμοκρασία δύο με τρεις βαθμούς χαμηλότερη από εκείνη του σώματος. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι όρχεις βρίσκονται “έξω” από το σώμα. Οι όρχεις εξυπηρετούν δύο λειτουργίες, την παραγωγή σπέρματος και ανδρικών ορμονών, των ανδρογόνων, με πρώτη την τεστοστερόνη. Η επιδιδυμίδα είναι ένας σωλήνας που στο σχήμα μοιάζει με το κόμμα της στίξης, και βρίσκεται προσκολλημένη στην πίσω πλευρά του όρχεως (αναλογεί μία σε κάθε όρχι). Η άκρη καθεμιάς αποτελεί συνέχεια του αντίστοιχου σπερματικού πόρου. Μέσα από το λεπτό αυτόν πόρο τα σπερματοζωάρια, που παράγονται στους όρχεις, μεταφέρονται στην επιδιδυμίδα όπου και αποθηκεύονται. Η επιδιδυμίδα είναι ένα περιελιγμένο σωληνάριο, το οποίο τεντωμένο φτάνει τα πέντε με επτά μέτρα. Ετσι, ο σπερματικός πόρος μεταφέρει σπέρμα μέσα από το σπερματικό τόνο του όρχεως στην πύελο. Κάθε πόρος επεκτείνεται πίσω από την ουροδόχο κύστη και εκεί ενώνεται με τον αγωγό μιας σπερματοδόχου κύστης, σχηματίζοντας έναν αγωγό εκσπερμάτωσης. Οι δύο αυτοί αγωγοί περνούν μέσα από τον προστάτη και την ουρήθρα. Καθεμία από τις δύο σπερματοδόχους κύστες περιέχει δύο έως τρία χιλιοστά του λίτρου παχύρρευστο υγρό -μέρος του σπέρματος- όπου τρέφονται και κολυμπούν τα σπερματοζωάρια.

Ο προστάτης

Ο προστάτης είναι ένας ινώδης και μυώδης αδένας σε σχήμα κάστανου, οι εκκρίσεις του οποίου αποτελούν μέρος του σπερματικού υγρού, και βρίσκεται σε έναν ινώδη θύλακο κάτω από την ουροδόχο κύστη. Η ουρήθρα του άνδρα περνά μέσα από τον προστάτη. Αυτό σημαίνει ότι, εάν ο αδένας του προστάτη αυξηθεί σε όγκο, το στόμιο της ουρήθρας μπορεί να στενέψει, με αποτέλεσμα να παρεμποδιστεί η ροή των ούρων, φαινόμενο καθόλου ασυνήθιστο για άνδρες άνω των 55 ετών. Κάτω από τον προστάτη υπάρχουν οι βολβουρηθραίοι αδένες, οι οποίοι ενισχύουν με τις εκκρίσεις τους το σπερματικό υγρό πριν από την εκσπερμάτωση.





ΠΗΓΗ  http://dosenea.com/
original posted on health.in.gr