Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Ξένοι λόγιοι υποκλίνονται στο ελληνικό μεγαλείο





"ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"



Deorum lingua est lingua Graecorum
(Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα)
Totum Graecorum est
(Όλα είναι Ελληνικά) *['Ολα προέρχονται από τους Έλληνες]
Nihil Graeciae humanum, nihil sanctum
(Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο, πιο ιερό από την Ελλάδα)
Marcus Tullius Cicero (106 b.c. – 43 b.c.) [Λατίνος κλασικός]
‘Though Greece was conquered, she defeated the conqueror
and imported the arts in the uncivilized Latium”
(Παρ’ ότι η Ελλάς κατακτήθηκε, αυτή νίκησε τον κατακτητή
και εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο)
Quintus Horatius Flaccus (65 b.c. – 8 b.c.) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής]
“What the mind and the heart is for a human being, Greece is for humanity”
(Ό,τι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα, είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα)
Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγραφεύς]
“Damned Greek, you found everything; philosophy, geometry,
physics, astronomy… you left nothing for us”
(Καταραμένε Έλληνα ανακάλυψες τα πάντα, φιλοσοφία, γεωμετρία,
φυσική, αστρονομία… δεν άφησες τίποτα για εμάς)
Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805)
[Γερμανός ποιητής, φιλόσοφος και Ιστορικός]
“Greece was the real cradle of liberty in which the earliest
republics were rocked. We are the pupils of the great men,
in all the principles of science, of morals, and of good government”.
(Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λίκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυρηλατήθηκαν
οι πρώτες πολιτείες. Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών,
σε όλες τις αρχές της επιστήμης, της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης)
William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής]
"If in the library of your house you do not have the works of the ancient
Greek writers, then you live in a house with no light”.
(Εάν στη βιβλιοθήκη του στπιτιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων,
τότε ζεις σε ένα σπίτι χωρίς φως)
George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγγραφεύς]
“If it is true that the violin is the most perfect of musical instruments,
then Greek is the violin of human thought”
(Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τελειότερο των μουσικών οργάνων,
τότε Ελληνικό είναι το “βιολί” της ανθρώπινης σκέψης)
Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερικανίδα συγγραφεύς, "ακτιβίστρια" και λέκτωρ]
“The only way for us to become great, or even inimitable if possible, is to imitate the Greeks”
(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπουδαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι, αν αυτό είναι δυνατό, είναι να μιμηθούμε τους Έλληνες)
Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος]
“We have to admit that the whole Islam, except the religion, was Greek.
Betrayal against the Greeks by the Islamic nations, equals betrayal against their own nature”
(Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ, εκτός της θρησκείας, ήταν Ελληνικό. Προδοσία
ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη, ισούται με προδοσία ενάντια στην ίδια τους τη φύση)
Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορικός, λόγιος, θεολόγος και πολιτικός]
“Except the blind forces of nature, nothing moves in this world which is not Greek in its origin”
(Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως, τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμο
που να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του)
Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορικός]
“In the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and produce… from the Greeks we take something more than earthly – almost godlike”.
(Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμε… από τους Έλληνες παίρνουμε κάτι περισσότερο από γήινο – σχεδόν θεϊκό)
Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Διπλωμάτης, φιλόσοφος και λόγιος]
“It is great to descent from Greece, the land that gave the light to the world”
(Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα, τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο)
Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής]
“We are children of the Greeks”
(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων.)
Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)
 
 
[Πηγή ellinikoarxeio.com]
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Απίστευτο για το 1906 το κινητό τηλέφωνο!

Απίστευτο για το 1906 το κινητό τηλέφωνο!

ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ (VIDEO)



















Charles E. Alden (1906) ήταν ένας εφευρέτης που αναφέρετε σε μια έκδοση της World Νέας Υόρκης (29 Απριλίου του 1906) ο οποίος ισχυρίστηκε ότι δημιούργησε την ιδέα ενός τηλεφώνου τσέπης γιλέκο, μίας συσκευής που ήταν ο πρόδρομος του κινητού τηλεφώνου.
Οραματίστηκε την ιδέα το 1906, εξήντα επτά χρόνια πριν από το πρώτο κινητό τηλέφωνο χειρός που παρουσιάστηκε από τον Δρ Martin Cooper της Motorola το 1973.
Είναι πραγματικά απίστευτο για την εποχή εκείνη, ενώ κάποιοι λένε ότι μόνο με ένα ταξίδι στο χρόνο θα είχε ανακαλύψει την ιδέα του κινητού τηλεφώνου, όποιος ψάξει για την ζωή του δεν θα βρει πολλές πληροφορίες. (apocalypsejohn.com)


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΕΚΑ ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΜΕ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ‏


ΔΕΚΑ ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΜΕ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ‏






1. Αρχαία Mu ή Λεμουρία
 Σύμφωνα με πολλές εσωτεριστικές πηγές, ο πρώτος πολιτισμός δημιουργήθηκε πριν από 78,000 χρόνια στη γιγαντιαία ήπειρο γνωστή σαν Mu ή Λεμουρία και διήρκεσε προς έκπληξη, 52,000 χρόνια. Λέγεται πως καταστράφηκε από σεισμούς που έγιναν από μετατόπιση του πόλου που έγινε 26,000 χρόνια πριν, ή περίπου το 24,000 π.Χ.

Η Mu δεν έφτασε σε τόσο υψηλή τεχνολογία, υποθετικά, όσο άλλοι μεταγενέστεροι πολιτισμοί, λέγεται παρόλα αυτά...ότι έφτασε σε μια προοδευτική τεχνολογία, κυρίως στην οικοδόμηση μακροχρόνιων μεγαλιθικών κτιρίων που άντεχαν τους σεισμούς. Παρόλα αυτά, το μεγαλύτερο κατόρθωμα των Mu λέγεται πως ήταν η επιστήμη της κυβέρνησης.

Υποθέτουμε, ότι υπήρχε μια γλώσσα και μια κυβέρνηση. Η εκπαίδευση ήταν το κλειδί της επιτυχίας της Αυτοκρατορίας, και επειδή κάθε πολίτης γνώριζε τους νόμους του σύμπαντος και του δινόταν πλήρη εκπαίδευση σε ένα επάγγελμα ή μια τέχνη, υπήρξε εξαιρετική οικονομική ευημερία.

Η εκπαίδευση ενός παιδιού ήταν υποχρεωτική μέχρι την ηλικία των 21 έτσι ώστε να έχει το δικαίωμα να παρακολουθήσει το σχολείο των πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτή η περίοδος διαρκούσε επτά χρόνια· έτσι η μικρότερη ηλικία που κάποιος μπορούσε να γίνει πολίτης της αυτοκρατορίας ήταν τα 28.


2. Αρχαία Ατλαντίδα

Λέγεται ότι όταν η ήπειρος της Mu βυθίστηκε, οι ωκεανοί του κόσμου έπεσαν δραστικά αφού το νερό ωθήθηκε προς τη νέα λεκάνη του Ατλαντικού. Τα μικρά νησιά που υπήρξαν στον Ατλαντικό κατά τη διάρκεια του πολιτισμού των Λεμούριων βγήκαν ψηλά και ξεράθηκαν εξαιτίας της υποχώρησης του ωκεανού. Η νέα περιοχή που αναδύθηκε ενώθηκε με το Αρχιπέλαγος Poseid του Ατλαντικού ωκεανού με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια μικρή ήπειρος. 

Αυτή η ήπειρος ονομάζεται σήμερα από τους ιστορικούς Ατλαντίδα, παρά το γεγονός ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Ποσειδωνία.
Πιστεύεται ότι η Ατλαντίδα ανέβασε την τεχνολογία σε πολύ υψηλά επίπεδα, πολύ περισσότερο από αυτό που υπάρχει σήμερα στον πλανήτη μας. Στο βιβλίο A Dweller On two Planets (Ένας κάτοικος σε δύο πλανήτες), που πρώτη φορά υπαγορεύτηκε από τον Phylos το Θιβετιανό σε ένα νέο καλιφορνέζο που λεγόταν Frederick Spencer Oliver το 1884, όπως επίσης και σαν συνέχεια το 1940, An Earth Dweller Returns (Ένας γήινος επιστρέφει), αποτελούν μνεία για τέτοιες εφευρέσεις και συσκευές όπως τα κλιματιστικά για να καταπολεμήσουν θανάσιμα και καταστρεπτικά αέρια· airless cylinder lamps (κυκλικά ουράνια σώματα χωρίς ατμόσφαιρα), κρυστάλλινοι αγωγοί φωτισμένοι από τις σκοτεινές δυνάμεις· ηλεκτρονικοί στρατιώτες, όπλα που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια σαν προωστική δύναμη(τα rail-gun είναι παρόμοια, και πολύ νέα εφεύρεση) μονόδρομη μεταφορά· γεννήτριες νερού, ένα εργαλείο για τη συμπύκνωση του νερού από την ατμόσφαιρα· και το Vailx, ένα εναέριο πλοίο που κυβερνιούνταν από τις δυνάμεις της αιώρησης και της απώθησης.

Ο οραματιστής, Edgar Cayce, σε ένα ανάγνωσμα μίλησε για τη χρήση των αεροπλάνων και των κρυστάλλων ή της πυρίτιδας που χρησιμοποιήθηκαν για ενέργεια και παρόμοιες εφαρμογές. Μιλάει επίσης για την κακομεταχείριση της ενέργειας και τις προειδοποιήσεις για τις καταστροφές που έρχονται.

3. Η αυτοκρατορία των Ράμα στην Ινδία

Ευτυχώς, τα αρχαία βιβλία για την Αυτοκρατορία Ράμα της Ινδίας έχουν διασωθεί, αντίθετα με αυτά της Κίνας, της Αιγύπτου, της Κεντρικής Αμερικής, του Περού. Πολλά από αυτά τα αρχαία έθνη είναι τώρα είτε ερημωμένες περιοχές, που έχουν πνιγεί από πυκνή βλάστηση είτε κυριολεκτικά βυθισμένες στον πυθμένα κάποιου ωκεανού. Αλλά η Ινδία, παρά την καταστροφή από πολέμους και εισβολές, κατάφερε να διατηρήσει ένα μεγάλο τμήμα της αρχαίας της ιστορίας.

Για ένα μεγάλο διάστημα, ο Ινδικός πολιτισμός δεν χρονολογούνταν πιο παλιός από το 500 π.Χ., μόλις 200 χρόνια πριν από την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ήπειρο. Τον περασμένο αιώνα, ωστόσο, οι εξαιρετικά εξεζητημένες πόλεις Mohenjo Daro (Λόφος των Νεκρών) και Harappa ανακαλύφθηκαν στην κοιλάδα Indus που σήμερα είναι το Πακιστάν.

Η ανακάλυψη αυτών των πόλεων ανάγκασε τους αρχαιολόγους να χρονολογήσουν την αρχή του Ινδικού πολιτισμού χιλιάδες χρόνια πριν. Μια απορία για τους σημερινούς ερευνητές είναι ότι, οι πόλεις ήταν πολύ εξελιγμένες και αυτό έκανε τους πρωτοπόρους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι θεωρούνταν σαν όλο πριν οικοδομηθούν: ένα εξαιρετικό πρώιμο παράδειγμα σχεδιασμού πόλης.) Κάτι ακόμα πιο αξιόλογο είναι ότι το σύστημα των υδραυλικών σωληνώσεων των υπονόμων κατά μήκος της μεγάλης πόλης είναι ανώτερο από αυτό που υπάρχει στο Πακιστάν, στην Ινδία και στις περισσότερες Aσιατικές χώρες σήμερα.

4. Ο Οσιριακός πολιτισμός της Μεσογείου

Λέγεται ότι την εποχή της Ατλαντίδας και της Ράμα, η Μεσόγειος ήταν μια μεγάλη και εύφορη κοιλάδα. Αυτός ο αρχαίος πολιτισμός, που χρονολογείται πριν την δυναστική Αίγυπτο, ήταν γνωστός σαν Οσιριακός πολιτισμός. Ο ποταμός Νείλος έβγαινε από την Αφρική, όπως και σήμερα, και ονομαζόταν Ποταμός Stix. 
Ωστόσο, αντί να χύνεται στη Μεσόγειο στο δέλτα του Νείλου στη Βόρεια Αίγυπτο, συνέχιζε στην κοιλάδα, και μετά γυρνούσε προς τα Δυτικά για να χυθεί στο πιο βαθύ τμήμα της Μεσογειακής Κοιλάδας όπου είχε δημιουργηθεί μια μεγάλη λίμνη και κατόπιν να συνεχίσει μεταξύ της Μάλτας και της Σικελίας, και νότια της Σαρδηνίας στον Ατλαντικό στο Γιβραλτάρ (Οι στήλες του Ηρακλή).
Όταν καταστράφηκε η Ατλαντίδα σε μια κατακλυσμική σύγχυση, αυτή η κατακλυσμική αλλαγή στον Ατλαντικό σιγά-σιγά γέμισε τη Μεσογειακή Λεκάνη, καταστρέφοντας της μεγάλες Οσιριακές πόλεις και αναγκάζοντας τους να καταφύγουν σε ψηλότερες περιοχές. 

Αυτή η θεωρία βοηθάει να εξηγήσουμε τα παράξενα μεγαλιθικά μνημεία που βρέθηκαν κατά μήκος της Μεσογείου.
Αποτελεί γεγονός αρχαιολογικά ότι υπάρχουν πάνω από 200 γνωστές πόλεις βυθισμένες στη Μεσόγειο. Ο Αιγυπτιακός πολιτισμός, μαζί με το Μινωικό και το Μυκηναϊκό στην Κρή-τη και την Ελλάδα αποτελούν, στη θεωρία, κατάλοιπα αυτής της μεγάλης, αρχαίας κουλτούρας. Αυτός ο πολιτισμός οικοδόμησε τεράστιες μεγαλιθικές αντισεισμικές κατασκευές και είχε ηλεκτρική ενέργεια και άλλες ευκολίες συνηθισμένες κατά τη διάρκεια της εποχής της Ατλαντίδας.

Όπως στην Ατλαντίδα και τη Ράμα, είχαν αερόπλοια και άλλες μεθόδους μεταφοράς, συχνά ηλεκτρικές στην ουσία. Οι περίεργες πίστες Cart στη Μάλτα, που πηγαίνουν πάνω σε λόφους και κάτω από το νερό, μπορεί να είναι τμήμα κάποιας αρχαίας Οσιριακής γραμμής τραμ, που πιθανόν μετέφερε λατομημένες πέτρες σε πόλεις που τώρα είναι βουλιαγμένες.

Πιθανόν το καλύτερο παράδειγμα της υψηλής τεχνολογίας των Οσιριανών είναι η καταπληκτική platform (αποβάθρα) που βρέθηκε στο Ba’albek, στο Λίβανο. Η κύρια πλατφόρμα συγκροτείται από τους μεγαλύτερους λαξευμένους βράχους στον κόσμο, τους γνωστούς τετραγωνισμένους λίθους (ashlars) του Ba’albek. Κάποιες από τις χαρακτηριστικές πέτρες έχουν 82 πόδια μήκος και 15 πόδια πάχος και έχει υπολογιστεί ότι ζυγίζουν 1,200 με 1,500 τόνους η καθεμία!

5. Ο πολιτισμός Uiger της ερήμου Γκόμπι

Λέγεται ότι πολλές αρχαίες πόλεις του πολιτισμού Uiger της ερήμου Γκόμπι υπήρχαν κατά την περίοδο της Ατλαντίδας και του Ράμα. Αν και η Γκόμπι σήμερα είναι μια καυτή land-licked έρημος, αυτές οι πόλεις ήταν λιμάνια ωκεανού. Ο Edgar Cayce είπε κάποια στιγμή ότι οι ανελκυστήρες θα ανακαλυφθούν σε μια χαμένη πόλη στην έρημο Γκόμπι, και αφού αυτό δεν συνέβη ακόμη, δεν αποκλείεται.

Οι Vimanas και άλλες προοδευτικές συσκευές λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκαν στην περιοχή Uiger, και ο διάσημος Ρώσος εξερευνητής Nicholas Roerich ανέφερε ότι είδε ιπτάμενο δίσκο πάνω από το βόρειο Θιβέτ τη δεκαετία του ’30. Ίσως το σκάφος να ήταν ένα αρχαίο Vimana που ήρθε από μια πόλη που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την τεχνολογία Uiger που υπάρχει στο Βόρειο Θιβέτ η στην έρημο Γκόμπι.

Σημαντικό είναι ότι, υποστηρίζεται ότι οι Πρεσβύτεροι της Λεμουρίας, γνωστοί ως το 13ο Σχολείο, μετέφεραν το αρχηγείο τους πριν τον κατακλυσμό στο ακατοίκητο οροπέδιο της Κεντρικής Ασίας που τώρα ονομάζουμε Θιβέτ. Εδώ υποθετικά ίδρυσαν μια βιβλιοθήκη και ένα σχολείο γνωστό ως The Great White Brotherhood (Η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα).

Για παράδειγμα, ο μεγάλος κινέζος φιλόσοφος Lao Tzu, που γεννήθηκε το 604 π.Χ., μιλούσε συχνά για Αρχαίους Κυρίους (Ancient Masters) και τη βαθιά τους σοφία.

Έγραψε το φημισμένο βιβλίο, Ταο Τε Τσινγκ, πιθανόν το πιο δημοφιλές βιβλίο που έχει ποτέ γραφτεί στα Κινέζικα. Όταν τελικά έφυγε από την Κίνα, κοντά στο τέλος της πολύ μεγάλης του ζωής, ταξίδεψε προς τη δύση στη θρυλική γη του Hsi Wang Mu. Σύμφωνα με τα αρχαία Κινέζικα, αυτό ήταν το αρχηγείο των Αρχαίων Κυρίων (Ancient Ones). Θα μπορούσε αυτό να ήταν η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα και το 13ο Σχολείο της Λεμουρίας;

6. TIAHUANACO



Όπως στη Λεμουρία και την Ατλαντίδα, οι κατασκευές στη Νότια Αμερική είχαν μεγαλιθικές αναλογίες σχεδιασμένες με πολυγωνικές τεχνικές έτσι ώστε να κάνουν τους ο-γκώδης τοίχους αντισεισμικούς. Η ανθεκτικότητα των τοίχων στους σεισμούς ήταν σημαντική σε όλο το Ring-of-Fire, αρχαία Λεμουρία.

Τα σπίτια και τα κοινοτικά κτίρια ήταν φτιαγμένα από μεγάλιθους. Εξαιτίας της υψηλής εκτίμησης που έδειχνε η κουλτούρα για την καλή διαβίωση των μελλοντικών γενεών και τη σημασία που έδωσαν πάνω στο gradual, διατήρησαν την ανάπτυξη της κοινωνίας, και δημιουργήθηκαν κατασκευές που κράτησαν για χιλιάδες χρόνια. Ένα σπίτι που θα κατασκευαστεί από τσιμέντο, ξύλο και γύψινους τοίχους θα διαρκέσει εκατό χρόνια ή κάπου εκεί, αν διατηρηθεί. Μάρτυρας είναι οι μεγαλιθικές κατασκευές της Αιγύπτου, της Μάλτας, του Περού.

Τα κτίρια αυτά υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Το Κούζκο, η αρχαία πρωτεύουσα του Περού, που κατασκευάστηκε πιθανόν πριν τους Ίνκας, κατοικείτε ακόμη και σήμερα μετά από χιλιάδες χρόνια. Πράγματι, τα περισσότερα κτίρια στο κέντρο του Κούζκο σήμερα έχουν τοίχους που είναι εκατοντάδων ετών (ενώ πιο σύγχρονα κτίρια που κατασκευάστηκαν από τους Ισπανούς ήδη καταρρέουν).

Μόλις μερικά μίλια ανατολικά του Κούζκο υπάρχουν τα ερείπια του Puma Punku, ψηλά στο Altiplano της Βολιβίας. Τα ερείπια του Puma Punku, περίπου ένα μίλι από τα διάσημα ερείπια του Tiahuanaco, είναι ογκώδης μεγαλιθικές κατασκευές που tossed about(διαλύθηκαν) σαν τουβλάκια από παιχνίδι. Τι κατακλυσμική αναταραχή μπορεί να έκανε τέτοιο πράγμα; Αυτό είναι το είδος της μεγαλιθικής κατα-σκευής που είχε προοπτική να διαρκέσει για χιλιάδες χρόνια, αλλά, οι 100-τονοι λίθοι διαλύθηκαν σε κομμάτια από ισχυρές γεωλογικές δυνάμεις.

Φαίνεται ότι η ήπειρος της Νότιας Αμερικής ξαφνικά και βίαια ωθήθηκε προς τα πάνω κατά τη διάρκεια κάποιου κατακλυσμού, κατά πάσα πιθανότητα μετατόπιση του πόλου. Ένα προηγούμενο επίπεδο της θάλασσας μπορεί κανείς να δει σήμερα στα 13,000 πόδια στα όρη των Άνδεων. Πιθανή απόδειξη γι’ αυτό το σενάριο είναι ότι, πολλά απολιθώματα του ωκεανού μπορεί να βρεθούν κοντά στη λίμνη Τιτικάκα. Η λίμνη κατοικείται από τους μόνους γνωστούς ιππόκαμπους του γλυκού νερού.

7. Οι Μάγια


Οι πυραμίδες των Μάγια εκτείνονται από την Κεντρική Αμερική έως και τα Ινδονησιακά νησιά της Ιάβας. Η πυραμίδα του Sukuh, στην πλαγιά του όρους Lawu κοντά στη Sura-karta στην κεντρική Ιάβα είναι ένας καταπληκτικός ναός με πέτρινη στήλη και μια πυραμίδα με διαβαθμίσεις που είναι εφάμιλλη με οποιαδήποτε από αυτές στη ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής. Η πυραμίδα ουσιαστικά είναι ίδια με τις πυραμίδες που βρέθηκαν στην περιοχή των αρχαίων Μάγια στο Uaxactun, κοντά στο Tikal.
Οι αρχαίοι Μάγια ήταν εξαιρετικοί αστρονόμοι και μαθηματικοί ενώ οι αγροτικές πόλεις τους ζούσαν σε αρμονία με τη γη. Κατασκεύασαν κανάλια και υδροπονικές κηπουπόλεις σε όλη την αρχαία Yucatan Peninsula.

Ο Edgar Cayce αναφέρει τους Μάγια και την τεχνολογία τους σε ένα ανάγνωσμα: Σαν περιγραφή για τον τρόπο κατασκευής της πέτρας: βρίσκουμε ότι ήταν ένα μεγάλο κυλινδρικό ποτήρι (όπως θα λέγαμε σήμερα)· κομμένο με διαμάντια με τέτοιο τρόπο που ο κορυφαίος λίθος στην κορυφή συγκέντρωνε τη δύναμη ή την ισχύ που συλλεγόταν μεταξύ του τέλους του κυλίνδρου και του κορυφαίου λίθου. Όπως σημειώνεται, τα σημεία στη γη, στα οποία ο τρόπος κατασκευής είναι ίδιος, είναι τρία, όπως είναι σήμερα: στο βυθισμένο τμήμα της Ατλαντίδας, ή Ποσειδωνία, όπου ένα τμήμα των ναών μπορεί ακόμη να ανεβρεθεί κάτω από τη λάσπη τόσων χρόνων από το θαλασσινό νερό, κοντά σ’ αυτό που είναι γνωστό σαν Bimini, στην ακτή της Φλόριντα.

Και (δεύτερον) στα μνημεία των ναών στην Αίγυπτο, όπου η ύπαρξη έδρασε αργότερα σε συνεργασία με άλλους για να διατηρηθούν τα μνημεία που ήρθαν από τη γη όπου είχαν διατηρηθεί. Επίσης (τρίτον) στα μνημεία που μεταφέρθηκαν σ’ αυτό που είναι γνωστό σαν Yucatan, στην Αμερική, όπου αυτές οι πέτρες (που ξέρουν τόσα λίγα γι’ αυτές) είναι τώρα, και ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών.

Πιστεύεται ότι κάπου στην περιοχή των Μάγια υπάρχει ένα αρχαίο Hall of Records, πιθανόν κάτω από ένα πυραμιδικό συγκρότημα , σε ένα υπόγειο τούνελ και σύστημα θαλάμων. Κάποιες πηγές λένε ότι αυτός ο θησαυρός αρχαίων γνώσεων έχει κρατηθεί σε κρυστάλλους χαλαζία που είναι εξαιρετικής ποιότητας και έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν μεγάλες ποσότητες πληροφορίας με παρόμοιο τρόπο όπως ένα σύγχρονο CD.

8. Αρχαία Κίνα

Η αρχαία Κίνα, γνωστή σαν Han China, λέγεται ότι προήλθε, όπως όλοι οι πολιτισμοί, από την τεράστια ήπειρο του Ειρηνικού, Λεμουρία. Οι αρχαίοι Κινέζοι είναι γνωστοί για τα sky-chariots, τη γεωμαντεία, και την κατασκευή νεφρίτη που μοιράζονταν με τους Μάγια. Πραγματικά, οι αρχαίες ιστορίες των Κινέζων και των Μάγια φαίνεται ότι συνδέονται.

Οι ανθρωπολόγοι δίνουν μεγάλη σημασία στην περίπτωση να έφτασε Ταοιστική επίδραση στην Κεντρική Αμερική με την παρουσίαση συμβόλων και επαναλαμβανόμενα σχέδια της δυναστείας Shang (to Γιν-Γιανγκ είναι το πιο γνωστό, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα) και μετά συνδέοντας αυτά με γνωστές τέχνες των Μάγια και τα ανάγλυφα. Ο νεφρίτης είχε μεγάλη σημασία για τους Κινέζους Shang. Μέχρι στιγμής, η πηγή του νεφρίτη στην Κίνα δεν έχει εξακριβωθεί. Πολύ απ’ αυτό μπορεί να έχει έρθει από την Κεντρική Αμερική.

Ακόμη και η πηγή στην Κεντρική Αμερική αποτελεί ένα μυστήριο· πολλά αρχαία μεταλλεία νεφρίτη πιστεύεται ότι δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη. Οι ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι τα ταξίδια των Κινέζων, μεταξύ 500-300 π.Χ., μπορεί να συνδυάστηκαν με την Ταοιστική παράδοση για τα μαγικά μανιτάρια ή τα βότανα για τη μακροζωία.

Πολύ συχνά οι αρχαίοι Κινέζοι θεωρούνται σαν οι δημιουργοί κάθε ανακάλυψης από το χαρτί τουαλέτας, τον ανιχνευτή σεισμών, τα χάρτινα χρήματα, τα κανόνια, την τεχνολογία ρουκετών, τις μεθόδους εκτύπωσης, και χιλιάδες άλλες έξυπνες και υψηλής τεχνολογίας πράγματα. Το 1959 αρχαιολόγοι στην Κίνα ανακάλυψαν belt buckles φτιαγμένα από αλουμίνιο χιλιάδες χρόνια πριν. Το αλουμίνιο γενικά κατασκευάζεται από βωξίτη με ηλεκτρική ενέργεια.

9. Αρχαία Αιθιοπία και Ισραήλ

Από αρχαία κείμενα όπως η Βίβλος και το βιβλίο της Αιθιοπίας Kebra Negast, έχουμε ιστορίες για την υψηλή τεχνολογία της αρχαίας Αιθιοπίας και του Ισραήλ. Λέγεται ότι ο ναός της Ιερουσαλήμ ιδρύθηκε πάνω σε τρεις γιγαντιαίες τετράγωνες πέτρες παρόμοιες μ’ αυτές στο Ba’al-bek, στο Λίβανο.

Σήμερα, ο τιμώμενος Ναός του Σολόμωντα και ο μουσουλμανικός ναός Μουσουλμανικός Τρούλος του Βράχου υπάρχουν σ’ αυτή τη θέση, των οποίων η ίδρυση φαίνεται ότι φτάνει πίσω στον Οσιριακό πολιτισμό. Όπως οι περισσότερες μετέπειτα Φοινικικές κατασκευές, το κτίριο στο Ναό για την Κιβωτό της Διαθήκης και οι ναοί στην Αιθιοπία είναι οι τελευταίες από τις μεγαλιθικές κατασκευές. The massive Temple Mount που κατασκευάστηκε από το Βασιλιά Σολομώντα στα ερείπια ενός προηγούμενου μεγαλιθικού ναού, φτιάχτηκε για να αποθηκευτεί το αρχαίο ενθύμιο γνωστή σαν Κιβωτός της Διαθήκης

Η Κιβωτός της Διαθήκης λέγεται ότι ήταν ένα κουτί που ήταν ηλεκτρική γεννήτρια και είχε πολλά ιερά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου ενός συμπαγούς χρυσού αγάλματος από προηγούμενους πολιτισμούς που ονομάζεται το Άγιο των Αγίων.

Αυτό το κουτί και το χρυσό άγαλμα λέγεται ότι μεταφέρθηκαν από το θάλαμο του Βασιλιά στην Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο από τον Μωυσή κατά τη περίοδο της ομαδικής Εξόδου.
Πολλοί μαθητές πιστεύουν ότι η Κιβωτός της Διαθήκης, όπως άλλα αρχαία τεχνουργήματα, ήταν ουσιαστικά ηλεκτρικές συσκευές, κάποιες από τις οποίες λατρεύονταν στους ναούς σαν μάντεις. Η Βίβλος διηγείται πόσο βέβαιο είναι ότι αναρμόδια άτομα που θα ακουμπήσουν την κιβωτό θα πεθάνουν από ηλεκτροπληξία.


10. Το Βασίλειο του Aroi Sun του Ειρηνικού
Ο τελευταίος αρχαίος πολιτισμός στη λίστα μου είναι η σχεδόν άγνωστη αρχαία κουλτούρα του Βασιλείου του Aroi Sun του Ειρηνικού. Ενώ η ονομαζόμενη χαμένη ήπειρος της Λεμουρίας βυθίστηκε πριν από 24,000 χρόνια σε μια μετατόπιση του πόλου, ο Ειρηνικός αργότερα επανακατοικήθηκε από μια φυλετική μίξη όλων των πολιτισμών, από τη Ράμα, την Κίνα, της Αφρική την Αμερική.

Ένα εξελιγμένο νησιώτικο έθνος, με μεγαλύτερες εκτάσεις γης απ’ ότι είναι συνήθως στον Ειρηνικό, μεγάλωσε γύρω από την Πολυνησία, τη Μελανησία και τη Μικρονησία. Αρχαίοι θρύλοι στην Πολυνησία αποδίδουν αυτό τον εξαιρετικό πολιτισμό στο Βασίλειο του Αroi που υπήρξε πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από την επαναανακάλυψη του Ειρηνικού από τους Ευρωπαίους.
Οι Aroi δημιούργησαν πολλές από τις μεγαλιθικές πυραμίδες, platforms(τις πλατφόρμες), τόξα, δρόμους και αγάλματα σε κάθε σημείο του Κεντρικού Ειρηνικού. Όταν κάποιοι από τους πάνω από 400 λόφους από χαλίκι εκσκάφθηκαν στη Νέα Καληδονία στη δεκαετία του ’60, βρέθηκε με τη βοήθεια του ισοτόπου άνθρακα ότι στήλες από ασβέστη και κοχύλια χρονολογούνταν από το Γέιλ και το Μουσείο της Νέας Καληδονίας πριν το 5120 π.Χ. και το 10,950 π.Χ. Αυτές τις παράξενες στήλες μπορεί να τις δει κανείς στο Νότιο τμήμα της Νέας Καληδονίας και στο Νησί των Πεύκων (Isle of Pines).

Σύμφωνα με τους νησιώτες της ανατολικής πλευράς, τα αγάλματα των νησιών περπατούσαν ή αιωρούνταν έτσι ώστε να μετακινούνται σπειροειδώς με την πορεία του ρολογιού γύρω από το νησί. Στο νησί του Pohnpei, οι μικρονήσιοι δηλώνουν ότι οι λίθοι από την πόλη των έντεκα τετραγωνικών μιλίων αιωρήθηκαν ως το σημείο.
Οι πολυνήσιοι της Νέας Ζηλανδίας, του Νησιού του Πάσχα, της Χαβάης και Ταϊτής πιστεύουν ότι οι πρόγονοι τους είχαν την ικανότητα να πετούν και ταξίδευαν μέσω του αέρα από νησί σε νησί. Ήταν αυτή η πτήση Air Atlantis που σταμάτησε στη Μάλτα, στο Ba’albek, και στη Ράμα και προκαθόρισε για το απόμακρο αλλά διάσημο συνεδριακό κέντρο στο Νησί του Πάσχα;



ΠΗΓΗ  http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr

10 αρχαιολογικά μνημεία που καλύπτονται από πέπλο μυστηρίου..


10 αρχαιολογικά μνημεία που καλύπτονται από πέπλο μυστηρίου..





10 αρχαιολογικά μνημεία που καλύπτονται από πέπλο μυστηρίου..
Ο κόσμος είναι γεμάτος με αρχαία μνημεία που χτίστηκαν για να τιμήσουν βασιλείς, θεότητες και θρησκευτικές προσωπικότητες. 
Για τα περισσότερα από αυτά χάρη στην σκληρή δουλειά αρχαιολόγων, ιστορικών και ερευνητών γνωρίζουμε αρκετά. 
Υπάρχουν όμως και κάποια μνημεία που ακόμη και σήμερα διχάζουν την επιστημονική κοινότητα για τους λόγους για τους οποίους δημιουργήθηκαν...


Δείτε παρακάτω 10 απ΄τα πιο διάσημα ιστορικά μνημεία εξακολουθούν να βασανίζουν τους ανθρώπους που τα μελετούν μέχρι σήμερα:

1. Sacsayhuaman


Όχι πολύ μακριά από την περίφημη πόλη των Ίνκας Μάτσου Πίτσου, βρίσκεται το Sacsayhuaman, ένα παράξενο ανάχωμα από τεράστιους πέτρινους βράχους. Τα εντυπωσιακά τείχη, κοντά στην παλιά πρωτεύουσα Cuzco, είναι τόσο καλά οικοδομημένα που ούτε η λάμα ενός μικρού μαχαιριού δεν χωρά να περάσει μέσα στις ενώσεις. Ο αμφιθεατρικός σχεδιασμός του σε μια στρατηγικής σημασίας περιοχή σε συνδυασμό με την αρχιτεκτονική τελειότητα της κατασκευής δεν επέτρεψε ποτέ στους Ισπανούς κονκισταδόρ να λεηλατήσουν τη πόλη-οχυρό των Ινκας.
Πολλοί ερευνητές είναι εντυπωσιασμένοι με την τελειότητα των μνημείων και την τεχνογνωσία που κατείχαν οι Ινκας, οι οποίοι, δίχως να γνωρίζουν τη χρήση του τροχού και του σιδήρου, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν για 3.680 χλμ. πάνω στα υψίπεδα των Άνδεων.
Το μνημείο είναι σε εκπληκτικά καλή κατάσταση για την ηλικία του, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι βρίσκεται πάνω σε μια περιοχή που συχνά πλήττεται από σεισμούς. Γύρω από το μνημείο έχουν ανακαλυφθεί πολλές υπόγειες κατακόμβες που ονομάζονται chincanas, που χρησιμοποιούνταν σαν συνδετικές διόδους σε άλλα κτίρια των Ίνκας στην περιοχή.

Το μυστήριοΟι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι το Sacsayhuaman κατασκευάστηκε ως ένα οχυρωματικό έργο, άποψη που όμως έχει αμφισβητηθεί έντονα από κάποιους. Το περίεργο σχήμα και οι γωνίες του τείχους έχουν οδηγήσει αρκετούς να εικάζουν ότι μπορεί να είχε μια πιο συμβολική λειτουργία. Για παράδειγμα το τείχος δίπλα στο Cuzco από ψηλά, σχηματίζουν το σχήμα του κεφαλιού ενός πούμα. Ακόμα πιο μυστηριώδες όμως από τη χρήση του μνημείου, είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του.
Όπως και τα περισσότεροι έργα των Ίνκας χτίστηκε με μεγάλες πέτρες που ταιριάζουν μεταξύ τους με εκπληκτική ακρίβεια. Πώς οι Ίνκας κατάφεραν να το κατασκευάσουν ή ακόμη περισσότερο πως μετέφεραν τους τεράστιους βράχους στην περιοχή παραμένει εως σήμερα ένα μεγάλο μυστήριο. Ίσως τελικά να είχαν δίκιο οι Ίνκας όταν έλεγαν στους Ισπανούς κατακτητές ότι δεν ήταν αυτοί που έκτισαν το Sacsayhuamαn, αλλά «οι γίγαντες».



2. Το μυστηριώδες «Νησί του Πάσχα»



Το Νησί του Πάσχα βρίσκεται στο Νότιο Ειρηνικό, μεταξύ της Χιλής και της Ταϊτής και η ύπαρξή του είναι το αποτέλεσμα μίας σειράς ηφαιστειακών εκρήξεων, ενώ ήταν κατοικήσιμο μόνο από πουλιά και λιβελούλες της θάλασσας για εκατομμύρια χρόνια. Οι απότομες πλαγιές του νησιού, κατοικήθηκαν αρχικά από μια ομάδα πολυνησιακών ναυτικών..
Οι πρώτοι άποικοι βρήκαν ένα πλούσιο σε βλάστηση νησί, γεμάτο με γιγαντιαίους φοίνικες, που χρησιμοποίησαν για να φτιάξουν τις βάρκες και τα σπίτια τους. Διάφορες κοινότητες διαμορφώθηκαν καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν και διάφορα πληθυσμιακά κέντρα δημιουργήθηκαν σε διάφορες περιοχές του νησιού. Ένα πράγμα τους έδενε όλους μαζί, η κατασκευή αγαλμάτων και η λατρεία που διαμόρφωσαν γύρω από αυτά.

Είναι ασαφές γιατί οι κάτοικοι του νησιού του Πάσχα κατασκεύαζαν αγάλματα σε τέτοιο μεγάλο βαθμό. Το πως κατασκευάζονταν, είναι σχεδόν γνωστό. Κάθε άγαλμα φτιαχνόταν στο λατομείο. Η μαλακή ηφαιστειακή τέφρα ήταν το απόλυτο υλικό για τη χάραξη και κατασκευή των αγαλμάτων. Χρησιμοποιούσαν μία σκληρότερη ηφαιστειακή πέτρα, για να σκαλίσουν το άγαλμα στον βράχο.
Τελικά όταν ένα άγαλμα τελείωνε, αποκόπτονταν από τον βράχο και το μετακινούσαν προσεκτικά χρησιμοποιώντας τους γιγαντιαίους κορμούς των φοινίκων για να τα κυλούν στο έδαφος. Αυτή είναι και μία βασική άποψη για την παντελή έλλειψη δένδρων στο νησί. Ένα στοιχείο της μεγάλης δυσκολίας της μετακίνησης των αγαλμάτων, είναι τα κατά μήκος των αρχαίων μονοπατιών σπασμένα και εγκαταλελειμμένα αγάλματα.
Πρόσφατες προσομοιώσεις υπολογιστών έχουν εμφανίσει ότι ένα μέσο άγαλμα θα μπορούσε να μετακινηθεί από το λατομείο σε απόσταση 10 χιλιομέτρων, σε λιγότερο από 5 ημέρες, χρησιμοποιώντας περίπου 70 άτομα. Οι θεωρία αυτή, τέθηκε πρόσφατα σε εφαρμογή δοκιμής σε ένα επιτυχές πείραμα για να μετακινήσουν ένα αντίγραφο αγάλματος. Μόλις γινότανε η μετακίνηση, το άγαλμα τοποθετούνταν επάνω σε μεγάλες πλατφόρμες, με μία απίστευτη ακρίβεια στις συναρμολογήσεις των πετρών.

Το ΜυστήριοΕίναι ένα από τα ποιο μεγάλα μυστήρια το γιατί έφτιαχναν αυτού του είδους αγάλματα. Ακόμα και ο τρόπος που είναι στραμμένα, (όλα σε μία κατεύθυνση κοιτούν) αποτελεί ένα μυστήριο.
Όταν τα βλέπεις μεμονωμένα ή και σε σειρές, σου δίνουν την εντύπωση πως κάτι περιμένουν από τον ουρανό ή την θάλασσα.



3. Στόουνχεντζ


Το Στόουνχεντζ θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα μεγαλιθικά μνημεία στον κόσμο. Οι λόγοι για τους οποίους κατασκευάστηκε είναι άγνωστοι, αν και οι υποθέσεις που υπάρχουν είναι πολλές. Βρίσκεται τοποθετημένο στην πεδιάδα Salisbury τρία χιλιόμετρα από την πόλη Wiltshire στην νοτιοδυτική Αγγλία.

Η κατασκευή του χωρίστηκε σε τρία μέρη και χρειάστηκαν συνολικά 25 γενιές για να ολοκληρωθεί. Η πρώτη φάση της κατασκευής του έγινε την περίοδο 2950-2900 π.Χ. όπου δημιουργήθηκε ο κύκλος της κατασκευής, διαμέτρου 100 μέτρων και τοποθετήθηκαν ξύλα σε 56 τρύπες που δημιουργήθηκαν γύρω από την περιφέρεια του κύκλου. Η δεύτερη φάση κάλυψε την περίοδο 2900-2400 π.Χ. όπου τοποθετήθηκαν οι πρώτες πέτρες και δημιουργήθηκε και το κέντρο του μνημείου με την τοποθέτηση ξύλων. Τέλος στην Τρίτη φάση που διήρκεσε μεταξύ 2550-1600 τοποθετήθηκαν και οι υπόλοιπες πέτρες και πήρε την σημερινή του μορφή.
Υπάρχουν συνολικά 60 πέτρες όπου η μεγαλύτερη από αυτές έχει ύψος 7 μέτρα πάνω από τη γη και 2,4 κάτω από αυτή. Το βάρος τους φτάνει μέχρι και τους 45 τόνους.

Το μυστήριοΑπό όλα τα διάσημα μνημεία του κόσμου, κανένας δεν έχει αποκτήσει τόσο μεγάλη φήμη για το μυστήριο που το περιβάλλει. Το Στόουνχεντζ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης ατέλειωτων συζητήσεων μεταξύ μελετητών, επιστημόνων και ιστορικών από τον Μεσαίωνα. Υπάρχουν πάμπολλες μυθικές ιστορίες που προσπαθούν να εξηγήσουν τη ύπαρξη του. Μια τέτοια ιστορία αναφέρει ότι οι πέτρες είναι διέξοδοι από το μέρος απ’ όπου προήλθαμε. Κάποια άλλη θέλει ένα δαίμονα, να αγοράζει μαγικούς λίθους από μία Ιρλανδή γυναίκα, να τις μεταφέρει δια μέσου του αέρα στην πεδιάδα Σόλσμπερι και στη συνέχεια να προκαλεί τους κατοίκους να υπολογίσουν τον αριθμό τους. Ο μοναχός του χωριού, του απάντησε ότι είναι πάρα πολλές για να υπολογιστούν και ο δαίμονας εξοργίστηκε τόσο πολύ που έριξε πάνω του μία από τις πέτρες με αποτέλεσμα να τον πετύχει στην φτέρνα. Παρόλο που ο μοναχός δε χτυπήθηκε πολύ, η πέτρα έκανε ένα βαθούλωμα και από τότε ονομάστηκε Πέτρα της Φτέρνας (Heel Stone).

Ο πιο διαδεδομένος όμως μύθος είναι αυτός του βασιλιά Αρθούρου. Σύμφωνα με αυτόν ο βασιλιάς των Βρετανών Αυρήλιος Αμβρόσιος θέλησε να χτίσει ένα μνημείο προς τιμή 300 περίπου άγγλων ευγενών που σφαγιάστηκαν τον 5ο αιώνα από τον προδότη αρχηγό των Σαξόνων Χένγκεστ. Ο βασιλιάς Αμβρόσιος, πατέρας του Αρθούρου, ζήτησε τη βοήθεια του μάγου Μέρλιν για το που μπορεί να βρεθεί ένα τέτοιο μνημείο. Ο μάγος του είπε να κοιτάξει σε ένα ιρλανδικό βουνό όπου τοποθετούταν ένας κύκλος από συμπαγείς πέτρες, το Δαχτυλίδι ου Γίγαντα. Πίστευαν ότι αυτές οι πέτρες είχαν θεραπευτικές ιδιότητες κι είχαν ονομαστεί έτσι επειδή η μεταφορά τους από την Αφρική όπου βρίσκονταν, είχε γίνει από γίγαντες πολύ καιρό πριν. Ο βασιλιάς Αυρήλιος και ο στρατός του προσπάθησαν να αποσυναρμολογήσουν τις πέτρες αυτές ανεπιτυχώς. Ο Μέρλιν βοήθησε για μια ακόμη φορά χρησιμοποιώντας τη δική του συλλογή από μηχανές και τεχνάσματα για να γίνει η μεταφορά του μνημείου.
Άλλοι μύθοι συσχετίζουν το Στόουνχεντζ με του Δρυίδες. Οι Δρυίδες πράγματι είχαν σχέσεις με το μνημείο αυτό, καθώς το είχαν ως τόπο λατρείας, παρόλα αυτά όμως δε μπορούμε να τους αποδώσουμε την κατασκευή του. Σύγχρονοι μελετητές, με τη χρήση μοντέρνων τεχνολογικών μηχανημάτων, αποδεικνύουν ότι αυτοί που έχτισαν το Στόουνχεντζ το ολοκλήρωσαν 1000 χρόνια προτού κατοικήσουν οι Κέλτες στην περιοχή αυτή, αποκλείοντας έτσι και του Δρυίδες.
Φυσικά η παρουσία των εξωγήινων σχετικά στο χτίσιμο του μεγαλιθικού αυτού μνημείου δε θα μπορούσε να λείπει από τη σύγχρονη μυθολογία -όπως άλλωστε και σε πολλά άλλα τέτοια μεγαλειώδη οικοδομήματα…



4. Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας

Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας είναι ένα άγαλμα το οποίο απεικονίζει μια σφίγγα (μυθολογικό πλάσμα με σώμα λιονταριού και κεφάλι ανθρώπου) σε καθήμενη στάση. Το άγαλμα αυτό βρίσκεται στο οροπέδιο της Γκίζα στην Αίγυπτο και μέσα στη διάσημη Νεκρόπολη της.
Με μήκος 73,5 μέτρα, πλάτος 6 και ύψος 20.22 μέτρα, αποτελεί το μεγαλύτερο μονολιθικό άγαλμα στον κόσμο. Είναι επίσης το αρχαιότερο γνωστό άγαλμα μνημειακού τύπου, και θεωρείται ότι κτίστηκε από τους αρχαίους Αιγύπτιους του Παλαιού Βασιλείου, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φαραώ Χεφρήνου (2558 – 2532 π.Χ.

Το μυστήριοΠαρά τη φήμη του ως ένα από τα πιο διάσημα μνημεία της αρχαιότητας, λίγα πράγματα έχουν γίνει ως σήμερα γνωστά για τη Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας. Οι Αιγυπτιολόγοι μπορεί να γνωρίζουν κάποια πράγματα για τον λόγο για τον οποίο χτίστηκε το άγαλμα αλλά το πότε και από ποιον παραμένει ένα μυστήριο.
Σύμφωνα με την επίσημη σκοπιά των σύγχρονων Αιγυπτιολόγων, η Σφίγγα χτίστηκε γύρω στο 2500 π.Χ. από τον φαραώ Χεφρήνο, στον οποίο πιστώνεται επίσης και η δεύτερη μεγάλη πυραμίδα. Ορισμένοι Αιγυπτιολόγοι και γεωλόγοι όμως έχουν κατά καιρούς διαφωνήσει με την πεπατημένη θεωρία κατασκευής και ταυτοποίησης της Σφίγγας. Οι πρώτοι Αιγυπτιολόγοι και εκσκαφείς του συγκροτήματος της Γκίζα πίστευαν ότι τόσο η Σφίγγα όσο και τα υπόλοιπα οικοδομήματα στη περιφέρειά της, ήταν προγενέστερα της θεωρούμενης χρονολογίας κατασκευής τους ενώ ο ιδρυτής του Αρχαιολογικού Μουσείου του Καΐρου, Αύγουστος Μαριέτ, το 1857 έφερε στο φως μια στήλη απογραφής εμπορευμάτων. Ανάμεσα στα υπόλοιπα, αναφέρεται ότι ο Φαραώ Χέοπας βρήκε τυχαία το άγαλμα το οποίο ήταν ήδη μισοθαμένο στην άμμο.
Η θεωρία της ύπαρξης της Σφίγγας πριν από τον Φαραώ Χεφρήνο μπορεί να έχει λίγους σύγχρονους οπαδούς, αλλά αν αληθεύει αυτό θα σημαίνει ότι η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας είναι ακόμα πιο μυστηριώδης από ότι πίστευαν παλαιότερα.



5. Κατευθυντήριοι Λίθοι της Γεωργίας


Οι «Κατευθυντήριοι Λίθοι της Γεωργίας» (στα Αγγλικά Georgia Guidestones) είναι ένα τεράστιο κατασκεύασμα από γρανίτη, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Elbert County, στην Γεωργία των ΗΠΑ. Συχνά αναφέρεται και ως το «Αμερικάνικο Στόουνχεντζ», στην πραγματικότητα είναι ένα μήνυμα αποτελούμενο από δέκα οδηγίες, οι οποίες είναι χαραγμένες σε οκτώ σύγχρονες γλώσσες, ενώ ένα μικρότερο μήνυμα είναι επίσης χαραγμένο στην κορυφή της κατασκευής, σε τέσσερα αρχαία συστήματα γραφής: Βαβυλωνιακά, Αρχαία Ελληνικά, Σανσκριτικά και Αιγυπτιακά Ιερογλυφικά.
Το κατασκεύασμα έχει σχεδόν έξι μετρά ύψος (είκοσι πόδια) και είναι κατασκευασμένο από έξι πλάκες γρανίτη, που ζυγίζουν πάνω από 100 τόνους συνολικά. Μία πλάκα βρίσκεται στο κέντρο, με τις άλλες τέσσερις διατεταγμένες γύρω απ’ αυτήν. Στην κορυφή βρίσκεται η έκτη πλάκα, ως κορωνίδα του κατασκευάσματος. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πλάκες είναι ευθυγραμμισμένες αστρονομικά. Μια πρόσθετη πέτρινη πλάκα, είναι τοποθετημένη στο έδαφος και σε μικρή απόσταση προς τα δυτικά της κατασκευή, η οποία παρέχει ορισμένες διευκρινίσεις σχετικά με την ιστορία και τον σκοπό των «Κατευθυντηρίων Λίθων».

Το μυστήριοΗ δημιουργία του επιβλητικού αυτού κατασκευάσματος καλύπτεται από αρκετό μυστήριο. Κατασκευάστηκε στις 22 Μαρτίου 1980, όπως αναφέρει η επεξηγηματική πλάκα, δίπλα απ’ αυτό. Οι μοναδικές πληροφορίες που υπάρχουν σχετικά με την κατασκευή του, αναφέρουν ότι τον Ιούνιο του 1979 μετέβη στην περιοχή ένας άνθρωπος ονόματι R.C. Christian, όνομα το οποίο αποτελούσε ψευδώνυμο, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος. Προσέγγισε την εταιρεία φινιρίσματος γρανίτη Elberton και ζήτησε την οικοδόμηση ενός μνημείου το οποίο θα μεταβίβαζε ένα μήνυμα στην ανθρωπότητα. Όπως ο ίδιος είχε πει, αντιπροσώπευε μια ομάδα ατόμων που ήθελαν να προσφέρουν οδηγίες στην ανθρωπότητα.
Ένα μήνυμα, το οποίο αποτελείται από ένα σύνολο δέκα κατευθυντήριων γραμμών ή αρχών, είναι χαραγμένο στους «Κατευθυντήριους Λίθους της Γεωργίας» σε οκτώ διαφορετικές γλώσσες, καθεμιά στη μεγάλη πλευρά των τεσσάρων λίθων. Ξεκινώντας από βόρεια και με κατεύθυνση προς τα δεξιά, οι γλώσσες αυτές είναι: Αγγλικά, Ισπανικά, Σουαχίλι, Χίντι, Εβραϊκά, Αραβικά, Αρχαία Κινέζικα, και Ρώσικα.

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την μετάφραση του μηνύματος από τα Αγγλικά:
-Διατηρήστε την ανθρωπότητα κάτω από 500.000.000, σε συνεχή ισορροπία με τη φύση.
-Κατευθύνετε σοφά την αναπαραγωγή, βελτιώνοντας την φυσική κατάσταση και την πολυμορφία.
-Ενώστε την ανθρωπότητα μέσω μιας ζωντανής νέας γλώσσας.
- Τιθασεύστε το πάθος, την πίστη, την παράδοση και όλα τα πράγματα με ψύχραιμη λογική.
-Προστατεύστε τους ανθρώπους και τα έθνη με δίκαιους νόμους και δίκαια δικαστήρια.
-Αφήστε όλα τα έθνη να κυβερνούν εσωτερικά, επιλύοντας τις εξωτερικές διαφορές σ” ένα παγκόσμιο δικαστήριο.
-Αποφύγετε ασήμαντους νόμους και άχρηστους αξιωματούχους.
-Εξισορροπήστε τα προσωπικά δικαιώματα με τα κοινωνικά καθήκοντα.
-Να εκτιμάτε την αλήθεια, την ομορφιά, την αγάπη, αναζητώντας την αρμονία με το άπειρο.
-Να μην είστε καρκίνος για τον πλανήτη – Αφήστε χώρο για τη φύση – Αφήστε χώρο για τη φύση.

Ένα μικρότερο μήνυμα εμφανίζεται στις τέσσερις κάθετες επιφάνειες της κορωνίδας λίθου, σε διαφορετική γλώσσα και γραφή σε κάθε πλευρά. Στο ανατολικό της μέτωπο το μήνυμα στα Αρχαία Ελληνικά αναφέρει: «Οἴτε οί λίθοι την ὀδών δεικνύντων οἰῶνοι σωφροσύνης».
Οι υπόλοιπες τρεις νεκρές γλώσσες του συγκεκριμένου μηνύματος είναι: Βαβυλωνιακή Σφηνοειδής (στα βόρεια), Σανσκριτικά (στα νότια), και Αιγυπτιακά Ιερογλυφικά (στα δυτικά).

Η έλλειψη πληροφοριών δημιουργεί μια ατμόσφαιρα μυστήριου η οποία αφήνει χώρο σε πολλές εκδοχές. Ομάδες όπως οι Ροδόσταυροι και οι Μασόνοι θεωρούνται κατά πολλούς οι πιθανοί κατασκευαστές του. Το RC στο ψευδώνυμο του μυστηριώδη κυρίου “Christian RC” από πολλούς εξηγείται σαν «Rosicrucian”, δηλαδή «Ροδόσταυρος».
Επίσης αυτό το οποίο προκαλεί τρομερή εντύπωση, είναι η αναφορά στον έλεγχο του πληθυσμού και συγκεκριμένα στην μείωση του σε κάτω από 500.000.000, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι περίπου το 80% του πληθυσμού θα πρέπει να πεθάνει. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί αποκαλούν το μνημείο «ταφόπλακα της ανθρωπότητας».
Επίσης, με αναφορά σ” αυτό το περίεργο μνημείο ξεκινάει και τελειώνει η ταινία-ντοκιμαντέρ «Endgame: Blueprint for global enslavement», του ανεξάρτητου Αμερικάνου δημοσιογράφου Alex Jones, η οποία κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2006.



6. Circle Goseck

Ένα από τα πιο μυστηριώδη μνημεία στη Γερμανία είναι το Circle Goseck, ένα μνημείο φτιαγμένο από χώμα, χαλίκι, και ξύλινα περιφράγματα που θεωρείται ως ένα παράδειγμα πρωτόγονου «ηλιακού παρατηρητηρίου.» Ο κύκλος αποτελείται από μια σειρά από κυκλικά αυλάκια και ένα υπερυψωμένο ανάχωμα στο κέντρο. Τα περιφράγματα έχουν τρία ανοίγματα ή πύλες, προς νοτιοανατολικά, νοτιοδυτικά και βόρεια. Πιστεύεται ότι το μνημείο χτίστηκε γύρω στο 4900 π.Χ. από λαούς της Νεολιθικής εποχής, και ότι τα τρία ανοίγματα αντιστοιχούν προς την κατεύθυνση προς την οποία ο ήλιος ανατέλλει για το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Το μυστήριοΠροσεκτική κατασκευή του μνημείου έχει οδηγήσει πολλούς επιστήμονες να πιστεύουν ότι ο Κύκλος Goseck χτίστηκε για να χρησιμεύσει ως ένα είδος πρωτόγονου ηλιακού ή σεληνιακού ημερολογίου, αλλά η ακριβής χρήση του εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αποτελεί πηγή συζήτησης. Τα στοιχεία έχουν δείξει ότι η λεγόμενη «ηλιακή λατρεία» ήταν διαδεδομένη στην αρχαία Ευρώπη. Αυτό έχει οδηγήσει στην άποψη ότι ο κύκλος χρησιμοποιούνταν σε τελετουργίες, ίσως ακόμη και σε ανθρώπινες θυσίες. Αυτή η υπόθεση δεν έχει ακόμη αποδειχθεί, αλλά οι αρχαιολόγοι έχουν αποκαλύψει πολλά ανθρώπινα οστά, όπως ένα ακέφαλο ανθρώπινο σκελετό, ακριβώς έξω από το περίφραγμα.



7. Οι Γραμμές της Νάσκα

Οι Γραμμές της Νάσκα είναι μία σειρά αρχαίων γεωγλυφικών στην έρημο Νάσκα του Περού. Καλύπτουν μία έκταση μεγαλύτερη των 500 τετραγωνικών μέτρων, ανάμεσα στις πόλεις της Νάσκα και της Πάλπα και αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Παρόλο που μερικά από τα γεωγλυφικά μοιάζουν με χαρακτηριστικά σχέδια της φυλή Παράκας, οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι Γραμμές της Νάσκα δημιουργήθηκαν από τη φυλή Νάσκα γύρω στο 200π.κ.χ – 700κ.χ. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων κ.α.
Οι γραμμές δημιουργήθηκαν σκάβοντας την κοκκινωπή επιφάνεια της ερήμου, έως ότου φανεί το ασπριδερό στρώμα άμμου που βρίσκεται από κάτω. Υπάρχουν εκατοντάδες απλές γραμμές ή γεωμετρικά σχήματα, και περισσότερα από 70 σχέδια ζώων, πτηνών, ιχθύων και ανθρώπων. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων.

Το μυστήριοΗ σημασία των γραμμών αποτελεί αμφιλεγόμενο ζήτημα μέχρι σήμερα για τους επιστήμονες. Μια υπόθεση είναι ότι ο λαός Νάσκα τις δημιούργησε για να τις βλέπουν από ψηλά οι θεοί. Οι Kosok και Reiche πρότειναν έναν πιθανό σκοπό δημιουργίας σχετικό με την αστρονομία και την κοσμολογία: οι γραμμές είχαν ως στόχο να διατελέσουν ως είδος παρατηρητηρίου, που να δείχνει προς το μακρινό σημείο του ορίζοντα όπου ανατέλλουν ή δύουν ο ήλιος και άλλα ουράνια σώματα κατά τα ηλιοστάσια. Πολλοί προϊστορικοί πρωτόγονοι πολιτισμοί στην Αμερική και σε άλλα μέρη κατασκεύαζαν έργα με τη γη που συνδύαζαν την αστρονομική παρατήρηση με την θρησκευτική κοσμολογία τους, όπως έγινε με τον πολιτισμό του Μισισίπι στην Καχόκια των σημερινών Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και στο Στόουνχετζ της Αγγλίας.
Οι Gerald Hawkins και Anthony Aveni, επαΐοντες στην αρχαιοαστρονομία, έφτασαν το 1990 στο συμπέρασμα ότι τα διαθέσιμα στοιχεία για την υποστήριξη μιας τέτοιας αστρονομικής αιτιολόγησης είναι ανεπαρκή.

Η Reiche υποστήριξε πως κάποιες ή και όλες οι φιγούρες αναπαριστούσαν αστερισμούς. Ως το 1998, η Phyllis B. Pitluga, μία προστατευόμενη της Reiche και ανώτερη αστρονόμος του Πλανηταρίου Άντλερ (Adler Planetarium) στο Σικάγο, κατέληξε ότι οι φιγούρες ζώων αποτελούσαν «αναπαραστάσεις ουράνιων μορφών». Υποστήριξε όμως ότι δεν ήταν σχήματα αστερισμών αλλά αντί-αστερισμών όπως θα αποκαλούσε κανείς αυτά τα σκοτεινά μπαλώματα ακανόνιστου σχήματος στη λαμπυρίζουσα άκρη του Γαλαξία.» Ο Aveni επέκρινε το έργο της για την αδυναμία να αιτιολογήσει τις λεπτομέρειες στο σύνολό τους.
Το 1985 ο αρχαιολόγος Johan Reinhard δημοσίευσε αρχαιολογικά, εθνογραφικά και ιστορικά δεδομένα που υποδείκνυαν ότι στη θρησκεία και οικονομία της φυλής Νάσκα, από την αρχαία περίοδο ως και πιο πρόσφατα, ήταν κυρίαρχη η λατρεία των βουνών και άλλων πηγών νερού. Διατύπωσε τη θεωρία ότι οι γραμμές και οι μορφές ήταν μέρος θρησκευτικών πρακτικών που περιελάμβαναν τη λατρεία θεοτήτων σχετιζόμενων με τη διαθεσιμότητα νερού, που με τη σειρά της σχετίζεται άμεσα με τις επιτυχημένες και παραγωγικές σοδειές. Επεξήγησε τις γραμμές ως ιερά μονοπάτια που οδηγούν σε μέρη λατρείας αυτών των θεοτήτων. Οι φιγούρες όπου τα σύμβολα αναπαριστούν ζώα και αντικείμενα είχαν ως στόχο την επίκληση βοήθειας των θεών για την παροχή νερού. Όμως, η ακριβής έννοια πολλών ξεχωριστών γεωγλυφικών παρέμεινε ασαφής ως και το 2012.

Ο Henri Stierlin, ένας Ελβετός ιστορικός τέχνης εξειδικευμένος στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή, δημοσίευσε ένα βιβλίο το 1983 που συνέδεε τις Γραμμές Νάσκα με την παραγωγή αρχαίων υφασμάτων που οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι περιτυλίγουν μούμιες στον πολιτισμό των Παράκας. Υποστήριξε ότι οι λαοί μπορεί να χρησιμοποίησαν τις γραμμές και τα τραπέζια ως γιγάντιους, πρωτόγονους, αργαλειούς, ώστε να υφάνουν τις εξαιρετικά μεγάλου μήκους κλωστές και ευρέως πλάτους τμήματα υφασμάτων που είναι συνήθη στην περιοχή. Βάσει της θεωρίας του, τα σχήματα μορφών (μικρότερα και λιγότερο συνήθη) προορίζονταν μόνο για τελετουργικούς σκοπούς. Αυτή η θεωρία δεν έγινε ευρέως αποδεκτή, παρόλο που οι μελετητές σημείωσαν ομοιότητες στα σχέδια των υφασμάτων με τις Γραμμές Νάσκα, τις οποίες εκλαμβάνουν ως κοινό σημείο ενός πολιτισμού.



8. Yonaguni Monument

Το 1985 ο Kihachiro Aratake, ένας δύτης που διοργάνωνε ταξίδια στον βυθό της Ιαπωνίας έψαχνε να βρει ένα νέο μέρος για να παρατηρεί τους σφυροκέφαλους καρχαρίες. Έκανε λοιπόν κατάδυση στο νοτιοανατολικό μέρος του μικρού νησιού Γιοναγκούνι(Yonaguni) στο σημείο που λεγόταν Arakawa και περίμενε να δει τα φυσιολογικά, θαλάσσια κοράλλια, μεγάλες ποσότητες από πλαγκτόν και καμιά είσοδο σε υποβρύχια σπηλιά, πράγματα δηλαδή που υπάρχουν στο βυθό της θάλασσας. Όμως αυτό που υπήρχε εκεί κάτω δεν το είχε δει κανείς επί χιλιάδες χρόνια!

Στα απίστευτα ολοκάθαρα νερά της περιοχής και για όσο έβλεπε το μάτι, υπήρχε ένας μεγαλιθικός σχηματισμός που φαινόταν να είναι φτιαγμένος από τον άνθρωπο, με αρκετά μεγάλα κατασκευασμένα σκαλιά και όλος αυτός ο σχηματισμός δενόταν από μεγάλους και κατακόρυφους τοίχους. Επιπλέον έρευνα που έγινε στη περιοχή απέδειξε ότι υπήρχαν μεγάλα συμμετρικά κανάλια με γωνίες και βάθος 2 μέτρων. Αυτό το μεγαλιθικό μνημείο εκτείνεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μέτρων. Τα νέα για την μεγάλη αυτή ανακάλυψη διαδόθηκαν αργά και έξω από την Ιαπωνία. Χρειάστηκαν περίπου 10 χρόνια για να αρχίσει να εμφανίζεται η πληροφορία στα διάφορα μέσα τα οποία ήταν κυρίως ανθρωπολογικά περιοδικά. Τα άρθρα αυτά ήταν δημιουργικά και μοναδικά, είχαν όμως κάποιες ελλείψεις. Οι πρώτες σοβαρές επιστημονικές μελέτες ξεκίνησαν το 1996 από τον καθηγητή Masaaki Kimura, που ήταν γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο Ryukyus στην Okinawa. Αυτός και η ομάδα του κατέγραψαν την αρχική δομή των σχηματισμών. Μέχρι και τώρα, έχουν βρεθεί αρκετά άλλα ερείπια βυθισμένα στην περιοχή όμως οι δύτες απαγορεύεται να τα επισκεφτούν γιατί η καταγραφή τους από τους επιστήμονες δεν έχει ακόμα τελειώσει.

Ο καθηγητής Kimura παρέχει μια ισορροπία μεταξύ αυτών των ερειπίων που είναι στοιχεία για κάποιον προϊστορικό πολιτισμό και στην αρνητική ψήφο ορισμένων που απλά υποστηρίζουν ότι πρόκειται μόνο για κάποιους λαξευμένους βράχους που πιθανώς δημιουργήθηκαν από κάποια φυσικά φαινόμενα. Ο καθηγητής πιστεύει (και μπορεί να υποστηρίξει τα πιστεύω του με επιστημονικά στοιχεία) ότι αυτή οι μεγαλιθικοί σχηματισμοί έχουν τροποποιηθεί από ανθρώπους. Στο τέλος αυτού του πανάρχαιου μνημείου υπάρχει ένας μεγάλος βράχος με σχήμα σαν οβάλ που κάθεται πάνω σε μια γωνιώδη βάση. Η αιχμή αυτού του βράχου δείχνει τον Βορρά. Είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν ότι αυτή η κατασκευή χρησιμοποιούνταν για να δείχνει την ώρα της ημέρας! Κάτι σαν ηλιακό ρολόι!
Ο καθηγητής Kimura σκέφτεται ότι όποιος και να είναι υπεύθυνος για την χάραξη αυτής της κατασκευής (γιατί από τα επιστημονικά ευρήματα και τις μελέτες φαίνεται ότι κάποτε υπήρχε ένας ατόφιος βράχος και το όλο σχήμα σκαλίστηκε πάνω του), πιθανότατα πολύ πριν αρχίσουν να χρησιμοποιούνται τα εργαλεία φτιαγμένα από μέταλλο, εισήγαγε ξύλινες σφήνες τυλιγμένες από κάποιας μορφής ύφασμα ή φυτικό προϊόν μέσα στις τρύπες του βράχου. Μετά χρησιμοποίησαν νερό έτσι ώστε το ξύλο να φουσκώσει και ο βράχος αποκόπηκε. Σε ορισμένα μέρη αυτού του σχηματισμού, εντελώς ευθείες γραμμές έχουν χαραχτεί στην κορυφή του βράχου με στενές τριγωνικές τρύπες με διάστημα 1 ποδιού η καθεμία στις οποίες μπορεί να είχαν εισαχθεί σφήνες.

Το μυστήριοΜετά από 23 χρόνια περίπου, η πραγματική φύση του Yonaguni παραμένει ένα μυστήριο. Όταν κάποιος κάνει κατάδυση στην περιοχή που βρίσκεται το μνημείο γυρνάει πίσω σε μια εποχή για την οποία δεν γνωρίζουμε τίποτα. Είναι ένα απομεινάρι μιας προϊστορικής εποχής. Μια εικασία που κάνω είναι ότι λόγω της κατασκευής του πρόκειται για έναν πανάρχαιο ναό λατρείας. Υπάρχουν κάποιες δομικές ομοιότητες με ερείπια που βρέθηκαν στην Okinawa(Οκινάουα) Τα στοιχεία που έχουμε οδηγούν και σε ένα ακόμη ερώτημα: Από πήραν οι αρχαίοι τον βράχο?

Είδαμε επίσης ότι πρόκειται για μια γιγάντια κατασκευή και φυσικά αφού ξέρουμε ότι το όλο μνημείο είναι σκαλισμένο, φαντάζεστε πόσος θα ήταν ο αρχικός βράχος. Ας πούμε ακόμα ότι βρίσκουμε το σημείο από όπου πήραν τον βράχο υπάρχει ένα άλλο ερώτημα: Πώς τον μετέφεραν.
Ότι και να είναι αυτό το μνημείο, όποιον σκοπό και να εκπροσωπούσε, το σίγουρο είναι ότι συνεχίζει να βρίσκεται εκεί και μας προσκαλεί να αναζητήσουμε πληροφορίες για παλαιότερους κατοίκους αυτού του κόσμου…..»


9. Το Newgrange

Θεωρείται ότι είναι ο παλαιότερος και ο πιο γνωστός προϊστορικός χώρος σε ολόκληρη την Ιρλανδία. Το Newgrange είναι ένας τάφος που χτίστηκε από χώμα, ξύλο, πηλό, πέτρα γύρω στο 3100 π.Χ., περίπου 1000 χρόνια πριν από την κατασκευή των πυραμίδων στην Αίγυπτο.

Αποτελείται από ένα μακρύ πέρασμα που οδηγεί σε ένα σταυροειδή θάλαμο που προφανώς χρησιμοποιήθηκε ως τάφος, καθώς περιέχει πέτρινες λεκάνες γεμάτες με αποτεφρωμένα λείψανα. Το μοναδικό χαρακτηριστικό του Newgrange είναι ο προσεκτικός και ανθεκτικός σχεδιασμός του, που έχει βοηθήσει τη δομή να παραμείνει εντελώς αδιάβροχη εσωτερικά. Το πιο εκπληκτικό όμως είναι ο τρόπος με τον οποίο έχει τοποθετηθεί η είσοδος στον τάφο. Ακόμη και το χειμερινό ηλιοστάσιο, οι ακτίνες του ήλιου μπαίνουν στο εσωτερικό και φωτίζουν το δάπεδο του κεντρικού δωματίου του μνημείου.
Το μυστήριοΟι αρχαιολόγοι γνωρίζουν ότι το Newgrange χρησιμοποιήθηκε ως τάφος, αλλά ο επίπονος σχεδιασμός που απαιτήθηκε για να εξασφαλιστεί ο συνεχής φωτισμός του εσωτερικού του, δημιουργούν ερωτήματα που μέχρι σήμερα παραμένουν αναπάντητα.



10. Cahokia 

Cahokia ονομάζεται ένας αρχαίος οικισμός έξω από Collinsville, του Ιλινόις. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι η πόλη ιδρύθηκε το 650 μ.Χ., και διατηρούσε ένα περίπλοκο δίκτυο από χώρους ταφής αλλά και εξελιγμένη αρχιτεκτονική σπιτιών. Έχει υπολογιστεί ότι στο αποκορύφωμά της, η πόλη είχε περισσότερους από 40.000 κατοίκους, αριθμός που την κάνει την πιο πυκνοκατοικημένη κοινότητα στην Αμερική πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων.
Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της Cahokia ήταν τα 80 αναχώματα, μερικά με ύψος που ξεπερνούσε τα 30 μέτρα, και που βρίσκονταν διάσπαρτα στην περιοχή των 2.200 στρεμμάτων. Αυτά βοήθησαν να δημιουργηθεί ένα δίκτυο με πλατείες σε όλη την πόλη, και πιστεύεται ότι σημαντικά κτίρια, όπως το σπίτι του επικεφαλής του οικισμού, χτίστηκαν πάνω τους.

Το μυστήριοΑν και οι επιστήμονες ανακαλύπτουν συνεχώς νέα στοιχεία σχετικά με την κοινότητα της Cohokia, το μεγαλύτερο μυστήριο που εξακολουθεί να υφίσταται είναι αν αποτελούν πρόγονοι της ινδιάνικης φυλής καθώς και τι ακριβώς ήταν αυτό που τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. 

ΠΗΓΗ http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr

Γνωστικισμός...η «αίρεση» όλων των αιρέσεων; (μέρος Α)


Γνωστικισμός...η «αίρεση» όλων των αιρέσεων; (μέρος Α)


Αφιέρωμα: Γνωστικισμός...η «αίρεση» όλων των αιρέσεων; (μέρος Α)
06/09/2012 | 21:09
0

Αφιέρωμα: Γνωστικισμός...η «αίρεση» όλων των αιρέσεων; (μέρος Α)

Aίγυπτος 1945, Λόφοι Τζαμπάλ αλ Ταρίφ κοντά στην πόλη Ναγκ Χαμαντί. Δύο αδέρφια, ο Μοχάμετ Αλή αλ Σαμάν και ο Καλιφά, αναζητούν το «σαμπάχ», ένα πλούσιο φυσικό λίπασμα, ιδανικό για τις αγροτικές καλλιέργειες της περιοχήςΟ Καλιφά σκάβοντας, ανακαλύπτει ένα σκληρό αντικείμενο, φωνάζει τον αδερφό του, ο οποίος τον βοηθά να το ξεθάψουν από το μαλακό χώμα. Ένα μεγάλο σφραγισμένο πιθάρι ξεπροβάλει μπροστά στα έκπληκτα μάτια των δύο χωρικών. Ο αρχικός δισταγμός να το ανοίξουν (προερχόμενος από τις δεισιδαιμονίες περί κακών πνευμάτων), αντικαταστάθηκε γρήγορα από την προσδοκία ενός κρυμμένου θησαυρού. Ο Μοχάμετ  σπάει με την αξίνα του το πιθάρι, για να ανακαλύψει με φανερή απογοήτευση, πως τίποτα δεν γυάλιζε ανάμεσα στα σπασμένα κομμάτια. 13 δερματόδετα βιβλία ήταν όλος ο θησαυρός, 13 βιβλία που έμελλαν να αλλάξουν κατά πολύ την εικόνα που είχαμε μέχρι τότε για τις «αιρέσεις» αλλά και για τα καθοριστικά πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού.



Περιεχόμενα



Η αρχή μια ανακάλυψης
Μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι, το κύριο σώμα των βιβλίων, τα οποία από εδώ και πέρα θα ονομάζονται κώδικες, θα φτάσει στην Αρχαιολογική υπηρεσία της Αιγύπτου, όπου το 1956 θα εθνικοποιηθεί επί προεδρίας Νάσερ. Το μεγαλύτερο μέρος του «κώδικα I» είχε ήδη φύγει από την Αίγυπτο το 1949, μέσω ενός Βέλγου αρχαιοπώλη και είχε τελικώς φτάσει στον γνωστό ψυχολόγο Κάρλ Γιούνγκ, ο οποίος έτρεφε ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον για τον Γνωστικισμό και τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού. Από τότε ο «κώδικας Ι» θα είναι γνωστός και ως «κώδικας Γιούνγκ».  Η σημασία των κωδίκων του Ναγκ Χαμαντί ήταν τεράστια καθώς ερευνητές και επιστήμονες ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με χειρόγραφα, στην πλειοψηφία τους γνωστικά, τα οποία έριχναν φως στην μέχρι τότε σκοτεινή περίοδο της παράλληλης άνθησης του Γνωστικισμού και του Χριστιανισμού . Τα «απόκρυφα» ευαγγέλια καθώς και ένα μεγάλο σώμα ερμητικών και γνωστικών κειμένων (13 κώδικες – 53 έργα στο σύνολο- 1. 130 σελίδες), αποτελούν σημαντική πηγή για την έρευνα και την κατανόηση της μακρινής εποχής όπου διαφορετικές θρησκείες και συστήματα συναντήθηκαν με την ελληνική φιλοσοφία και την  κοσμοαντίληψη της Ανατολής.


Τι είναι ο Γνωστικισμός ;
O όρος «Γνωστικισμός» αναφέρεται σε διάφορες φιλοσοφικές και θρησκευτικές ομάδες οι οποίες γεννήθηκαν στο χώρο της μεσογείου(1ος π.Χ-4ο π.Χ αιώνας), επηρεασμένες από το συγκρητισμό της Ρωμαϊκής περιόδου. Μερικοί μελετητές τοποθετούν τις απαρχές του γνωστικισμού στην προχριστιανική περίοδο των ελληνιστικών βασιλείων, άλλοι πάλι τοποθετούν χρονικά τις πρώτες γνωστικές ομάδες, στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες 1ος-4ος.  Αρκετοί επιστήμονες έχουν ασχοληθεί με τον Γνωστικισμό και εξίσου ενδιαφέρουσες θεωρίες έχουν δημοσιευθεί. Όμως η αλήθεια είναι, πως τον Γνωστικισμό τον γνωρίζουμε κυρίως από τους πρώτους Πατέρες της εκκλησίας, πολέμιους του Γνωστικισμού και ως εκ τούτου οι πληροφορίες που μας δίνουν οι μαρτυρίες τους, δεν είναι και οι πλέον αξιόπιστες. Ένα δεύτερο πρόβλημα αποτελεί η ίδια η φύση του Γνωστικισμού. Ο Γνωστικισμός δεν αποτελούσε οργανωμένο σύστημα, κατά τα πρότυπα των σύγχρονων θρησκειών. Στους κόλπους του υπήρχαν ομάδες, οι οποίες πολλές φορές δεν βρίσκονταν στο ίδιο θρησκευτικό σύστημα. Υπήρχαν για παράδειγμα ομάδες γνωστικών, οι οποίες ήταν χριστιανικές, ενώ άλλοι γνωστικοί ήταν Εβραίοι ή ακόμη και Εθνικοί. Η έλλειψη ενός ενιαίου κεντρικού συστήματος αποτελεί μεγάλο μυστήριο και ταυτόχρονα σημαντικό πρόβλημα στην κατανόηση του Γνωστικισμού.
 Η έλλειψη λοιπόν κάποιου γνωστικού ιερατείου καθώς και η ύστερη αντιμετώπιση των γνωστικών ως αιρετικών, απέτρεψε την τήρηση ενός ενιαίου αρχείου. Η καταγωγή επομένως του Γνωστικισμού είναι μέχρι και σήμερα ένα μυστήριο.

Απόσπασμα απο βρετανικό ντοκιμαντέρ σχετικά με τον Γιούνγκ και το Γνωστικισμό


Το ιστορικό, πολιτικό και γεωγραφικό πλαίσιο που αναπτύχθηκε η «αίρεση»
Κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής κατοχής, η Ιουδαία είχε γίνει ένας τόπος συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών. Μια μεγάλη σκακιέρα πολιτικών και θρησκευτικών εξελίξεων είχε διαμορφωθεί στην περιοχή. Ο ίδιος ο Ιουδαϊσμός περνούσε μία εξελικτική φάση. Οι διάφορες φυλές του Ισραήλ είχαν από καιρό προστριβές μεταξύ τους, σχετικά με τον έλεγχο του ιερατείου. Ένα παιχνίδι πολιτικής εξουσίας και θρησκευτικού δογματισμού, έφερνε συχνά τις ομάδες αυτές ακόμη και σε εμπόλεμη κατάσταση.  Ασκητικές ομάδες άρχισαν να ξεπηδούν η μία μετά την άλλη. Αρκετές από αυτές ήταν εσχατολογικές.
Καθοριστικό σημείο για την εξέλιξη των ομάδων αυτών υπήρξε η καταστροφή του Ναού της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ. Ο Ναός αποτελούσε το αναμφισβήτητο κέντρο του Ιουδαϊσμού. Όταν το θρησκευτικό αυτό κέντρο, που λειτουργούσε ως axismundi, για τις διάφορες ομάδες της Ιουδαίας, έπαυσε να υπάρχει, οι ομάδες απελευθέρωσαν τις αντίθετες ροπές τους και ορισμένες από αυτές ανέπτυξαν μια ιδιαίτερη δυναμική. Κάτω από την έλλειψη λοιπόν, ενός ισχυρού ιερατικού πόλου, ιουδαϊκές και πρώτο-χριστιανικές ομάδες οδηγήθηκαν σε  έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό σχετικά με «ορθοδοξία» της πίστης. Μέσα σε αυτό το συγκρουσιακό πλαίσιο έδρασαν και αναπτύχθηκαν παράλληλα και οι γνωστικοί.
Ο Ελληνικός πολιτισμός που δέσποζε στο Δυτικό κόσμο, έπαιξε και αυτός καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του Γνωστικισμού. Η ελληνική φιλοσοφία καθώς και τα ερωτήματα τα οποία έθεσε στην ανθρώπινη σκέψη, αποτέλεσαν την αφετηρία της γνωστικής σκέψης. Η ψυχή και φύση της, ο Δημιουργός, η διάσταση μεταξύ πνεύματος και ύλης, και σειρά άλλων ζητημάτων, τα οποία ο ελληνικός ορθολογισμός προσπάθησε να προσεγγίσει, αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της γνωστικής αντίληψης (τα οποία απασχολούσαν τους γνωστικούς κυρίως με μυθολογικό τρόπο). Είναι πλέον αναμφίβολο, πως η ελληνική φιλοσοφική παράδοση είχε σημαντική επιρροή στους γνωστικούς, τόσο ως μέσο διάδοσης των ιδεών τους, όσο και ως εργαλείο φιλοσοφικής αναζήτησης. Ιδιαίτερη επιρροή φαίνεται να άσκησαν οι «ιδέες» του Πλάτωνα και η εξάπλωση του νεοπυθαγορισμού και του νεοπλατωνισμού αργότερα, σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Συχνά αυτές οι φιλοσοφικές σχολές θα γίνουν το εργαστήρι παραγωγής ιδεών για τις γνωστικές ομάδες. 
Οι παραδόσεις του Ζωροαστρισμού και του Ερμητισμού εντάσσονται επίσης στο γνωστικισμό, καθώς δεκάδες μυστηριακές σχολές λειτουργούν σε Ευρώπη, Αίγυπτο και Ασία ήδη από την Ελληνιστική περίοδο. Θεότητες ταυτίζονται, σύμβολα και συμβολισμοί εξομοιώνονταν, καθώς διαφορετικά θρησκευτικά συστήματα έρχονταν σε επαφή μεταξύ τους. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο έρχεται η εποχή της γέννησης του Χριστιανισμού και του Γνωστικισμού.   
 Μπορούμε να πούμε με σχετική ασφάλεια, λοιπόν, πως ο Γνωστικισμός επηρεάστηκε σίγουρα τόσο από το ελληνικό πνεύμα, όσο από τις Ιουδαϊκές παραδόσεις και τις ζωροαστρικές – Ιρανικές θρησκευτικές αντιλήψεις.

The Lost Gospels (τα χαμένα ευαγγέλια) Ντοκιμαντέρ του ΒΒC γύρω απο τα γνωστικά κείμενα




Ο ρόλος των Εσσαίων
Μια ομάδα που περιπλέκει ακόμη περισσότερο την αναδρομή στις ρίζες του Γνωστικισμού, ήταν οι Εσσαίοι. Ριζοσπάστες, οπαδοί του ασκητισμού, οι οποίοι είχαν ως έδρα, τα σπήλαια του Κουμράν (κοντά στη Νεκρά θάλασσα). Οι Εσσαίοι λειτουργούσαν ως σέκτα, χωρίζονταν σε εκείνους που ζούσαν με ασκητικό τρόπο στο Κουμράν και στους απλούς πιστούς, οι οποίοι ζούσαν στις πόλεις. Σύμφωνα με τους Εσσαίους ο κόσμος αποτελεί ένα πεδίο μάχης μεταξύ των φωτεινών δυνάμεων και των σκοτεινών δυνάμεων. Ο άνθρωπος, αναπόσπαστο μέρος αυτού του κόσμου, συμμετείχε σε αυτή τη μάχη καθώς «δυνάμεις της αλήθειας» και «δυνάμεις του ψεύδους» μάχονταν μέσα του. Αυτή η δυϊστική αντίληψη των Εσσαίων συναντάται  στις γνωστικές ομάδες αργότερα, καθώς και στις χριστιανικές Γραφές. Μάλιστα αρκετοί συγγραφείς- μελετητές, έχουν υποστηρίξει την άποψη πως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, και ο Ιησούς αποτελούσαν οι ίδιοι μέλη της κοινότητας των Εσσαίων, τουλάχιστον πριν αναπτύξουν τα δικά τους συστήματα. Η κοινότητα θα διαλυθεί από τους Ρωμαίους το 68 μ.Χ και τα γραπτά τους έργα θα βρεθούν, πάλι τυχαία το 1947, για να αναζωπυρώσουν το ερευνητικό ενδιαφέρον. Σήμερα τα χειρόγραφα του Κουμράν βρίσκονται μοιρασμένα ανάμεσα στο Μουσείο του Ισραήλ και στο Μουσείο Ροκφέλερ της ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Γνωστική κοσμοθεωρία και η λύτρωση της «Γνώσης»
Η Γνωστική κοσμοαντίληψη έχει δυϊστικό χαρακτήρα. Το καλό και το κακό, το φώς και το σκοτάδι, είναι  ζεύγη αντίθετων, αιωνίως προϋπαρχουσών  αρχών. Ως εκ τούτου οι γνωστικοί πίστευαν στην ύπαρξη δύο θεών, του ανίκανου και ατελούς Θεού – Δημιουργού και του αληθινού Θεού. Πριν δημιουργηθούν ο χώρος και ο χρόνος ο αληθινός Θεός υπήρχε στο «Πλήρωμα», μαζί με μία θηλυκή θεϊκή αρχή, την Έννοια (την εσωτερική σκέψη). Με λίγα λόγια ο αληθινός θεός δεν δημιουργεί, αλλά εκπορεύει, τα πάντα δηλαδή πηγάζουν από αυτόν. Μια σειρά εκπορεύσεων οδήγησαν στους «αιώνες», δηλαδή στη δημιουργία ενός συνόλου θείων μορφών. Κάθε εκπόρευση είναι κατά τι υποδεέστερη από την προηγούμενη. Όλοι οι «αιώνες» - σχηματίζουν ζευγάρια με βάση τη δυϊστική αρχή (αρσενικό – θηλυκό). Ο νεότερος αιώνας είναι η Σοφία, ως εκ τούτου αποτελεί και την πιο απομακρυσμένη μορφή από τον αληθινό Θεό. Η εκπόρευση της Σοφίας οδήγησε σε ένα σκοτεινό χάος, το οποίο αργότερα έγινε ύλη. Το σκοτάδι αυτό, απογοήτευσε τη Σοφία, η οποία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα όν για να το κυβερνά, έτσι εμφυσώντας ζωή δημιούργησε τον Ιαλδαβαώθ(δημιουργός του κόσμου), έναν κατώτερο λεοντόμορφο Θεό, ο οποίος δημιουργεί τον ουρανό και τη Γη μαζί με τους άρχοντες (αξιωματούχους-κυβερνήτες των επτά ουρανών). Ο Ιαλδαβαώθ  συνδέεται με το Θεό της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Δημιουργός Θεός παρουσιάζεται στην Γνωστική μυθολογία ως ζηλόφθονας, αλαζόνας και τυφλός θεός (Σαμαήλ). Οι γνωστικοί, πολλούς μύθους, τους αντλούν από την Παλαιά Διαθήκη. Ένας από αυτούς είναι και ο Βιβλικός μύθος του κήπου της Εδέμ. Σύμφωνα με τη γνωστική προσέγγιση του μύθου, ο «όφις», δεν αποτελεί ενσάρκωση του κακού, αλλά αντιθέτως αποτελεί ένα σοφό όν, απεσταλμένο από τη Σοφία, προκειμένου να καθοδηγήσει την Εύα να δοκιμάσει τον καρπό, από το δέντρο της Γνώσης. Επομένως το «φίδι» δεν οδήγησε στην πτώση της ανθρωπότητας, αλλά αντιθέτως βοήθησε στην αφύπνιση της από την άγνοια. Στο σημείο αυτό παρατηρούμε μια εντελώς διαφορετική ερμηνεία του μύθου από αυτήν του επίσημου Χριστιανισμού.      

Φυσικά οι γνωστικοί δεν αντιλαμβάνονταν την βιβλική ιστορία ως πραγματική ιστορία αλλά ως ένα διδακτικό και συμβολικό μύθο, ο οποίος αποτελούσε «οδηγό» για την κατανόηση της ανθρώπινης αποστολής. Οι γνωστικοί, δεν έβλεπαν τον Αδάμ και την Εύα, ως ιστορικά πρόσωπα, αλλά περισσότερο ως όψεις της ψυχολογικής και πνευματικής κατάστασης του κάθε ανθρώπου. Ο Γνωστικισμός αντιμετώπιζε την ανθρώπινη ύπαρξη σαν τη φυλακή της θείας σπίθας που κρυβόταν στον κάθε άνθρωπο. Για τα μέλη των γνωστικών κοινωνιών, στη λύτρωση μπορεί να οδηγήσει μόνο η «γνώση», σε αντίθεση με το Χριστιανισμό, ο οποίος, στη θέση της γνώσης, τοποθετεί την πίστη. Η έννοια της γνώσης όμως, έχει το νόημα της επίγνωσης της θεϊκής υπόστασης του ανθρώπου καθώς και της θεϊκής αποστολής, της επιστροφής της  ψυχής στο φως, στον αληθινό Θεό. Η κοσμοαντίληψη των γνωστικών ήταν βαθύτατα επηρεασμένη από τις πλατωνικές διδασκαλίες (Κόσμος των Ιδεών-ατελείς εκπορεύσεις αιώνων, Δημιουργός του Πλάτωνα-Ιαλδαβαώθ γνωστικών κ.α). Η μύηση στα μυστήρια της γνώσεως, φυλασσόταν από τις εκάστοτε ομάδες, με μεγάλη επιμέλεια. Μια σειρά συμβόλων και συμβολισμών αποκάλυπτε σταδιακά το πραγματικό τους νόημα στους μυημένους. Ανάλογα με το επίπεδο της συνειδητότητας του, ο πιστός εισερχόταν όλο και πιο βαθιά σε ένα κόσμο γεμάτο μύθους και αλληγορίες.




ΠΗΓΗ http://www.globalomen.comh