Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Aρχαίοι Έλληνες Στην Χώρα των Ίνκας!

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ:Ιταλοί ερευνητές αποδεικνυουν οτι οι αρχαίοι Έλληνες έφτασαν ως την χώρα των Ίνκας!


Το 1850 έφτασε στο Περού ο Ιταλός ερευνητής-περιηγητής Αντόνιο Ραϊμόντι. Για σαράντα ολόκληρα χρόνια έμεινε εκεί, ερευνώντας κάθε σπιθαμή της μακρινής και «περίεργης» -ιστορικά- αυτής χώρας και είναι οι
δικές του περιηγήσεις και έρευνες πάνω στις οποίες βασίσθηκε ο φυσικομαθηματικός- ερευνητής συμπατριώτης του Ενρίκο Μάτιεβιτς, ώστε να φτάσει στο συμπέρασμα ότι οι ναυτικοί του Αιγαίου πολλές χιλιετίες προ του Κολόμβου έφτασαν στην Κεντρική και Νότιο Αμερική.
Ο Μάτιεβιτς βεβαίως πρωτίστως παρακινημένος από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, τόσο από τον Όμηρο όσο και από τον Απολλόδωρο έβλεπε ότι οι γνώσεις που περιγράφονταν στους στίχους της Οδύσσειας και των Αργοναυτικών, και είχαν να κάνουν με τόπους πολύ μακρινούς, πολύ πέρα αυτού της Μεσογείου, δεν μπορούσε παρά να πιστεύει ότι ένα υπερατλαντικό ταξίδι και η επίσκεψη στις μακρινές εκείνες χώρες της Νοτίου Αμερικής ήταν τα πιθανότερα σημεία αναφοράς των συγγραφέων των μεγάλων επών, «Οδύσσειας» και «Αργοναυτικών» αντίστοιχα.

Έτσι με οδηγό τις περιηγήσεις και έρευνες του συμπατριώτη του Ραϊμόντι, και με τα αρχαία κείμενα στα χέρια περιδιάβηκε τις Άνδεις, και έκανε τις δικές του ανακαλύψεις που έφεραν το αποτέλεσμα που μερικά χρόνια πριν η Ενριέτα Μέρτζ έγραφε στην «Κρασάτη Θάλασσα». Δηλαδή ότι οι Έλληνες είχαν φτάσει κατά τους πρώτους ιστορικούς χρόνους στην Νότιο Αμερική. Η μελέτη του Μάτιεβιτς στηρίχθηκε στην συγκριτική αρχαιολογία και την Μυθολογία.

Για πολλά χρόνια εργάστηκε στο γεωφυσικό αστεροσκοπείο του Χουανγκάγιο της Λίμα και αυτό του έδωσε πολλά περιθώρια ώστε να κάνει τις μελέτες του επί τόπου και να μείνει έκπληκτος από τις ανακαλύψεις που βρήκε μπροστά του. Στις κεντρικές Άνδεις του Περού, στις παραστάσεις ενός αρχαίου μαντείου ανακαλύπτει τις χθόνιες οντότητες που ο Ησίοδος αναφέρει στην «Θεογονία» του.

Ο Κέρβερος, η Μέδουσα, η Λερναία Ύδρα, οι Άρπυιες, η Χίμαιρα είναι παραστάσεις τις οποίες ανακαλύπτει στα ερείπια ναών και μαντείων της περιοχής. Οι θεότητες του Κάτω Κόσμου, τα Τάρταρα όπως τα ονομάζει ο Ησίοδος φαίνεται να παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο για τους πανάρχαιους κατοίκους της περιοχής, τους Ίνκας.

Έναν λαό που η ύπαρξή του και η εξαφάνισή του αποτελεί ένα μυστήριο, όπως και των Ατζέκων στην Κεντρική και Νότιο Αμερική, ή των Σουμερίων και των Χετταίων στην Μεσοποταμία. Οι παραστάσεις που αφορούν τις θεότητες του Κάτω Κόσμου, οδηγούν τον Μάτιεβιτς να υποστηρίξει ότι εδώ, στην Νότια Αμερική ήταν ο Άδης των αρχαίων Ελλήνων.

Τα Τάρταρα όπου τους φιλοξενούσαν και αποτελούσαν συνάμα το βασίλειό τους με πρωταγωνιστή βεβαίως τον Θεό Πλούτωνα. Πίστευαν οι πανάρχαιοι πρόγονοί μας ότι ο Άδης βρισκόταν στα έγκατα της Χθονός αλλά σε μία μακρινή τοποθεσία δυτικά της γης. Ένα χρόνο ταξίδι χρειαζόταν για να φθάσουν εκεί.

Και αν κανείς υπολογίσει μία τέτοια απόσταση και με τα μέσα βεβαίως της εποχής εκείνης μάλλον η αναφορά γίνεται για την πέρα του Ατλαντικού ήπειρο, αυτή της Αμερικής, της Γης των Εσπερίδων όπως λεγόταν, εκεί όπου ο Άτλας μεταμορφωμένος σε ένα τεράστιο βουνό υποβάσταζε στους ώμους του την Γη. Η Κίρκη λέει στον Οδυσσέα πώς θα πάει στον Κάτω Κόσμο για να πάρει τις οδηγίες που χρειαζόταν για την επιστροφή του στην πατρίδα, αλλά και για να εξευμενίσει τους Θεούς που είχε προκαλέσει με την συμπεριφορά του μετά την συμβολή του στην άλωση της Τροίας.

Η περιγραφή της Κίρκης στην «Οδύσσεια» που γίνεται με την γραφίδα του Μεγάλου Ομήρου, είναι ίσως η περισσότερο άρτια περιγραφή που υπάρχει σε αρχαίο κείμενο. Αν κανείς ακολουθήσει εκείνη την πορεία δεν μπορεί παρά να φθάσει στην Εσπερία, την ήπειρο της Αμερικής. Αν και πολλοί γεωγράφοι το αμφισβητούν παρ' όλα αυτά δεν παύει να υφίσταται ως η πιο άρτια γεωγραφική περιγραφή. Ο Μάτιεβιτς στην αναζήτηση της μυθολογικής κόλασης, αυτά τα Τάρταρα, βλέπει να υπάρχει τέτοια ομοιότητα με την σημερινή περιοχή του Αμαζονίου, ώστε μένει κυριολεκτικά κατάπληκτος.

Οι διηγήσεις εκείνων των πρώτων εξερευνητών στα μεταχριστιανικά χρόνια, αλλά και μερικές χιλιετίες αργότερα από τους Αργοναύτες και τον Οδυσσέα, για το πέρασμα του Μανσερίστε, που είναι το πρώτο πέρασμα που συναντά κανείς καθώς ανεβαίνει τον Αμαζόνιο, θα μπορούσαν να είναι οι διηγήσεις των μυθολογικών αναφορών για την κάθοδο στον Άδη. Όποιος διαπλέει τον Αμαζόνιο καθώς έρχεται από το βόρειο ημισφαίριο, παρατηρώντας τα άστρα έχει την εντύπωση ότι κατεβαίνει σε μία βαθιά άβυσσο.

Έτσι το περιγράφει και η Ενριέτα Μέρτζ, η οποία με οδηγό τους αστερισμούς και κυρίως αυτόν της Μεγάλης Άρκτου, συμπεραίνει για το Ιασωνικό ταξίδι στην Αμερική!!! Και είναι πράγματι άξιο θαυμασμού να βλέπει κανείς τέτοιες ανακαλύψεις που κυριολεκτικά φέρνουν τα πάνω κάτω στην συμβατική ιστορία. Παραβάλλοντας τον μυθικό ποταμό Αχέροντα και τους τρεις μικρότερους παραποτάμους του, την Στύγα, τον Κυκωτό και τον Πυριφλεγέθοντα, με τον Αμαζόνιο κατά τον Μάτιεβιτς, ο Οδυσσέας έπρεπε να εντοπίσει έναν ποταμό που θα του επέτρεπε να διασχίσει τους βάλτους του Άδη.

Έτσι η Στύγα είναι ο ποταμός Μαρανιόν του Περού ο οποίος στην ουσία είναι τμήμα του Αμαζονίου αλλά με άλλη ονομασία. Ο ποταμός Ουκαγιάλι ένας σημαντικός ποταμός στην λεκάνη του Αμαζόνιου που πηγάζει από τις οροσειρές του Κούζκο είναι ο Πυριφλεγέθων της Οδύσσειας. Η παραμονή του Μάτιεβιτς στο Περού και οι διάφορες περιηγήσεις τις οποίες έκανε σχεδόν σ' ολόκληρη την περιοχή της Νοτίου Αμερικής, αλλά και τα συμπεράσματα που έχει βγάλει μέσα από αυτή του την πολύχρονη έρευνα καταγράφονται στο βιβλίο του «Ταξίδι στην Μυθολογική Κόλαση».

Εδώ ο συγγραφέας λοιπόν περιγράφει πως οι πανάρχαιοι θαλασσοπόροι του Αιγαίου έφθασαν στον Αμαζόνιο, διασχίζοντας τον Ατλαντικό ωκεανό, και μέσω του τεράστιου αυτού πλωτού ποταμού, του δεύτερου σε μέγεθος μετά τον Νείλο έπλευσαν προς νότο μέχρι τις Άνδεις του Περού.

Όπως έχουμε ξαναπεί σε παλιότερα θέματα μαζί τους οι εξερευνητές εκείνοι έφερναν και ολόκληρο τον πολιτισμό τους που ήταν η γλώσσα τους, οι θεοί τους, οι μύθοι τους, οι παραδόσεις τους, οι συνήθειές τους ... Αυτά τα πέρασαν στους ιθαγενείς των περιοχών που βρέθηκαν και σαφώς είχαν την ανάλογη από εκείνους αντιμετώπιση που τους αναβίβασαν τόσο ψηλά ώστε τους έκαναν Θεούς. Τους λευκούς θεούς τους που ακόμη και σήμερα θυμούνται μέσα από τις παραδόσεις τους και τις διάφορες γιορτές- μνήμες που διατηρούν.



2 συγκινητικά βίντεο

O xάρτης του Δημιουργού!

O xάρτης του Δημιουργού!


O xάρτης του Δημιουργού!
Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το 1999 στο Μπασκίρ μία μεγάλη πλάκα, ηλικίας 120 εκατομμύριων ετών, με τον ανάγλυφο χάρτη της περιοχής των Ουραλίων. Ο χάρτης περιέχει πολλά έργα: ένα σύστημα καναλιών με μήκος περίπου 12.000 χιλιόμετρα, υδατοφράκτες, ισχυρά φράγματα, πολυγωνικές περιοχές με άγνωστη χρησιμότητα και πολυάριθμες επιγραφές με ιερογλυφικά.

Η πέτρα αποτελείται από τρία στρώματα. Το πρώτο είναι από σκληρό δολομίτη με πάχος 14 εκατοστά. Το δεύτερο είναι και το πιο ενδιαφέρον. Αποτελείται από «Διοψιδία ύαλο». Πρόκειται για ορυκτό γυαλί που παράγεται με πίεση και υψηλή θερμοκρασία ανάμεσα στα πετρώματα. Σε αυτό το στρώμα είναι χαραγμένος ο χάρτης.

Το τρίτο στρώμα έχει 2 χιλιοστά πάχος και είναι φτιαγμένο από πορσελάνη(!) που προστατεύει την επιφάνεια από την φθορά.

Η επιφάνεια του χάρτη δεν έχει κατασκευαστεί με σφυρί και καλέμι. Είναι απλά αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι οφθαλμοφανές ότι η πέτρα έχει υποστεί επεξεργασία από μηχανήματα. Οι φωτογραφίες ακτίνων X επιβεβαίωσαν ότι η πλάκα ήταν τεχνητής προέλευσης και έχει γίνει με εργαλεία ακρίβειας. Τα ιερογλυφικά κείμενα δεν είχαν σχέση με τα κινεζικά και ο ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το είδος της πορσελάνης, που καλύπτει την πλάκα, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στην Κίνα.

Στον χάρτη υπήρχε ένα γιγαντιαίο αρδευτικό σύστημα: εκτός από τους ποταμούς, υπάρχουν δύο συστήματα καναλιών με πλάτος 500 μέτρα, 12 φράγματα από 300 μέχρι 500 μέτρα φαρδιά και μήκος περίπου 10 χιλιόμετρα. Για να δημιουργήσει κανείς τέτοιες κατασκευές θα πρέπει να μετακινήσει τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα χώματος! Σύμφωνα δε με τον χάρτη, ο ποταμός Μπέλαγια έχει τεχνητή κοίτη.

Οι επιστήμονες κατέληξαν σε δύο ηλικίες, 500 εκατομμύρια έτη η πρώτη και προτίμησαν την δεύτερη 120 εκατομμύρια έτη.

Οι Αμερικανοί εξέτασαν επίσης τον χάρτη, στο κέντρο ιστορικής χαρτογραφίας στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ. Σύμφωνα με δηλώσεις τους τέτοιος τρισδιάστατος χάρτης θα μπορούσε να κατασκευαστεί μόνο με αεροδιαστημική τεχνολογία. Επιπλέον, τώρα στις ΗΠΑ, δουλεύουν στην δημιουργία ενός παγκόσμιου τρισδιάστατου χάρτη παρόμοιου με αυτόν! Για την κατασκευή απαιτούνται υπερ-υπολογιστές και έρευνα από δορυφόρο!

Οι ερευνητές που ανακάλυψαν τον χάρτη έδωσαν στον κατασκευαστή του το όνομα «Ο Δημιουργός»!

Κάποιος ανεπτυγμένος πολιτισμός υπήρξε και ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή του χάρτη.
Τώρα οι ερευνητές είναι βέβαιοι ότι υπάρχουν περίπου άλλα 348 κομμάτια όπως αυτό. Από δείγματα χώματος που πήραν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο χάρτης ήταν κάποτε τοποθετημένος πάνω στο όρος Σοκολίναγια. Όμως οι παγετώνες που ακολούθησαν έσπασαν την πλάκα και την διασκόρπισαν στην περιοχή. Θεωρητικά θα πρέπει να έχει μία επιφάνεια περίπου 500 τετραγωνικά μέτρα!

Ο χάρτης αυτός προκαλεί σοβαρά και αναπάντητα ερωτήματα:

-Ποιος ήταν ο κατασκευαστής, αφού εκείνη την εποχή υπήρχαν μόνο δεινόσαυροι;
-Πως μπορεί να υπάρχει διαστημική τεχνολογία πριν 150 εκατομμύρια χρόνια;
-Σε τι χρησιμεύει ένας πέτρινος χάρτης σε ανθρώπους που έχουν διαστημόπλοια;
-Γιατί έγινε τόσος κόπος για έναν χάρτη που ήξεραν ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί;
-Ο χάρτης κατασκευάστηκε για να τον χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι, σαν «σημάδι» για κάποιους άλλους ή σαν μήνυμα για τους μεταγενέστερους πολιτισμούς;


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Graviola - Το φυτο που εξολοθρευει τον καρκίνο.




Η γουανάμπανα (στα ισπανικά guanabana, πορτογαλικά graviola), Annona muricata, Annona sericea Dunal στον Correia, M. P., (1984), Annona macrocarpa Wercklι, A. bonplandiana H.B. and K., A. cearensis Barb.Rodr., Guanabanus muricatus (L.) M.Gσmez στο Rain-tree) είναι πλατύφυλλο αειθαλές δέντρο, ιθαγενές του... Μεξικού, της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής και του βορείου τμήματος της Νότιας Αμερική. Σήμερα φύεται σε μερικές περιοχές στη Νοτιοανατολική Ασία. Στα αγγλικά λέγεται soursop. Στις περισσότερες ισπανόφωνες χώρες ονομάζεται από τους περισσότερους Guanαbana, ενώ στις Φιλιππίνες είναι γνωστό ως guyabano.Το φυτό graviola, έχει προσαρμοστεί σε περιοχές με μεγάλη υγρασία και σχετικά ζεστούς χειμώνες. Θερμοκρασίες κάτω των 5 βαθμών Κελσίου προκαλούν καταστροφές στα φύλλα και σε μικρά κλαδιά, ενώ το φυτό ξερένεται σε θερμοκρασίες κάτω των 3 βαθμών Κελσίου. Η γεύση του μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα φρούτα, μπορούμε αν πούμε πως πλησιάζει ένα μείγμα φράουλας και ανανά μέχρι ξινού κίτρου, καρύδας και μπανάνας. Το φρούτο είναι κάπως δύσκολο να φαγωθεί, καθώς η λευκή σάρκα του στο εσωτερικό έχει πολλούς μεγάλους σπόρους και φυτικές μεμβράνες. Για το λόγο αυτό καταναλώνεται σε χυμό περισσότερο από το να φαγωθεί ατόφιο.
Το φυτό καλλιεργείται ως γεωργική καλλιέργεια για τον αγκαθωτό πράσινο καρπό του. Εκτός από τις περιοχές που αποτελούν πατρίδα του φυτού, η graviola καλλιεργείται επίσης στη νότια Φλόριντα των ΗΠΑ, για εσωτερική κατανάλωση, σε περιορισμένη κλίμακα. Η σάρκα του φρούτου είναι λευκή και ο πυρήνας του αποτελείται από πολλά μαύρα κουκούτσια, τα οποία δεν μπορούν να χωνευτούν. Η γλυκιά του σάρκα χρησιμοποιείται για την παρασκευήχυμών, γλυκών, σιροπιών και για γεύσεις παγωτών. Στο Μεξικό το φρούτο graviola είναι κοινό επιδόρπιο.
Από άποψη θρεπτικής αξίας, το graviola είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες και κυρίως φρουκτόζη. Επίσης, περιέχει βιταμίνη C, βιταμίνη B1 και βιταμίνη B2. Ο καρπός, οι σπόροι και τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως βότανα και φάρμακα από τους αυτόχθονες του Μεξικού και των υπόλοιπων περιοχών όπου το φυτό είναι ιθαγενές. Αλλά όχι μόνο αυτό.
H Graviola έχει μεγάλη ιστορία χρήσης στη βοτανοθεραπεία -από τους ιθαγενείς του Αμαζονίου- για το διαβήτη, την καταρροή, τους σπασμούς, ως αντιμικροβιακό ευρέως φάσματος κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, κατά των παρασίτων, για τη ρύθμιση της υψηλής πίεσης του αίματος, για την κατάθλιψη, για νευρικές διαταραχές, καρδιοπάθειες, άσθμα, προβλήματα με το συκώτι, αρθρίτιδες κ.ά.
Η Graviola έχει ονομαστεί θαυματουργό δέντρο. Ενδημεί στις βροχερά δάση και στις βαθιές ζούγκλες του Αμαζονίου κατά μήκος του μεγάλου ποταμού. Τα διάφορα μέρη του, έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες από γιατρούς και ιθαγενείς σαμάνους της Νοτίου Αμερικής για να θεραπεύσουν το άσθμα, τα προβλήματα του ήπατος, την αρθρίτιδα και τις καρδιακές νόσους.
Από το 1976 που πιστοποιήθηκε, φυλάχτηκε κρυφά με εσωτερικό σημείωμα, σαν ζηλότυπο μυστικό, από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου και το δέντρο Graviola (Annona Muricata) και οι θεραπευτικές του δυνάμεις θα ήταν άγνωστες στον κόσμο μέχρι που το έτος 2000 αποκαλύφθηκε στο κοινό, αφού εκατομμύρια ζωών είχαν ήδη χαθεί από τον καρκίνο αλλά και τον μεγαλύτερο σύμμαχο των καρκίνων, την χημειοθεραπεία!!!
Πάνω από 20 εργαστηριακές μελέτες, που παρέμειναν κρυφές έχουν δείξει ότι αυτό το δέντρο έχει αντικαρκινικές ιδιότητες 10.000 φορές πιο ισχυρές από την Αδριαμυκίνη, μια γνωστή ουσία που χρησιμοποιείται στις χημειοθεραπείες. Όμως αντίθετα από την Αδριαμυκίνη που αρρωσταίνει, ρίχνει τα μαλλιά και σε πολλές περιπτώσεις προκαλεί το θάνατο, η Graviola όχι μόνο δεν έχει παρενέργειες αλλά ευεργετεί ολόκληρο τον οργανισμό.
Σε εργαστηριακές μελέτες η Graviola επιλεκτικά εντοπίζει και σκοτώνει 12 διαφορετικούς τύπους καρκινοκυττάρων (χωρίς να βλάπτει τα υγιή κύτταρα) με κύριους εντοπισμούς τον μαστό, τον προστάτη, τους πνεύμονες, το παχύ έντερο και το πάγκρεας. Επιπροσθέτως ενισχύει αφάνταστα και εκτινάσσει στα ύψη το ανοσοποιητικό σύστημα κάνοντας τον ασθενή να έχει περισσότερη ενέργεια, καλύτερη υγεία και δύναμη και να βλέπει πολύ πιο αισιόδοξα τη ζωή. Το θαυματουργό αυτό φυτό είναι ένας πολεμιστής του καρκίνου που υπακούει στο βασικό Νόμο της ζωής που είναι ΜΗΝ ΒΛΑΨΕΙΣ. Οι άνθρωποι των πόλεων δεν είχαν σχεδόν ποτέ ακούσει γι' αυτό, ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΑΠO ΑΥΤΌ ΑΛΛA EIΝΑΙ ΚΑΙ ΕΚΕIΝΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΟΥΝ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΙΣ ΘΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ!
Δυστυχώς μέχρι τώρα όλα αυτά τα εκπληκτικά νέα, έμειναν κλεισμένα σε συρτάρια, ενώ πολλές υποθέσεις έχουν γίνει για μυστηριώδους θανάτους ανθρώπων, που γνώριζαν. Βλέπετε η ισχυρή αυτή φυσική ουσία, δε μπορούσε να κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και φυσικά δεν θα υπήρχε κέρδος για τις συγκεκριμένες πολυεθνικές. Ο μόνος λόγος που γνωρίζουμε για τη Graviola σήμερα και τα ευεργετικά της αποτελέσματα ενάντια στον καρκίνο, είναι ότι ένας εργαζόμενος σε κάποια απ' αυτές τις Φαρμακευτικές εταιρείες το ανακοίνωσε.
Ολιστικοί θεραπευτές, γιατροί και ασθενείς σε ολόκληρο τον κόσμο χρησιμοποιούν σήμερα την Graviola με εκπληκτικά αποτελέσματα. Μην περιμένετε τον δικό σας γιατρό να το ανακαλύψει. Aν ο γιατρός σας σας πει ότι είναι «παραμύθι», πηγαίνετε και ρωτήστε κάποιον που κατέχει το θέμα, αν βρείτε. Υπάρχουν γιατροί που θέλουν να σας θεραπεύσουν, αλλά τα χέρια τους είναι δεμένα. Υπάρχουν γιατροί που θέλουν να σας βοηθήσουν, αλλά τα μυαλά τους δεν είναι ανοιχτά. Υπάρχουν γιατροί που θέλουν να σας θεραπεύσουν και οι οποίοι θα έκαναν οτιδήποτε για να πετύχουν τον σκοπό αυτό, χωρίς να σας προκαλέσουν ζημιά.
Εδώ και χρόνια, φαρμακοβιομηχανίες και στην Ελλάδα έχουν προσπαθήσει να κατοχυρώσουν τη Γκραβιόλα, για να προλάβουν τον ανταγωνισμό της αγοράς. Επίσης πολυεθνικές προσπαθούν να απομονώσουν και να δημιουργήσουν τεχνητά αντίγραφα Graviola. Αλλά είναι αδύνατον να έχουν τα αποτελέσματα του φυτού.
Η Graviola επιλεκτικά χτυπάει τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας τα υγιή κύτταρα ανέπαφα. Η χημειοθεραπεία αδιακρίτως καταστρέφει όλα τα δραστήρια αναπαραγωγικά κύτταρα, ακόμα και τα απολύτως υγιή.
Σύγχρονες έρευνες σε ανεξάρτητα Πανεπιστήμια έχουν ανακαλύψει πρόσφατα ότι φύλλα από το δέντρο Graviola σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα στον καρκίνο του προστάτη και παγκρέατος. Σε μια άλλη έρευνα ανεξάρτητοι ερευνητές απέδειξαν ότι εκχυλίσματα από φύλλα Graviola είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στο να απομονώνουν και να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα των πνευμόνων.
Η πιο πρόσφατη μελέτη, που διεξάχθηκε σε Καθολικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Κορέας, αποκάλυψε ότι δύο χημικά στοιχεία που εξάχθηκαν από τους σπόρους Graviola έδειξαν «επιλεκτική κυτταροτοξικότητα συγκρινόμενη με την Αδριαμυκίνη» προς καρκινικά κύτταρα του μαστού και του παχέως εντέρου. Τα χημικά αυτά στοιχεία στόχευσαν και σκότωσαν κακοήθη κύτταρα του μαστού και του εντέρου μέσα σε δοκιμαστικό σωλήνα - όπως ακριβώς το συχνά χρησιμοποιούμενο χημειοθεραπευτικό φάρμακο Αδριαμυκίνη.
Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Φυσικών Προϊόντων στις Η.Π.Α, έδειξε ότι η Graviola όχι μόνο συγκρίνεται με την Αδριαμυκίνη αλλά την ξεπερνάει δραματικά σε εργαστηριακά πειράματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ένα χημικό στοιχείο που βρίσκεται στη Graviola σκοτώνει επιλεκτικά τα καρκινοκύτταρα του παχέως εντέρου 10.000 φορές πιο αποτελεσματικά από την Αδριαμυκίνη!
Ίσως τα πιο εξέχοντα αποτελέσματα της έρευνας για την Graviola, είναι ότι η Graviola χτυπά επιλεκτικά τα εχθρικά κύτταρα αφήνοντας ανέπαφα τα υγιή. Αντίθετα η χημειοθεραπεία καταστρέφει αδιάκριτα όλα τα ενεργά αναπαραγωγικά κύτταρα, ακόμα και τα υγιή μαλλιά και τα κύτταρα του στομάχου. Αυτός είναι και ο λόγος ότι ο άνθρωπος που την παίρνει υποφέρει συνεχώς από φοβερή ναυτία εκτός από την ολική φαλακρότητα.
Κάποιοι γιατροί-θεραπευτές συνιστούν, αν χρησιμοποιήσετε Graviola, η οποία μειώνει την κυτταρική ενέργεια της κακοήθειας, να μην χρησιμοποιείτε Συνένζυμα CoQ10, τα οποία βοηθούν τα υγιή κύτταρα να παράγουν αερόβια ενέργεια, επειδή αυτό μπορεί να αυξήσει την παραγωγή της κυτταρικής ενέργειας. Αν όμως σκεφτούμε ότι θέλουμε να βοηθήσουμε όλα τα κύτταρα στο σώμα μας να παράγουν αερόβια ενέργεια για να γίνουν πιο ανθεκτικά στον καρκίνο, ο οποίος χρησιμοποιεί κυρίως αναερόβια παραγωγή ενέργειας, τότε είναι φανερό ότι τα ευεργετήματα των Συνενζύμων Q10 και άλλων συμπληρωμάτων που παράγουν οξυγόνο, μπορούν να ισοφαρίσουν κάθε πιθανή μικρή μείωση στην αποτελεσματικότητα της Graviola.
Η Graviola χρησιμοποιείται επίσης για τη μείωση των πυρετών, σκοτώνει τα παράσιτα και μειώνει τους πόνους των μυών εκτός από την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Σαν συμπληρώματα διατροφής, η Graviola ενεργεί με διπλό σκοπό, όπως όλα τα φυσικά βότανα και οι βιταμίνες, Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που θέλουν να τα θέσουν υπό έλεγχο και σταδιακά να τα εξαφανίσουν (ατζέντα 21). Για παράδειγμα, αν παίρνουμε την Graviola για την καταπολέμηση μιας άσχημης ημικρανίας, βοηθάμε επίσης, ταυτόχρονα, σε κάποια ασθένεια του στομάχου και για την καταπολέμηση μια άσχημης κατάθλιψης και επίσης έχουμε καλό και υγιές δέρμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Όλες οι βιταμίνες και τα μέταλλα δίνουν ΌΛΑ τα στοιχεία που χρειάζεται το σώμα μας.
Τα Βότανα και τα φυτά που ανήκουν σε φυσικούς πόρους, μπορούν και παρέχουν αυτά τα θρεπτικά συστατικά και όχι τα φάρμακα, κανένα φάρμακο δεν πετυχαίνει διπλή δράση. Παίρνοντας ένα βότανο κάνουμε καλό σε πολλά σημεία του σώματος και του πνεύματος μας και αυτό δεν είναι κάτι που οι φαρμακευτικές θα το επιτρέψουν. Εμείς που ζούμε με βότανα και καρπούς το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Aυτή είναι η αλήθεια για τον ορυκτό πλούτο της χώρας(video) Nτοκουμέντο ( η ομιλία του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου (ενεργειακού σύμβουλου της κυβέρνησης του Καναδά) ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη 07-11-2012 θέμα : ο εθνικός μας πλούτος και η πολιτική του διαχείριση Η ομιλία του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου (ενεργειακού σύμβουλου της κυβέρνησης του Καναδά μέσω skype) Θέλω να μεταφέρω ένα μήνυμα αισιοδοξίας στο κοινό που μας ακούει αυτή τη στιγμή. Και θα ξεκινήσω με ένα παράδειγμα που έγινε προ δεκαπέντε ετών με τη Ρωσία. Η Ρωσία του Γιέλτσιν είχε οδηγήσει τη χώρα σε μία καταστροφή. Είχανε δανειστεί χρήματα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, χρωστούσανε στη Γερμανία και μόλις ο Γιέλτσιν έφυγε και ανέβηκε ο Πούτιν, αξιοποίησε τον ορυκτό πλούτο και ξεπλήρωσε και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πριν πέντε χρόνια και τη Γερμανία. Το ίδιο πράγμα μπορούμε να κάνουμε κι εμείς. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην εποχή Γιέλτσιν (η Ελλάδα). Τι μπορούμε να κάνουμε, αυτή τη στιγμή : Και θα ξεκινήσω με το αν έχουμε υδρογονάνθρακες, διότι πάρα πολλοί αμφισβητούνε την ύπαρξή τους. Θα πάω λίγο στη γεωλογία της περιοχής, για να δείξω ότι έχουμε πολλούς υδρογονάνθρακες, ιδιαίτερα κάτω από την Κρήτη. Τα αποθέματα είναι μεγάλα, για να μην πω μυθικά. Όταν πριν 24 εκατομμύρια χρόνια (24.000.000) έκλεισε ο δίαυλος επικοινωνίας του Ινδικού Ωκεανού με τον Ατλαντικό, δημιουργήθηκε η Μεσόγειος. Πριν τη Μεσόγειο υπήρχε μία θάλασσα εκεί η οποία λεγόταν Τηθύς, η οποία δημιουργήθηκε πριν 160 εκατομμύρια χρόνια (160.000.000). Και τα αναφέρω αυτά τα πράγματα διότι πάρα πολλοί από τους επιστήμονες, λένε ότι δεν υπάρχουν ιζήματα. Τα ιζήματα που υπάρχουν κάτω από την Κρήτη, είναι ιζήματα ηλικίας 160 εκατομμυρίων ετών. Υπάρχουν πολλά ιζήματα, υπάρχουν παλαιά ιζήματα. Όταν έκλεισε λοιπόν αυτός ο δίαυλος και το υπόλειμμα αυτού του διαύλου είναι ο Περσικός Κόλπος, όταν με τη μετακίνηση της αραβικής πλάκας, από την αφρικανική πλάκα προς την ασιατική πλάκα, άρχισε η αφρικανική πλάκα να κινείται βορείως, με μία ταχύτητα 4 χιλιοστά το χρόνο ενώ ταυτόχρονα η Ελλάδα μετακινείτο νοτίως, με μία ταχύτητα 4 χιλιοστά το χρόνο. Αυτή η σύγκλιση των δύο πλακών, είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία ράχη, μικρή, μία αναδίπλωση του πυθμένα, η οποία μεγάλωνε κάθε χρόνο. Επί περίπου 18 εκατομμύρια χρόνια (18.000.000), αυτή η αναδίπλωση του πυθμένα, η πτυχή του πυθμένα, μετατράπηκε σε μία ράχη, η οποία λέγεται Μεσογειακή Ράχη. Η Μεσογειακή Ράχη είναι αυτή η οποία στη συνέχεια δημιούργησε παγίδες που δεσμεύουν το φυσικό αέριο. Επομένως, η ύπαρξη των παγίδων και η μετέπειτα παραγωγή φυσικού αερίου από την οργανική ουσία η οποία προϋπήρχε, μας έδωσε ένα μέρος αυτού του φυσικού αερίου να παγιδευτεί, ένα άλλο μέρος να φύγει στην ατμόσφαιρα και ένα άλλο μέρος να στερεοποιηθεί, υπό τη μορφή παγωμένου φυσικού αερίου που κάθεται στον πυθμένα της θάλασσας. Αυτή η Μεσογειακή Ράχη ξεκινάει από τη Ζάκυνθο και τελειώνει στην Κύπρο. Είναι μία τεράστια Ράχη με πάρα πολλές παγίδες. Οι παγίδες υπάρχουν σε μία έκταση 60 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων (60.000), έκταση ίση όση η Ελλάδα και περιμένουμε μέσα σε αυτές τις παγίδες να υπάρχει το φυσικό αέριο. Το ότι βγαίνει φυσικό αέριο, το έχουνε μετρήσει οκτώ (8) διεθνή ινστιτούτα. Δεν μπορούμε να λέμε αυτή τη στιγμή ότι δεν υπάρχει φυσικό αέριο, όταν αυτό το πράγμα έχει μετρηθεί. Αυτά τα πράγματα, αυτά που σας αναφέρω αυτή τη στιγμή, ελέγχθηκαν επίσης από τους Νορβηγούς πριν ενάμιση χρόνο, στο γραφείο του κ. Μανιάτη. Αλλά ο Μανιάτης ήταν γνώστης αυτών που εγώ σας λέω. Και του είπανε του κ. Μανιάτη, ότι «Εμείς είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει φυσικό αέριο, ενώ εμείς βάζουμε χρήματα από την τσέπη μας, για να κάνουμε τις μελέτες και τα στοιχεία αυτά εμείς θα τα πουλήσουμε». Και η απάντηση του ΥΠΕΚΑ μετά από 15 μήνες ήταν «Εσείς κύριοι Νορβηγοί που λέτε αυτά τα πράγματα, ότι υπάρχουνε και ότι βάζετε χρήματα από την τσέπη σας, σας αναθέτουμε τη μελέτη, τις γεωφυσικές έρευνες, οι οποίες ξεκινάνε την επόμενη εβδομάδα από την Κέρκυρα». Ποιά είναι τα αποθέματα τα οποία έχουμε, το κομμάτι που θα γίνει η έρευνα από τους Νορβηγούς : τα αποθέματα εκτιμώνται – αυτή τη στιγμή – δίνω τιμές – σε ένα τρισεκατομμύριο εφτακόσια δισεκατομμύρια (1.700.000.000.000). Εάν το ελληνικό κράτος πάρει το 20% και οι περιφέρειες το 5% και εκτιμήσουμε τα άτομα τα οποία θα δουλέψουν και τη φορολογία αυτών των ατόμων και ταυτόχρονα συνεκτιμήσουμε την αντικατάσταση του εισαγόμενου πετρελαίου από το φυσικό αέριο, το ελληνικό κράτος θα κερδίσει 600 δισεκατομμύρια (600.000.000.000) σε 25 χρόνια. Δηλαδή κάθε χρόνο θα μπαίνουν μέσα στο Υπουργείο Οικονομικών 25 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο (25.000.000.000 $), χωρίς εμείς να βάλουμε φράγκο από την τσέπη μας. Εάν δούμε ποιά είναι τα αποθέματα σε όλη την έκταση της ελληνικής ΑΟΖ, τότε τα αποθέματα αυτά εκτιμώνται σε 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια (2.500.000.000.000 $). Και το αντίστοιχο κέρδος, το ετήσιο κέρδος, το οποίο θα έχει το Υπουργείο Οικονομικών, είναι 32 δις το χρόνο (32.000.000.000 $), χωρίς εμείς να βάλουμε φράγκο από την τσέπη μας. Δηλαδή θα απασχολούνται 450 με 500 χιλιάδες άτομα (450.000 – 500.000) και το ελληνικό κράτος θα κερδίζει 32 δις το χρόνο (32.000.000.000 $). Αυτά τα έσοδα τα έχουμε από τα συμβατικά αποθέματα, από τα αποθέματα τα οποία εμείς μπορούμε αυτή τη στιγμή να αξιοποιήσουμε αύριο το πρωί. Eαν συνεκτιμήσουμε και τα αποθέματα, τα οποία θα αρχίσουνε να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης σε 15 χρόνια, τα αποθέματα αυτά είναι 10πλάσια από τα συμβατικά μας αποθέματα και θα αποφέρουν στο ελληνικό δημόσιο 17,5 τρισεκατομμύρια (17.500.000.000.000), η αξία τους είναι 17,5 τρισεκατομμύρια, τα οποία θα γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης σε 100 χρόνια από σήμερα. Θα ξεκινήσει η εκμετάλλευση σε 15 χρόνια, αλλά επί 100 χρόνια θα έχουμε τη δυνατότητα να βγάζουμε φυσικό αέριο. Τα έσοδα από αυτά τα συμβατικά και μη συμβατικά αποθέματα, των οποίων η αξία ανέρχεται σε 20 τρις (20.000.000.000.000), εάν εμείς πάρουμε το 25%, σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο σε μια περίοδο για 100 χρόνια, θα παίρνει 50 δισεκατομμύρια το χρόνο (50.000.000.000), για 100 χρόνια θα μπαίνουν μέσα στο Υπουργείο Οικονομικών, χωρίς εμείς να βάλουμε ούτε μία δραχμή. Και με αυτά τα χρήματα εμείς μπορούμε να ξεχρεώσουμε τα χρέη μας, μπορούμε να αναστήσουμε την οικονομία μας, αποκτούμε μία τεράστια γεωπολιτική δύναμη. Και αυτό θα γίνει διότι οι Ευρωπαίοι έχουν ανάγκη από τον ορυκτό μας πλούτο, έχουν ανάγκη από τους υδρογονάνθρακές μας.

Μέσα σε εξήντα μήνες η Ευρώπη θα πεινάσει ενεργειακά και χρειάζονται την Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να φύγει από το ευρώ, είτε το θέλουμε εμείς είτε δεν το θέλουμε εμείς και μας έχουν ανάγκη οι Ευρωπαίοι. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Έχουμε πλούτο, τον οποίο τον έχουν ανάγκη για να επιβιώσουν οι οικονομίες τους, για να επιβιώσουν οι βιομηχανίες τους. Επομένως το μέλλον για την Ελλάδα, εφόσον βρεθεί στην Ελλάδα ένας Πούτιν, θα μπορέσει να είναι λαμπρό και νομίζω ότι μπορεί η Ελλάδα να ξαναδεί πάλι εποχές του Περικλή. Τα χρήματα που θα μπαίνουνε μέσα, τα 50 δισεκατομμύρια (50.000.000.000), αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο (1/3) του σημερινού ελληνικού προϋπολογισμού. Η αξία των αποθεμάτων, τα 20 τρις (20.000.000.000.000), αντιστοιχούν με 143 ελληνικούς προϋπολογισμούς. Τα χρήματα είναι αμύθητα και θα πρέπει αυτό το πράγμα να συνειδητοποιηθεί.








Οι επιστήμονες αναφέρθηκαν σε συγκεκριμένα οικονομικά μεγέθη!!!!0:00:00 - 0:00:47 Είσοδος Μίκη Θεοδωράκη
0:00:47 - 0:03:00 Ιωάννα Κολοβού, εισαγωγή και παρουσίαση καλεσμένων
0:03:00 - 0:09:30 Μιχάλης Πατσίκας
0:09:30 - 0:35:00 Γιώργος Κασιμάτης
0:35:00 - 0:42:00 Μίκης Θεοδωράκης
0:42:00 - 0:50:00 Πρόδρομος Εμφιετζόγλου χαιρετίζει και τοποθετείται
0:50:00 - 1:08:00 Ανδρέας Τσιφτσιάν αναλύει την οικονομική κατάσταση
1:08:00 - 1:19:50 Αντώνης Φώσκολος περί ύπαρξης ορυκτού πλούτου
1:19:50 - 1:33:40 Ηλίας Κονοφάγος περί ΑΟΖ και ορυκτού πλούτου
1:33:40 - 1:57:00 Νίκος Λυγερός περί ΑΟΖ και ορυκτού πλούτου
1:57:00 - 2:31:00 Μίκης Θεοδωράκης παρουσιάζει νέα πολιτική πρόταση
2:31:00 - 2:32:37 Επίλογος με τραγούδιΑν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Επιστολή του 1871 προβλέπει τον Γ΄ Παγκόσμιο πόλεμο

Επιστολή του 1871 προβλέπει τον Γ΄ Παγκόσμιο πόλεμο Απίστευτη επιστολή από το 1871 του Άλμπερτ Πάικ, ηγέτη της αμερικανικής μασονίας, προβλέποντας με ακρίβεια τους δύο πρώτους παγκοσμίους πολέμους, είχε γράψει πως «ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεκινήσει στη Μέση Ανατολή ανάμεσα στους μουσουλμάνους και τους Εβραίους και θα φέρει τον βιβλικό Αρμαγεδώνα…» Σύμφωνα με τις θεωρίες συνωμοσίας, υπάρχει μία επιστολή στη βιβλιοθήκη του Βρετανικού Μουσείου του Λονδίνου, η οποία κάνει λόγο για τρεις παγκόσμιους πολέμους, το τέλος των οποίων θα εγκαθιδρύσει τη Νέα Παγκόσμια Τάξη. Εκατόν σαράντα (περίπου) χρόνια μετά, τα γραφόμενα του μασόνου ηγέτη αποδεικνύονται σχεδόν προφητικά(!), αφού η ραγδαία κλιμάκωση της έντασης που υπάρχει μεταξύ Ανατολής και Δύσης φαίνεται να οδηγεί σε μία ολική σύγκρουση, η οποία θα σημάνει το τέλος των παραδοσιακών θρησκειών και την τελική εγκαθίδρυση της Νέας Τάξης Πραγμάτων… Ο ηγέτης της αμερικανικής Μασονίας, είχε στείλει την επιστολή στον Τζουζέπε Ματσίνι, επικεφαλής της ευρωπαϊκής Μασονίας, στις 15 Αυγούστου του 1871. Ο Πάικ, πέρα από τέκτοντας ήταν ιλλουμινάτι, αλλά και δημιουργός μίας σέκτας που πίστευε στον Εωσφόρο, με το όνομα «Τάγμα του Παλλάδιου»… Σχετικά με την αυθεντικότητα της επιστολής, έχει ξεσπάσει μεγάλη διαμάχη μεταξύ συγγραφέων και ιστορικών, η οποία έχει μεταφερθεί και στο αμερικανικό διαδίκτυο, σε πολλά site και forum. Το περιεχόμενο όμως της επιστολής ανέφερε χαρακτηριστικά «Ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος πρέπει να έρθει προκειμένου να επιτρέψει στους ιλλουμινάτους να ανατρέψουν τους Τσάρους στην Ρωσία και να καταστήσουν την χώρα ένα φρούριο του αθεϊστικού κομμουνισμού… Ο Β’ Παγκόσμιος θα επιτρέψει στους Σιωνιστές να οικοδομήσουν το κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και, ταυτόχρονα, θα ισχυροποιήσει τους κομμουνιστές τόσο, ώστε να καταλάβουν την Ευρώπη (τελικά κατέλαβαν την μισή)… Ο Γ’ Παγκόσμιος θα γίνει στη Μέση Ανατολή ανάμεσα στους μουσουλμάνους και στους εβραίους και θα φέρει τον βιβλικό Αρμαγεδώνα…» Ο Πάικ θεωρεί τις συνέπειες του Γ’ παγκοσμίου Πολέμου καταλυτικές, ενώ οι άνθρωποι που θα γλυτώσουν από την αιματοχυσία που θα προκαλέσουν οι χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι και οι αθεϊστές, θα αντιδράσουν απέναντι σε αυτές τις θρησκείες και ιδεολογίες. Θα είναι έτοιμοι τότε να δεχτούν την παγκόσμια εκδήλωση της θρησκείας του Εωσφόρου. Θα εγκαθιδρυθεί η Νέα Παγκόσμια Τάξη και θα επικρατήσει η θρησκεία του Εωσφόρου και της λογικής. Μία σειρά από συγγραφείς, όπως η Κονστάνς Κάμπεϋ, ο Τεξ Μαρς, ο Ταλ Μπρουκ, ο Γουίλιαμ Στιλ, ο Ράνταλ Μπαέρ, ο Γουίλιαμ Γκάι Καρ,, αλλά και ο Ντέιβιντ Άικ, υποστηρίζουν πως οι Ελίτ, ήδη από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης και παλαιότερα, επεξεργάζονται ένα σχέδιο κυριαρχίας στον πλανήτη, δημιουργώντας την δική τους παγκόσμια κυβέρνηση, με τον κωδικό όρο Νέα Παγκόσμια Τάξη. Ωστόσο, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα, καθώς μία άλλη μερίδα –κυρίως αποκρυφιστών- συγγραφέων θεωρεί ότι ως τελικό αποτέλεσμα της επερχόμενης παγκόσμιας σύγκρουσης δεν θα είναι η ζοφερή επικράτηση των Ελίτ, αλλά η καθιέρωση μίας Νέας Εποχής που θα σηματοδοτεί την πνευματική ανάπτυξη και την ευημερία όλης της ανθρωπότητας, το περίφημο New Age. Πρόκειται για ένα ακμάζον κίνημα, που όμως οι επικριτές του –κυρίως χριστιανοί φονταμενταλιστές- θεωρούν με τη σειρά τους ως «θρησκεία του Εωσφόρου»,αυτήν ακριβώς που ο Πάικ είχε πει πως θα κυριαρχήσει μετά τη λήξη ενός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως και να έχει όμως, όλοι συμφωνούν πως μία μεγάλη παγκόσμια κρίση θα φέρει την ανθρωπότητα στα όρια της απόγνωσης –ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος ενδέχεται να καταλήξει σε έναν πυρηνικό Αρμαγεδώνα. Κάτι ακόμα πολύ σημαντικό είναι ότι, αυτή τη στιγμή, στις ΗΠΑ ακμάζει και μία χριστιανική σέκτα παίζοντας σημαντικότατο ρόλο. Στην Αμερική του σήμερα, ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού –περίπου 40 με 50 εκατομμύρια- δηλώνουν αναγεννημένοι (newborn) χριστιανοί… Αυτοί οι φονταμενταλιστές, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγεται και ο πρώην αμερικανός πρόεδρος Τζωρτζ Μπους, παρουσιάζονται να έχουν μία εμμονή με την Αποκάλυψη. Ούτε λίγο ούτε πολύ, πιστεύουν ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος πρέπει να έρθει, ώστε οι ίδιοι να μπορέσουν, πριν συμβούν οι μεγάλες δοκιμασίες, να αναληφθούν στα σύννεφα(!) όπου θα τους παραλάβουν άγγελοι(!!!). Είναι δε χαρακτηριστικό ότι οι νεοεποχίτες ψηφίζουν δημοκρατικούς (θεωρούν «δικό» τους άνθρωπο τον Αλ Γκορ), ενώ οι newborns, ρεμπουμπλικάνους. Και πράγματι, ένα μεγάλο μέρος αυτών των ανθρώπων πιστεύει στη θεωρία της «Αρπαγής των Πιστών». Μία τέτοια αντίληψη, σε συνδυασμό με τα θερμά κηρύγματα των τηλε-ευαγγελιστών που τους κατευθύνουν, τους οδηγεί στην υποστήριξη του Ισραήλ στον αγώνα εναντίον των Αράβων, αφού θεωρούν ότι το Ισραήλ πρέπει να εκδιώξει τους Παλαιστινίους για να εκπληρωθούν οι προφητείες. Είναι φανερό ότι η εμφάνιση των τηλε-ευαγγελιστών και η δημιουργία αυτής της μεγάλης ψύχωσης σε ένα σημαντικό κομμάτι του αμερικανικού λαού, δεν είναι διόλου τυχαία. Με αυτόν τον τρόπο, έχει εξασφαλιστεί η τυφλή συγκατάθεση ενός μεγάλου μέρους των αμερικανών πολιτών για κάθε ενέργεια εναντίον των Αράβων, για κάθε ενέργεια που μπορεί να φέρει πιο κοντά τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο!!! Και μην μας φανεί καθόλου παράξενο, αν εμφανιστεί σύντομα κάποιο χολυγουντιανό (πικρά ρεαλιστικό για τους κατοίκους του πλανήτη) σενάριο, το οποίο θα παρουσιάζει έναν κατασκευασμένο παγκόσμιο πόλεμο, με έναν κατασκευασμένο Αρμαγεδώνα και με γνωστούς ηθοποιούς για τους ρόλους του Αντιχρίστου, του Ψευδοπροφήτη και του Καβαλάρη του Λευκού Ίππου… God bless us all…! Ας κοιτάξουμε όμως γύρω μας, στο σήμερα, στις διαθέσεις του Ισραήλ, στην «ακατανόητη» υποστήριξη των ΗΠΑ προς τις συνεχείς καταπατήσεις των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων Αράβων και ας σκεφθούμε… Λέτε να έχει δίκιο τελικά ο Άλμπερτ Πάϊκ;

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ

Η αποκάλυψη της πραγματικής Ατλαντίδας Πέρσι τον Ιούνιο (2011) η Κοινότητα του Μεταφυσικού είχε καλύψει το συνέδριο για την Ατλαντίδα στο νησί της Σαντορίνης, μεταφέροντάς σας τα τελευταία νέα από τις δραστηριότητες δεκάδων επιστημόνων που αναζητούν σε όλο τον κόσμο τη χαμένη ήπειρο του Πλάτωνα. Μετά από ορισμένες ενδιαφέρουσες εξελίξεις σε έρευνες που πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο στη Νότια Ισπανία, επικοινωνήσαμε με τον καθηγητή Γεωλογίας του πανεπιστημίου Πατρών, κ. Σταύρο Παπαμαρινόπουλο, έναν άνθρωπο που ασχολείται επισταμένα με το ζήτημα, όντας μάλιστα ο κινητήριος μοχλός των τριών διεθνών συνεδρίων που έχουν διοργανωθεί για το ζήτημα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Στο περσινό συνέδριο για την Ατλαντίδα στη Σαντορίνη, είχατε αναφερθεί στις έρευνες που διεξάγει ομάδα Αμερικανών επιστημόνων στην περιοχή της Ανδαλουσίας. Τι το νεότερο έχει έρθει στο φως από τις έρευνες των αρχαιολόγων και γιατί η περιοχή παρουσιάζει ερευνητικό ενδιαφέρον; Οι έρευνες άρχισαν το 2009 από ομάδα αρχαιολόγων, γεωλόγων και γεωφυσικών από την Αμερική, Ισπανία και Καναδά αντιστοίχως. Έχουν βρεθεί πολλά αρχαία αντικείμενα διαφόρων αρχαιολογικών εποχών, ενώ παραλλήλως συνεχίζεται και η προσπάθεια της γεωλογικής ανασύστασης της περιοχής όπως ήταν στο παρελθόν. Εμείς, ωστόσο, έχουμε προτείνει σε αυτούς αλλά και στην επιστημονική κοινότητα, δια των διεθνών δημοσιεύσεων μας, να γίνουν πολλαπλές έρευνες, τόσο στο Καντίζ όσο και στην περιοχή Ντονάνα η οποία εμπεριέχει το Καντίζ και είναι τμήμα της κοιλάδας της Ανδαλουσίας. Η πρότασή μας στηρίζεται, αυστηρώς, στο κείμενο του Πλάτωνος. Ο τελευταίος κυριολεκτικώς μας στέλνει στην ακτή της Ιβηρίας γράφοντας στον περίφημο διάλογο του Τίμαιος και Κριτίας το εξής: Κριτίας 114.β.1-114.β.4 «λήξιν δε άκρας της νήσου (εννοεί της Ατλαντίδας) προς Ηρακλείων στηλών ειληχότι επί το της Γαδειρικής νυν χώρας κατ΄ εκείνον τον τόπον ονομαζομένης». Δεν υπάρχει κάποια άλλη άκρη (δηλαδή ακτή) κάποιας άλλης «νήσου», πέραν εκείνης της ακτής της Ισπανίας της οποίας η ξηρά βρέχεται από τον Ατλαντικό. Αυτή η ακτή λογαριάζεται σαν «νήσος» με την ερμηνεία της αρχαίας εποχής, πριν από τον Ηρόδοτο του 5ου αιώνος π.Χ., οποίος ήταν ο πρώτος που πρόσθεσε την λέξη χερσόνησος. Εκεί βρίσκονται και τα Δυτικά Γάδειρα, τα οποία ο Πλάτων ωστόσο τα αποκαλεί Γαδειρική διότι είναι μία μικρή επιμήκης ξηρά. Δηλαδή είναι μία χερσόνησος από μόνη της. Αντιθέτως τα Γάδειρα της Ανατολικής Μεσογείου δεν καλούνται Γαδειρική διότι δεν υπάρχει χερσόνησος εκεί. Σήμερα η χερσόνησος της Γαδειρικής ονομάζεται Καντίζ. Το τελευταίο είναι Δυτικώς των Ηρακλείων στηλών στην ακτή της Ισπανίας. Ποια ήταν κατά την αρχαιότητα η σημασία της λέξης «νήσος» και κατά πόσο μπορούμε να πούμε ότι η ευρύτερη περιοχή της Ανδαλουσίας ταυτίζεται με την Πλατωνική «νήσο της Ατλαντίδας»; Η «νήσος» Ατλαντίς είναι στην Ατλαντίδα Θάλασσα όπως την αποκαλεί ο Ηρόδοτος ένα αιώνα πριν από τον Πλάτωνα. Ο τελευταίος αποκαλεί την Ατλαντίδα Θάλασσα Ατλαντικόν πανπέλαγος. Οι δύο αυτές λέξεις είναι συνώνυμες για την εποχή του 5ου και 4ου αιώνος π.Χ. αντιστοίχως, αλλά είναι συνώνυμες και με την σημερινή έννοια του ωκεανού, η οποία όμως εκείνη την εποχή σήμαινε θαλάσσιο ή ποτάμιο ρεύμα. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι κατά τον 6ο αιώνα π.Χ, τα χρόνια δηλαδή που έζησε ο Σόλων και άκουσε την ιστορία της Ατλαντίδας από Αιγυπτίους ιερείς, η λέξη «νήσος» στην μεν Αιγυπτιακή σήμαινε ακτή, στην μεν ελληνική γλώσσα όμως είχε 5 ισότιμες, αλλά διαφορετικές σε γεωγραφική σημασία έννοιες, οι οποίες ήσαν οι εξής: 1. νήσος όπως την εννοούμε σήμερα, 2. ακρωτήριο, 3. χερσόνησος, 4. ακτή και 5. ξηρά περιβαλλόμενη όμως από πηγές, λίμνη ή ποταμό. Ο Πλάτων, διατήρησε την λέξη «νήσος» από την παράδοση που παρέλαβε από τον συγγενή του Σόλωνα. Η θέση ταιριάζει απολύτως με την ακτή της Ισπανίας η οποία είναι «νήσος» με την αρχαία, πριν από τον 6ο αιώνα π.Χ έννοια. Το γεωμορφολογικό ανάγλυφο της Ατλαντίδας περιγράφεται λεπτομερώς στο πλατωνικό κείμενο. Μοιάζει δε σαν πέταλο αλόγου, έχοντας προσανατολισμό Βορρά-Νότο. Επίσης περιβάλλεται πανταχόθεν από βουνά, ενώ εσωτερικώς είναι επίπεδη. Η κοιλάδα της Ανδαλουσίας έχει όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Ωστόσο δεν ταιριάζει στο μέγεθος με τη πλατωνική περιγραφή. Η πλατωνική κοιλάδα διαφέρει μόνον κατά την κλίμακα από την κοιλάδα της Ανδαλουσίας. Εδώ μπορούμε να θεωρήσουμε ότι υπεισήλθε ένα λάθος των μονάδων των μετρήσεων στα κείμενα του Σόλωνος από τους πληροφο-ριοδότες του, ιερείς, στην Αίγυπτο. Έτσι προέκυψε η γιγαντιαία διαφορά με την κοιλάδα της Ανδαλουσίας. Πιστεύετε πως όντως εκεί κρύβεται η χαμένη ήπειρος; Ο Πλάτων δεν χρησιμοποίησε ποτέ την λέξη ήπειρος όταν αναφέρθηκε στην Ατλαντίδα, ωστόσο δίνει γιγαντιαίες διαστάσεις γι’ αυτήν στην ευρύτερη περιοχή της επικράτειας της. Αν κάποιος προεκτείνει την χερσόνησο η οποία απαρτίζεται από τα κράτη Πορτογαλία και Ισπανία προς τα βόρεια, τότε βλέπει ότι η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Γερμανία συγκροτούν μία ενιαία «νήσο» γιγαντιαίων διαστάσεων. Από αυτήν την ευρεία περιοχή, στην οποία υπήρξε κάποτε ο πολιτισμός Urnfield κατά τον 12ο αιώνα π.Χ., προήλθε ένα μέρος του στρατού των «Ατλάντων», οι οποίοι ως Λαοί της Θάλασσας, όπως τους αποκαλεί η αρχαιολογική επιστήμη, επιτέθηκαν με σφοδρότητα εναντίον της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν χάθηκε λοιπόν κάποια ήπειρος. Καταστράφηκε η ακτή της τεραστίας «νήσου», εκεί που ήταν η προϊστορική πόλις της Ταρτεσσούς, η οποία είναι γνωστή από άλλες αρχαίες πηγές, πριν από τον Πλάτωνα. Την χαμένη προϊστορική πόλη, ονομάζει ο Πλάτων, Ατλαντίδα. Το όνομα είναι δική του επινόηση. Η ακτή στην οποία εκβάλει ο ποταμός Γκουανταλκιβίρ περιέχει και την νεότερη Ταρτεσσό, η οποία λειτουργούσε μέχρι και τους Ρωμαϊκούς χρόνους. Η τελευταία είχε κτισθεί νοτιότερα της παλιάς ομώνυμης πόλης. Χάθηκε ήρεμα σταδιακώς κάτω από τις αποθέσεις του ποταμού. Η παλιά η προϊστορική Ταρτεσσός χάθηκε από «εξαίσιους σεισμούς», δηλαδή, από ένα κύριο πανίσχυρο σεισμό και τους μετασεισμούς του, ενώ ακολούθησαν «εξαίσιοι κατακλυσμοί», δηλαδή ένας θαλάσσιος σεισμικός κυματοσυρμός «μέσα σε μία μέρα και μία νύχτα», όπως περιγράφει ο Πλάτων (25.γ6-2δ.1). Η εστία του μεγάλου σεισμού βρίσκεται στο γνωστό σεισμoγόνο ρήγμα Γκέρινκε Μπανκ που βρίσκεται σε βάθος χιλιάδων μέτρων στο βυθό του Ατλαντικού και σε ευθεία απόσταση 500 χιλιομέτρων από τις Ηράκλειες Στήλες. Θα περιμένουμε αρκετά χρόνια ακόμη ώστε να έχουμε τα αποτελέσματα της στρωματογραφίας και των γεωχρονολογήσεων των πολλών κυλινδρικών πυρήνων που προέκυψαν από γεωτρήσεις στον βυθό του Ατλαντικού ωκεανού από διάφορους επιστημονικούς φορείς. Εμείς έχουμε προβλέψει ότι εκεί συνέβη μέγας σεισμός ακολουθούμενος από μέγα κυματοσυρμό τον 12ο αιώνα π.Χ. και η απόδειξη βρίσκεται στις γεωτρήσεις, ως στρώμα αναμόχλευσης της λάσπης του βυθού του Ωκεανού. Που αλλού διεξάγονται ή πρόκειται να διεξαχθούν σοβαρές επιστημονικές έρευνες αναφορικά με την αναζήτηση της Ατλαντίδας; Ποια είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι ειδικοί; Μέχρι τώρα αποσαφηνίσθηκε από μία Γαλλική επιστημονική αποστολή ότι το νησί Spartel, το οποίο βρίσκεται δυτικώς των Ηρακλείων στηλών και σε μικρή ευθεία απόσταση από αυτές, δεν είναι η θέση της Ατλαντίδας. Πρόκειται να διεξαχθούν έρευνες στην Βολιβία στα επόμενα χρόνια από μία Αγγλική αποστολή. Οι ειδικοί χρησιμοποιούν το κείμενο του Πλάτωνος, συνήθως από μετάφραση, και μετά προχωρούν σε γεωλογικές γεωφυσικές και τελικώς αρχαιολογικές και αρχαιομετρικές έρευνες. Οι περισσότεροι όταν ακούν για τους Άτλαντες φέρνουν στο μυαλό τους μια ανθρώπινη φυλή με υπερεξελιγμένη τεχνολογία και όπλα βασιζόμενοι στα όσα διαβάζουν εδώ κι εκεί. Ποια κατά τη γνώμη σας είναι η ιστορική πραγματικότητα; Ο Πλάτων περιγράφει τους «Άτλαντες» στην εποχή του Χαλκού με χαρακτηριστικές αποδείξιμες, αρχαιολογικώς, λεπτομέρειες επομένως δεν υπάρχει κάποια υπερεξελιγμένη τεχνολογία από εκείνην την οποία γνωρίζουμε από την αρχαιολογική επιστήμη. Η υπερεξελιγμένη τεχνολογία είναι καθαρή επινόηση αυτών που ζηλεύουν την δόξα του Hollywood… Εγιναν τα γεγονότα της Ατλαντίδας 9000 χρόνια πριν από την εποχή του Σόλωνα; H επίθεση των Ατλάντων τοποθετείται χρονικώς στον 12ο αιώνα π.Χ. Η τελευταία συμπίπτει με εκείνην των Λαών της Θάλασσας, εναντίον της Ανατολικής Μεσογείου. Υπάρχουν πολλές αρχαιολογικές μαρτυρίες στην Μέση Ανατολή και στην Αίγυπτο σε σχέση με την επιδρομή αυτή. Ωστόσο πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι τα 9000 ή τα 8000 χρόνια, στα οποία αναφέρεται ο Πλάτων, πριν βεβαίως την εποχή του 6ου αιώνος π.Χ στον οποίο έζησε ο Σόλων, δεν είναι Ηλιακά αλλά Σεληνιακά χρόνια διάρκειας 30 ημερών. Οι ιερείς στην Αίγυπτο, δηλαδή οι συνομιλητές του Σόλωνος, χρησιμοποιούσαν μόνον σεληνιακά ημερολόγια, σε αντίθεση με τους φαραωνικούς αξιωματούχους οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ηλιακά ημερολόγια. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο ελληνομαθής Αιγύπτιος Μανέθων, αλλά και η αρχαιολογική σκαπάνη συνηγορούν στην χρήση σεληνιακών ημερολογίων από τους ιερείς. Ακόμη οφείλω να αναφέρω ότι από την Ατλαντίδα ήσαν ορατοί οι αστερισμοί των Άρκτων. Οι τελευταίες χρησιμοποιούνταν σαν γενικοί ουράνιοι δείκτες σε θέματα προσανατολισμού του Βορρά στην αρχαιότητα. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συνέβαινε το 9600 π.Χ αν τα χρόνια ήταν ηλιακά, διότι όποιος πολιτισμός είχε την ικανότητα να διακρίνει ένα ακίνητο αστέρι στον Ουρανό, θα μπορούσε πράγματι να χρησιμοποιήσει ένα συγκεκριμένο αστέρι τού αστερισμού του Ηρακλέους για να προσδιορίσει την θέση του Βορρά. Τότε η νοητή επέκταση του άξονα περιστροφής της Γης έτεμνε αυτό το συγκεκριμένο αστέρι του αστερισμού του Ηρακλέους. Το «τεμνόμενο» αστέρι έδινε την εντύπωση, στους παρατηρητές, ότι παρέμενε ακίνητο στο στερέωμα. Άρα ήταν ένα σταθερό σημείο για τον ακριβή προσδιορισμό του όχι του γενικού αλλά του ακριβούς δείκτη ως Ουράνιου Βορρά. Δεν χρειαζόταν επομένως τότε το 9600 π.Χ. να γίνει η χρήση των Άρκτων, ως γενικού δείκτη του Ουράνιου Βορρά, όταν υπήρχε η δυνατότητα της χρήσης του ακριβούς δείκτη. Ωστόσο τις Άρκτους αναφέρει ο Πλάτων. Σήμερα έχουμε ως ακριβή ουράνιο δείκτη το τελευταίο άστρο της Μικρής Άρκτου. Το τελευταίο «τέμνεται» από την νοητή επέκταση του άξονα περιστροφής της Γης. Ο τελευταίος ωστόσο, έχει αλλάξει θέση στο στερέωμα, λόγω των συνεχών έλξεων του πλανήτη από την Σελήνη και τον Ήλιο. Τα δύο αυτά αστρονομικά σώματα αλλάζουν θέσεις και αποστάσεις ως προς την Γη κι’ επομένως αλλάζουν συνδυαστικώς και οι έλξεις τους πάνω σε αυτήν. Αν λοιπόν διαιρέσουμε τα πλατωνικά 9000 ή 8000 χρόνια των συμβάντων της Ατλαντίδας, με τον αριθμό 12,37 ο οποίος δείχνει τον αριθμό των πανσελήνων σε ένα ηλιακό έτος 365 ημερών, «προσγειωνόμαστε» στο τέλος της εποχής του Χαλκού, δηλαδή μεταξύ του τέλους του 13ου και της αρχής του 12ου αιώνος π.Χ. Υπάρχουν άλλες εξωπλατωνικές αναφορές για την Ατλαντίδα; Με αυτό το όνομα Ατλαντίς δεν υπάρχουν αναφορές άλλων συγγραφέων. Το τελευταίο είναι φυσικό διότι ο Πλάτων έπλασε την λέξη Ατλαντίς. Την χρησιμοποίησε ωστόσο για τρία διαφορετικά γεωγραφικά θέματα τα οποία ήταν τα εξής : 1. Η γιγαντιαία νήσος, 2. Η επίπεδη εσωτερικώς πεταλοειδής κοιλάδα και περιβαλλόμενη εξωτερικώς από βουνά. 3. Και για ένα σύστημα ομοκέντρων κύκλων το οποίο βρισκόταν στο νοτιότατο τμήμα της προαναφερθείσας κοιλάδας σε επαφή με τον Ατλαντικό. Το τελευταίο είχε χαρακτηριστικές αναγνωρίσιμες γεωλογικές ιδιότητες. Ωστόσο αυτή η τριπλή κοινή χρήση της λέξης Ατλαντίς προκάλεσε σύγχυση στους αναγνώστες του κείμενου του στο τι ακριβώς ήταν η Ατλαντίς. Η Ταρτεσσός, ως προϊστορική πόλη, ήταν γνωστή με αυτό το όνομα πριν από τον Πλάτωνα. Κατά την γνώμη μου βρίσκεται θαμμένη στην περιοχή που μας υποδεικνύει ο Πλάτων. Είναι γνωστά ήδη διάφορα ευρήματα αυτού του Ταρτεσσιανού πολιτισμού σε αρχαιολογικά Ισπανικά μουσεία, αλλά δεν έχουμε βρει ακόμη την πόλη για να την ταυτίσουμε με την πλατωνική Ατλαντίδα. Επίσης το σύστημα των ομοκέντρων κύκλων το οποίο δεν είναι ορατό σήμερα διότι είναι και αυτό θαμμένο κάτω από τις λάσπες του Γκουανταλκιβίρ, αποτελεί ένα γεωλογικό φαινόμενο που δεν έχει σχέση με τα ηφαίστεια από τα οποία εξέρχεται λάβα. Οι κρατήρες στο Καντίζ είναι διαπειρογενείς. Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι κρατήρες γιγαντιαίων διαστάσεων βυθισμένοι στην θάλασσα του Καντίζ, ενώ υπάρχουν και μικρότερης διαμέτρου ορατοί στην περιοχή. Τα γεωλογικά χαρακτηριστικά αυτού του τύπου κρατήρων περιγράφονται από τον αρχαίο συγγραφέα Φιλόστρατο, ο οποίος έζησε μετά τον Πλάτωνα. Ωστόσο το ίδιο σύστημα των ομοκέντρων κύκλων, δηλαδή η Ατλαντίδα, περιγράφεται συμβολικώς και από αρχαίους συγγραφείς πριν από τον Πλάτωνα στην περιοχή του ενδιαφέροντός μας. Οι συγγραφείς αυτοί είναι ο Όμηρος, ο Ησίοδος, και ο Πίνδαρος. Να αναφέρουμε τέλος πως απλοί ή ομόκεντροι κρατήρες διαφορετικής γεωφυσικής ή αστροφυσικής προέλευσης, τόσο στον Ατλαντικό όσο και στο Αιγαίο, ήταν σύμφωνα με την παράδοση «έργα» του Ποσειδώνος. Ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στον πόλεμο μεταξύ των Αθηναίων και των Ατλάντων; Μετά την νίκη των προϊστορικών Ελλήνων στην Τροία, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης, μέρος αυτών κινήθηκε προς την μέση Ανατολή. Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Όμηρος, άλλοι κινήθηκαν προς την Αίγυπτο, όπως ο Μενέλαος λόγου χάριν και άλλοι κινήθηκαν σε άλλες περιοχές της Μεσογείου, αλλά κι’ έξω από αυτήν, όπως ο Οδυσσέας λόγου χάριν. Ως υπόθεση εργασίας αναφέρουμε ότι Αθηναίοι πολέμαρχοι επίσης έφτασαν στην Αίγυπτο μετά τον Τρωικό πόλεμο και εγκαταστάθηκαν στην Σαϊδα. Κατά τον αρχαιολόγο Σπύρο Μαρινάτο, δόθηκε μάχη εκτός Ελλάδος μεταξύ προϊστορικών Ελλήνων, δηλαδή των νικητών της Τροίας, και των «Ατλάντων», δηλαδή των Λαών της Θάλασσας. Οι Έλληνες δεν τους νίκησαν, αλλά τους κούρασαν. Σε αυτήν την κατάσταση κόπωσης έφτασαν στην Αίγυπτο όπου ηττήθηκαν από τους Αιγυπτίους. Να σημειώσετε ότι 30 χρόνια πριν από τον ερχομό του Σόλωνος στην Αίγυπτο, ένας μικρός στρατός από Ίωνες έφυγε από το Αιγαίο και πήγε στην περιοχή του Σουδάν βοηθώντας τους Αιγυπτίους να συντρίψουν τους εκεί εχθρούς των. Γι’ αυτούς τους δύο λόγους ήσαν πανευτυχείς οι ιερείς που συνάντησαν τον Σόλωνα, δηλαδή έναν Ίωνα απόγονο εκ των παλαιών ευεργετών της Αιγύπτου κατά την προϊστορική και ιστορική περίοδο αντιστοίχως. Κατά την άποψη την δική μας, οι ήδη εγκαταστημένοι Αθηναίοι στην Αίγυπτο, μετά τον Τρωικό Πολεμο, πήγαν στην καρδιά της Ατλαντίδας, δηλαδή, στην Ταρτεσσό και την κατέλαβαν. Εκεί βρήκε τους νικητές και τους ηττημένους η καταστροφή. Όσοι επέζησαν επέστρεψαν στην Σαϊδα και κατέγραψαν το γεγονός. Μέχρι τώρα δεν έχουν βρεθεί υποστηρικτικά στοιχεία της θεωρίας μας στην Σαϊδα διότι δεν έχουν γίνει ανασκαφές. Το γεγονός ότι σε αρχαιολογική ανασκαφή στον Γκουανταλκιβίρ το 1990 βρέθηκε από Ισπανούς αρχαιολόγους τμήμα μυκηναϊκού αγγείου, του 13ου αιώνος π.Χ. είναι ενδεικτικό ότι η περιοχή ήταν γνωστή ως εμπορικός σταθμός τουλάχιστον. Το αγγείο αυτό το εξέτασε ο Ακαδημαϊκός και Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Σπύρος Ιακωβίδης που προσκλήθηκε από τους Ισπανούς αρχαιολόγους γι’ αυτόν τον σκοπό. Γιατί δεν εορταζόταν, στην Αθήνα, η θριαμβευτική νίκη των Αθηναίων εναντίον των Ατλάντων; Στην Αθήνα πραγματοποιούνταν εορτές για νίκες οι οποίες αφορούσαν την άμυνα της πατρώας γης. Τόσο η νίκη των Ιώνων πολεμιστών του 6ου αιώνα π.Χ. στο Σουδάν, οι οποίοι προήρχοντο από διάφορες Ιωνικές πόλεις, μία εκ των οποίων ήταν και η Αθήνα, όσο και εκείνη 600 χρόνια πριν από την τελευταία εναντίον των «Ατλάντων» ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Δεν έγιναν για την άμυνα της πόλης των Αθηνών και επομένως δεν εορτάζοντο. Για την νίκη των Ελλήνων στα βάθη της Αφρικής δεν υπάρχει καμία αναφορά ιστορική από τον Ηρόδοτο ή τον Θουκυδίδη. Ωστόσο υπάρχουν δύο αρχαιολογικές μαρτυρίες οι οποίες βρέθηκαν στην Αίγυπτο τόσο στα αρχαία ελληνικά όσο και στα ιερογλυφικά των Αιγυπτίων του 6ου π.χ. αιώνα οι οποίες αναφέρονται στον άγνωστο πόλεμο. Ομοίως για την νίκη των Αθηναίων εναντίον των «Ατλάντων» υπάρχει μόνον ο Πλάτων ο οποίος δεν είναι καν ιστορικός. Ο τελευταίος όμως περιγράφει την προϊστορική Αθήνα με ακρίβεια, 800 χρόνια πριν από την εποχή του, όταν οι γνωστοί ιστορικοί σιωπούν…. Ποιός είναι ο Σταύρος Παπαμαρινόπουλος Ο Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος προέρχεται από την Αρκαδία και από τους δύο γονείς του την Δήμητρα και τον Παναγιώτη. Είναι διδάκτωρ του της Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Υπηρετεί ως Καθηγητής της Γεωφυσικής, στο Τμήμα Γεωλογίας, στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Eχει διδάξει γεωφυσική σε Γεωλόγους, Φυσικούς, Αρχαιολόγους και Μηχανικούς στα Πανεπιστήμια Πατρών, Αθηνών και στο Πολυτεχνείο Αθηνών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο αντιστοίχως. Eχει πραγματοποιήσει πάνω από 100 επιστημονικές αποστολές στην προσπάθεια γεωφυσικού εντοπισμού αρχαίων θαμμένων μνημείων στην Ελλάδα, στην Κύπρο στην Βρετανία, στην Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ρωσία, στην Κεντρική Ασία στην οροσειρά Αλτάι και στην Βόρειο Ανατολική Δυτική Αφρική. Έχει δεκάδες επιστημονικές δημοσιεύσεις και πολλές ετεροαναφορές του έργου του από άλλους επιστήμονες. Είναι επιμελητής έκδοσης τριών τόμων διεθνών συνεδρίων στο θέμα της Ατλαντίδας που έγιναν στην Μήλο το 2005, στην Αθήνα το 2008 και στην Σαντορίνη το 2011 αντιστοίχως. Σημείωση: Η συνέντευξη αυτή του Σταύρου Παπαμαρινόπουλο στον Μηνά Παπαγεωργίου, δημοσιεύτηκε αρχικά στο περιοδικό “Φαινόμενα” του Ελεύθερου Τύπου.

Τα ημερολόγια των Μάγια

Τα ημερολόγια των Μάγια και η συντέλεια του κόσμου Σενάρια καταστροφολογίας έχουν δημιουργηθεί για στην 21η Δεκεμβρίου 2012, τα οποία οι εσχατολόγοι - καταστροφολόγοι τροφοδοτούν με ανόητες εικασίες περί συντέλειας του κόσμου. Εικασίες που καμία επιστημονική βάση δεν έχουν. Ο θόρυβος ξεκίνησε επειδή υποτίθεται ότι το παλαιό ημερολόγιο των Μάγια σταματά απότομα στο χειμερινό ηλιοστάσιο της 21ης Δεκεμβρίου φέτος. Οι μάγια πίστευαν ότι ο κόσμος καταστρέφεται και επαναδημιουργείται. Οι Μάγια είχαν 3 ημερολόγια, όλα οργανωμένα σε ιεραρχημένους κύκλους διάφορου αριθμού ημερών. Η μεγάλη απαρίθμηση (Long Count) ήταν το κύριο ημερολόγιο για ιστορικούς λόγους. Το Haab ήταν το πολιτικό ημερολόγιο και το Tzolkin το χρησιμοποιούσαν για θρησκευτικούς σκοπούς. Όλα τα ημερολόγια των Μάγια βασίζονταν στην σε σειρά απαρίθμηση των ημερών χωρίς να λαμβάνουν μέριμνα για το συγχρονισμό του ημερολογίου με τον ήλιο ή τη σελήνη. Ωστόσο, η μεγάλη απαρίθμηση και το Haab περιείχαν κύκλους των 360 και 365 ημερών, αντίστοιχα, οι οποίοι είναι συγκρίσιμοι με το ηλιακό έτος. Βασιζόμενο μόνο στην αρίθμηση των ημερών, το ημερολόγιο της μεγάλης απαρίθμησης προσομοιάζει περισσότερο με το σύστημα των ιουλιανών ημερών. Επίσης, σε αντίθεση με τα σύγχρονα ημερολόγια, οι μέρες και οι κύκλοι αριθμούνται από το 0, όχι από το 1 όπως τα περισσότερα άλλα ημερολόγια, πράγμα το οποίο διευκολύνει τους ημερολογιακούς υπολογισμούς του πολύ. Λεπτομερής ανάλυση των ημερολογίων Το ημερολόγιο της μεγάλης απαρίθμησης Το ημερολόγιο της μεγάλης απαρίθμησης είναι οργανωμένο σε κύκλους. Κάθε κύκλος του ανώτερου επιπέδου αποτελείται από 20 κύκλους του προηγούμενου μικρότερου κύκλου, με την εξαίρεση του tun, ο οποίος αποτελείται από 18 uinal των 20 ημερών το καθένα. Αυτό οδηγεί σε ένα tun των 360 ημερών που υπολείπεται κατά 5 περίπου ημέρες του ηλιακού έτους. Η πίστη των Μάγιας Οι Μάγια πίστευαν ότι στο τέλος κάθε pictun κύκλου (περίπου 7885 χρόνια) ο κόσμος καταστρέφεται και επαναδημιουργείται... Πιστεύεται (ευτυχώς) ότι ο τρέχον κύκλος δεν πρόκειται να τελειώσει μέχρι τις 12 Οκτωβρίου 4772 με βάση το γρηγοριανό ημερολόγιο. Η γραφή των ημερών στο ημερολόγιο Οι ημερομηνίες στο ημερολόγιο της μεγάλης απαρίθμησης γράφονται, κατά σύμβαση, ως: baktun . katun . tun . uinal . kin (Παράδειγμα 12.4.6.20.5) (Μοιάζουν με την IP Address) Τα ημερολόγια Haab και Tzoklin Για πολιτικούς σκοπούς οι Μάγια χρησιμοποιούσαν το ημερολόγιο Haab στο οποίο το έτος ήταν χωρισμένο σε 18 επώνυμες περιόδους, των 20 ημερών εκάστη, ακολουθούμενες από πέντε μέρες (μέρες Uayeb) οι οποίες δεν ανήκαν σε καμιά περίοδο. Οι ημερομηνίες σε αυτό το ημερολόγιο γράφονταν σαν ένας αριθμός (0 μέχρι 19 για τις κανονικές περιόδους και 0 έως 4 για την περίοδο Uayeb) ακολουθούμενες από το όνομα της περιόδου. Αυτό το ημερολόγιο δεν είχε σύστημα αρίθμησης των ετών, απλά επαναλαμβανόταν με την συμπλήρωση ενός κύκλου 365 ημερών. Η θρησκεία των Μάγια απαιτούσε τη χρήση του ημερολογίου Tzolkin, αποτελούμενο από 20 επώνυμες περιόδους των 13 ημερών. Αντίθετα από το ημερολόγιο Haab, στο οποίο ο αριθμός της ημέρας αυξάνονταν μέχρι το τέλος της περιόδου, στο ημερολόγιο Tzolkin τα ονόματα και οι αριθμοί αυξάνονταν παράλληλα. Σε κάθε διαδοχική μέρα ο αριθμός της ημέρας αυξάνονταν κατά ένα, μηδενιζόμενος όταν έφτανε στο 13. Το ίδιο συνέβαινε με τον κύκλο των 20 ονομάτων. Επειδή, όμως, το 13 δεν διαιρεί το 20, απαιτούνται συνολικά 260 (=13Χ20) ημέρες πριν επαναληφθεί το ημερολόγιο. Όπως και στο ημερολόγιο Haab οι κύκλοι δεν αριθμούνται και κανείς δεν μπορεί να μετατρέψει μια ημερομηνία Tzolkin σε μια μοναδική ημερομηνία των άλλων ημερολογίων. Ο κύκλος των 260 ημερών αποτελούσε τη βάση των θρησκευτικών τελετουργιών των Μάγια και δεν είχε καμιά σχέση με το ηλιακό έτος ή το σεληνιακό μήνα. Οι Μάγια συχνά προσδιόριζαν τις ημερομηνίες χρησιμοποιώντας μαζί και τα δύο ημερολόγια, Haab και Tzolkin· οι ημερομηνίες με αυτή τη μορφή επαναλαμβάνονταν μόνο κάθε 52 ηλιακά χρόνια. Η ΝΑΣΑ τονίζει ότι Τίποτα κακό δεν θα συμβεί στη γη το 2012. Ο πλανήτης μας κινείται μια χαρά για περισσότερο από 4 δισεκατομμύρια έτη, και αξιόπιστοι επιστήμονες παγκοσμίως δεν έχουν βρει καμία απειλή που να συνδέεται με το 2012. Δεν θα υπάρξει καμία πλανητική ευθυγράμμιση στις επόμενες δεκαετίες, η Γη δεν θα διασχίσει το κέντρο του γαλαξία μας το 2012, και ακόμα κι αν αυτές οι ευθυγραμμίσεις ήταν να εμφανιστούν, τα αποτελέσματά τους στη Γη θα ήταν αμελητέα. Κάθε Δεκέμβριο η γη και ο ήλιος ευθυγραμμίζονται κατά προσέγγιση με το κέντρο του γαλαξία μας, αλλά αυτό είναι ένα ετήσιο γεγονός καμίας σημασίας. Άρα κανένας φόβος ανησυχίας δεν υπάρχει. Θα κάνουμε και φέτος Χριστούγεννα διαφορετικά από άλλες χρονιές αλλά δεν θα είναι και το... τέλος του κόσμου.

Οι προφητείες του Νοστράδαμου για την Ελλάδα

Οι προφητείες του Νοστράδαμου για την Ελλάδα Μελετώντας για χρόνια τις διάφορες προφητείες διαφόρων μεγάλων αντρών δεν μπορούσα να μην προσέξω τα τετράστιχα του ελληνόψυχου Νοστραδάμου. Έτσι λοιπόν ξεχώρισα τα παρακάτω τα οποία χωρίς αμφισβήτηση έχουν να κάνουν με την τωρινή κατάσταση που βιώνουμε στην Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας έτσι και τις προφητείες των πατέρων της εκκλησίας μας (Πατροκοσμά Αιτωλού, Πατέρα Παΐσιου, Ιωσήφ Βατοπεδινού, κ.ά.) Ο διασυρμός και χλευασμός της Ελλάδος από τους Δυτικούς Η Κόρη του Φωτός, από τους φίλους της θα καταδικαστεί. Ότι τάχα το σκότος στη Παλιά Γη έχει φέρει. Θα την βρίζουν και θα την χτυπούν, θα λένε ότι αυτή φταίει. Αλλά σύντομα θα καταλάβουν το λάθος τους. Ερμηνεία: Η κόρη τους φωτός είναι η Ελλάδα (Ελ=φως, ‘λάδα’ εκ του ‘λας’ που σημαίνει γη ή χώρα, δηλαδή Ελλάδα = Χώρα του Φωτός.) Όταν λέει φίλους εννοεί τους Ευρωπαίους οι οποίοι θα γυρίσουν την πλάτη τους στην Ελλάδα επειδή θα νομίζουν ότι αυτή ευθύνεται για την κρίση στην Ευρωζώνη(«ότι τάχα το σκότος στη Παλιά Γη έχει φέρει»). Παλιά Γη είναι η Ευρώπη. Θα την κατηγορούν και θα την χλευάζουν αλλά όταν οι ίδιες τους οι χώρες βρεθούν στην ίδια κατάσταση με την Ελλάδα θα καταλάβουν το λάθος τους (τον διασυρμό της Ελλάδος). Αποτυχία επίλυσης της οικονομικής κρίσης Η αρρενωπή γυναίκα θα ασκήσει πίεση στον βορρά. Θα δημιουργήσει δυσφορία σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη.Δύο αποτυχίες θα την θέσουν σε τέτοια έλλειψη ισορροπίας. Ώστε ζωή και θάνατος θα ισχυροποιήσουν τους Ανατολικούς Ευρωπαίους. Ερμηνεία: Η αρρενωπή γυναίκα είναι είτε η Μέρκελ είτε η Λαγκάρντ. Οι δύο αποτυχίες είναι η αποτυχία της επίλυσης του προβλήματος της οικονομικής κρίσης. Η πρώτη αποτυχία έχει να κάνει με την κρίση στην Ελλάδα και η δεύτερη με την παγκόσμια κρίση. Μέσα από την κρίση θα ανατείλουν οι για χρόνια αδύναμοι ανατολικοί Ευρωπαίοι, δηλαδή οι ορθόδοξοι (οι οποίοι θα ενισχυθούν από την Ρωσία του Πούτιν.) Οι G20 για την Ελλάδα Θα πουν οι δυνατοί, στο άκρο του Θρόνου, ότι με το δίκιο τους, ο χρυσός της τους ανήκει. Μα δεν θα προφτάσουν στη σκιά της Γης. Τα γεγονότα τρέχουν σε μια μεγάλη πόλη. Ερμηνεία: Οι δυνατοί είναι οι G20 και το άκρο του θρόνου είναι η βάση των τραπεζιτών στην Wall Street, στην Νέα Υόρκη, οι οποίοι θα διεκδικήσουν τα μεταλλεύματα και το πετρέλαιο της Ελλάδος μη την δικαιολογία ότι η Ελλάδα χρωστάει πολλά στο ΔΝΤ. Αλλά δεν θα προλάβουν να κάνουν τίποτα (όπως άλλωστε επιβεβαιώνουν οι πατέρες της εκκλησίας μας στις δικές τους προφητείες) επειδή κάτι θα συμβεί, μάλλον πόλεμος, στη Μεγάλη Πόλη που δεν είναι άλλη από την Κωνσταντινούπολη! Η «σκιά της γης» ήταν δύσκολο να ερμηνευθεί, αλλά μάλλον ο Νοστράδαμος αναφέρεται στην Ιερουσαλήμ όπου μάλλον θα γίνει εμπόλεμη σύρραξη και έτσι οι G20 θα ασχοληθούν με τον πόλεμο και θα αφήσουν την Ελλάδα στην άκρη. Η πείνα στην Ελλάδα Στις Κυκλάδες, στην Πείρινθο, και στην Λάρισα, στην Σπάρτη και ολόκληρη την Πελοπόννησο, ένας τρομερός λιμός, μια μάστιγα από ψεύτικη σκόνη Εννιά μήνες θα διαρκέσει δίνοντας μορφή σε όλα. Ερμηνεία: Η Ελλάδα θα πεινάσει (όπως είπε και ο Πατροκοσμάς, ο Παΐσιος και ο Ιωσήφ ο Βατοπεδινός) και η πείνα θα διαρκέσει από τρεις μήνες μέχρι ένα χρόνο (όπως προφήτεψε ο Παΐσιος). Ο Νοστράδαμος μας λέει ότι θα διαρκέσει εννιά μήνες. Η πείνα όμως θα είναι «φτιαχτή», ψεύτικη, αλλά θα είναι τόσο έντονη που θα εξαπλωθεί σαν μάστιγα. «Δίνοντας μορφή σε όλα» εννοεί πως οι Έλληνες θα έρθουν πιο κοντά παίρνοντας μορφή, γινόμενοι έτσι πιο ανθρώπινοι. Δηλαδή η κρίση θα τους φέρει πιο κοντά και θα τους ενώσει. Το μέλλον των καταπιεσμένων Οι καταπιεσμένοι, αφέντες θα γίνουν. Γιατί ο Θεός την σειρά αλλάζει. Το φως της, τον κόσμο ξανά θα φέξει. Και τότε όλοι τους θα θυμηθούν ποια είναι Αυτή. Ερμηνεία: (Η προφητεία αυτή δεν έχει σχέση μόνο με την Ελλάδα, αλλά με όλους όσοι ήταν καταπιεσμένοι και θα γίνουν στο τέλος αφέντες.) «Και τότε όλοι τους θα θυμηθούν ποια είναι Αυτή» Όπως είπαν ο Παΐσιος και ο Ιωσήφ ο Βατοπεδινός, η Ελλάδα θα αρχίσει η ίδια να εκμεταλλευτεί τα πετρέλαιά της και θα γίνει υπερδύναμη («Το φως της, τον κόσμο ξανά θα φέξει»), «όλοι οι Έλληνες θα τρώνε με χρυσά κουτάλια.» Και όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και όλοι οι ορθόδοξοι λαοί Σέρβοι, Ρουμάνοι κτλ. επειδή η προφητεία φέρεται γενικά σε όλους όσους ήταν καταπιεσμένοι.

ΠΕΝΤΕ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΛΥΤΑ

Πέντε μυστήρια που παραμένουν άλυτα Κείμενα-χάρτες που οδηγούν... σε αμύθητους θησαυρούς, χειρόγραφα κείμενα γραμμένα σε παγκοσμίως άγνωστες γλώσσες, ιερογλυφικά σύμβολα που προβληματίζουν εδώ και έναν αιώνα τους αρχαιολόγους, κωδικοποιημένες επιγραφές πάνω σε μνημεία, παράξενα ραδιοσήματα που αποστέλλονται από μακρινούς αστερισμούς – αυτά είναι μερικά μονάχα από τα ανεπίλυτα μυστήρια, για την αποκρυπτογράφηση των οποίων «σπάνε» το κεφάλι τους εδώ και αιώνες ερευνητές και κρυπταναλυτές! Δίσκος της Φαιστού Ανακαλύφθηκε από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουίτζι Περνιέ το 1908 στη Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη, ο δίσκος είναι φτιαγμένος από πηλό και περιέχει ακατανόητα σύμβολα που παραπέμπουν σε κάποια άγνωστη μορφή ιερογλυφικών, ενώ πιστεύεται πως κατασκευάστηκε κατά τη 2η χιλιετία π.Χ. Ειδικοί αρχαιολόγοι και άλλοι ερευνητές θεωρούν πως τα ιερογλυφικά ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με σύμβολα της Γραμμικής Α και Β, δηλαδή γραφές που χρησιμοποιούνταν άλλοτε στην αρχαία Κρήτη. Ας υπενθυμίσουμε πως η Γραμμική Α εξακολουθεί να παραμένει μη αποκρυπτογραφήσιμη. Το Wow! σήμα από το εξώτερο διάστημα Μία καλοκαιρινή νύχτα του 1977, ο Τζέρι Έμαν, εθελοντής ερευνητής του αμερικανικού προγράμματος ερευνών για εξωγήινη ζωή, ενδέχεται να έγινε ο πρώτος άνθρωπος παραλήπτης κωδικοποιημένου μηνύματος από εξωγήινο πολιτισμό. Ο Έμαν σάρωνε ραδιοκύματα από το βαθύ διάστημα, ελπίζοντας να «πιάσει» τυχαία κάποιο σήμα, όταν τα ηλεκτρονικά όργανα ελέγχου άρχισαν να «τρελαίνονται». Το σήμα διήρκεσε για 72 δευτερόλεπτα, διέθετε ιδιαίτερα μεγάλη ισχύ, ενώ η πηγή μετάδοσής του εντοπίστηκε στον αστερισμό του Τοξότη, 120 έτη φωτός μακριά από τη γη. Το σήμα πήρε το όνομά του από το επιφώνημα "Wow!" («Ουάου!»), το οποίο έγραψε ο Έμαν πάνω στο εκτυπωμένο αντίγραφο του σήματος. Χειρόγραφο Βόινιτς Έχοντας πάρει την ονομασία του από τον Πολωνοαμερικανό παλαιοβιβλιοπώλη Βίλφριντ Βόινιτς, στου οποίου την κατοχή πέρασε το 1912, το Χειρόγραφο Βόινιτς είναι ένα βιβλίο αποτελούμενο από 240 σελίδες γραμμένες σε εντελώς άγνωστη γλώσσα. Τις σελίδες του κοσμούν επίσης πολύχρωμα σχέδια παράξενων διαγραμμάτων, συμβάντων και φυτών που δεν μοιάζουν να ανήκουν σε κανένα από τα γνωστά καταγεγραμμένα είδη. Αυτές ακριβώς οι εικονογραφικές παραστάσεις, σε συνδυασμό με τη μη αποκρυπτογραφήσιμη γραφή του, είναι που έχουν διαμορφώσει τη φήμη του χειρογράφου. Ο συγγραφέας του παραμένει άγνωστος, ενώ σύμφωνα με έρευνες έχει υπολογιστεί ότι το χειρόγραφο χρονολογείται από την περίοδο μεταξύ 1404 και 1438 και περιέχει πληροφορίες αλχημιστικού περιεχομένου που άπτονται της βοτανικής, της αστρονομίας, της φυσικής ιστορίας, της κοσμολογίας και της φαρμακευτικής. Έχει χαρακτηριστεί ως το πιο μυστηριώδες χειρόγραφο στον κόσμο. Κώδικες Μπηλ Πρόκειται για τρία κωδικοποιημένα κείμενα, τα οποία υποτίθεται ότι αποκαλύπτουν το σημείο όπου βρίσκεται θαμμένος ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς στην ιστορία των ΗΠΑ: τόνοι χρυσού, ασημιού και πολύτιμων κοσμημάτων. Ο θησαυρός είχε αρχικά περιέλθει στα χέρια ενός μυστηριώδους άντρας, ονόματι Τόμας Τζέφερσον, το 1818, ενόσω διεξήγαγε μεταλλευτικές έρευνες στο Κολοράντο. Από τα τρία κείμενα, μονάχα το δεύτερο έχουν καταφέρει να «σπάσουν» ειδικοί ερευνητές, αποκαλύπτοντας το όνομα της κομητείας στην οποία είναι θαμμένος ο θησαυρός (κομητεία του Μπέντφορντ). Τα στοιχεία, ωστόσο, για την ακριβή τοποθεσία του κατά πάσα πιθανότητα να περιέχονται σε ένα από τα άλλα δύο μη αποκρυπτογραφημένα κείμενα. Αμέτρητοι είναι μέχρι σήμερα οι κυνηγοί θησαυρών που «οργώνουν» παράνομα με ειδικό εξοπλισμό τις πλαγιές των λόφων της κομητείας του Μπέντφορντ. Επιγραφή του Σάγκμπορο Εκ πρώτης όψεως, το Μνημείο του Ποιμένα στο Στάφορντσάιρ της Αγγλίας θα μπορούσε να εκληφθεί ως απλή αναπαραγωγή του περίφημου πίνακα του Πουσέν με τίτλο «Αρκάδες ποιμένες». Αν κοιτάξει όμως κανείς πιο προσεκτικά, θα αντιληφθεί την εξής περίεργη ακολουθία γραμμάτων: DOUOSVAVVM, ένας κώδικας που κανείς δεν έχει καταφέρει να αποκωδικοποιήσει εδώ και 250 χρόνια. Παρ' όλο που η ταυτότητα του ανθρώπου που σμίλεψε την επιγραφή παραμένει άγνωστη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο εν λόγω κώδικας θα μπορούσε να αποτελεί σημαντικό κωδικοποιημένο μήνυμα του Τάγματος των Ναϊτών σχετικά με την τοποθεσία του Ιερού Δισκοπότηρου. Πολλά λαμπρά μυαλά του παρελθόντος, όπως οι Κάρολος Ντίκενς και Κάρολος Δαρβίνος, επιχείρησαν να σπάσουν τον κώδικα, ανεπιτυχώς όμως.

Ήρθε το τέλος… ένα τουρκικό χωριό θα μας σώσει!

Ήρθε το τέλος… ένα τουρκικό χωριό θα μας σώσει! Τρίβουν τα χέρια τους οι 600 περίπου κάτοικοι του όμορφου τουρκικού χωριού (Sirince) κοντά στην αρχαία ελληνική πόλη της Εφέσου, αφού είναι οι ευνοημένοι από την προφητεία των Μάγιας, ότι ο κόσμος μας θα καταστραφεί στις 21 Δεκεμβρίου! Πως όμως ευνοούνται; Επειδή το χωριό τους θεωρείται ότι έχει… θετική αύρα και μπορεί να τη… σκαπουλάρουν από τη συντέλεια του κόσμου. Γι’ αυτό και στην περιοχή θα συρρεύσουν 60.000 επισκέπτες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τοπική οικονομία! Το χωριό τους είναι κοντά σε περιοχή από όπου φέρεται να αναλήφθηκε στους Ουρανούς η Παναγία…

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Του μίλησε ο Θεός πριν 40 χρόνια

Του μίλησε ο Θεός πριν 40 χρόνια και από τότε κατασκευάζει μια κιβωτό Ήταν μία νύχτα πίσω στο 1974 όταν ο Richard Greene διάβαζε τη Βίβλο και, όπως λέει, o Θεός ήρθε να του μιλήσει. "Richard, κάποτε υπήρχε μία Κιβωτός, πρέπει να ξαναγίνει, κατασκεύασέ τη σαν τη νέα εκκλησία σου" λέει ο πάστορας ότι του ζήτησε ο Ύψιστος. Δύο χρόνια μετά ο συνταξιούχος ιερέας από το Μέριλαντ των ΗΠΑ άρχισε την ανακατασκευή της Κιβωτού, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, στην άκρη του αυτοκινητοδρόμου. "Είμαι ακριβώς όπως ο Νώε" λέει ο Greene. "Γελάνε και με κοροϊδεύουν όπως έκαναν και με τον Νώε. ''Αλλά η πλημμύρα ήρθε" τόνισε. Όταν θα ολοκληρωθεί η Κιβωτός του Μέριλαντ θα περιλαμβάνει 17.000 αμφιθεατρικές θέσεις, ένα σπουδαστήριο για μελέτη της Αγίας Γραφής και κέντρα σίτισης κι ένδυσης αστέγων. Ωστόσο, ήδη έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια από την έναρξη των κατασκευαστικών έργων κι έχουν ξοδευθεί περισσότερα από 3 εκατ. δολάρια αλλά ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η Κιβωτός.

Πορδή, η παρεξηγημένη – Ένα πόνημα του…κώλου


Πορδή, η παρεξηγημένη – Ένα πόνημα του…κώλου



Πορδή
(ή πόρδος, ή κλανιά, ή κλάσιμο, ή «αέρια»):
Μια παρεξηγημένη σωματική ανάγκη.
Αναφέρεται περιπαικτικά και σαν «το ρέψιμο του κώλου» (αντίστροφος ορισμός: Μια πορδή που έχασε το δρόμο της), ή «το γέλιο της κωλοτρυπίδας», ενώ κατά μία…

φιλοσοφική προσέγγιση του θέματος, ως πορδή ορίζεται «η επίπονος και η επίμονος προσπάθεια του κώλου να…μιλήσει».
Η σπουδαιότητα της πορδής στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού αλλά και της ψυχολογίας μας είναι μεγάλη. Η κομπλεξική κοινωνία μας όμως τη μετέτρεψε σε επαίσχυντη πράξη, δείγμα έλλειψης αγωγής και γυφτιά.
Όμως όπως ο βήχας, το φτέρνισμα, το χασμουρητό, το ρέψιμο, έτσι και η κλανιά είναι μια από τις ανάγκες του ανθρώπου. Το κλάσιμο δεν είναι ντροπή. Είναι κάτι το φυσιολογικό…
Κατά τον Ηλία Πετρόπουλο («Εγχειρίδιον του καλού κλέφτη»), «Η πορδή είναι άκρως προσωπικόν γεγονός, όπως και η μαλακία Ορισμένοι άνθρωποι αρέσκονται να διατυμπανίζουν τα άκρως προσωπικά συμβάντα.
Κανονικώς εχόντων των πραγμάτων, μια πορδή εκπέμπεται κατά μόνας. Αν, παρ’ ελπίδαν, υπάρχει ακροατήριον η πορδή θα προσβάλλει (είναι γνωστόν) τας αισθήσεις της ακοής και της οσφρήσεως, κυρίως της οσφρήσεως. Πας όστις κοινοποιών πορδήν καλείται κλανιάρης. Από της Εποχής του Χαλκού και έντευθεν, ουδεμία κοινοποιηθείσα πορδή επέρασεν απαρατήρητος. Οι Φαλλοκράται και αι Φεμινίστριαι (ελπίζω και οι Ομοφυλόφιλοι) συμφωνούν αφ’ ενός σημείου μια πορδή είναι, κατ’ αρχήν, μουσικόν γεγονός. Η επιστήμη της Φυσιολογίας δεν έχει εξετάσει εώς σήμερον τας δυνατότητας του πρωκτού ως μουσικού οργάνου.


Στην εποχή μας κανενός είδους ενέργεια δεν πρέπει να χάνεται. Η πορδή προκαλεί γέλιο. Το γέλιο είναι απολύτως απαραίτητο… Το πέρδεσαι εξικνείται έως το ύψος της Αληθούς Τέχνης. Όμως καθώς γινότανε πάντοτε, συχνάκις το φαινόμενον απολήγει εις καταχρήσεις. Η έντασις των πορδών εις ήχον και οσμή ποικίλει. Οι νταήδες και οι θρασείς κλάνουν βροντερά. Αυτές τις πορδές που πέφτουν σαν κανονιές οι κατάδικοι τις λένε αντρίκειες. Ο ηχοχρωματισμός της πορδής σχετίζεται άμεσα με την προσωπικότητα του κλανιάρη. Οι υποκριτές και οι μπαμπέσηδες αμολάνε κούφιες πορδές, όπως ακριβώς κάνουν οι γριές.
Η οσμή της πορδής δεν κρύβει κανένα μυστήριο. Ο χημικός τύπος της πορδής είναι S2O4H2 + CH + Ca3RA. Δηλαδή στα αέρια της πορδής κυριαρχούν το υδρόθειον (S2O4H2) και το μεθάνιον (CH) με τις χαρακτηριστικές των οσμές. Φαίνεται ότι το είδος του φαγητού καθορίζει την οσμή της πορδής. Αυτό δεν το λέω με βεβαιότητα γιατί ορισμένων ανθρώπων οι πορδές βρωμάνε υπέρ του δέοντος. Πάντως, τα φασόλια, το γιαούρτι, το γάλα, τα ρεβίθια, τα κουκιά, τα μήλα και τα κάστανα προκαλούν πολλά αέρια. Οι βρομερότερες πορδές προέρχονται από το κουνουπίδι, το λάχανο, το σκόρδο, το ρεπάνι και το αυγό. [...] Ο ταλαντούχος κλανιάρης συνδυάζει τον ήχο της πορδής με διάφορες κωμικές χειρονομίες ή με γκριμάτσες ή με ακροβατικές κινήσεις. Υπάρχουν κλανιάρηδες που κυριολεκτικώς μιλάνε με τον κώλο».


Γνωριμία με την πορδή
Μια συνηθισμένη πορδή, αποτελείται από 59% άζωτο, 21% υδρογόνο, 9% διοξείδιο του άνθρακα, 7% μεθάνιο, 4% οξυγόνο και 1% σουλφίδιο του υδρογόνου.
Η θερμοκρασία μια πορδής, την ώρα που δημιουργείται, είναι 37 βαθμοί Κελσίου.
Οι πορδές έχουν ταχύτητα 3 μέτρα το δευτερόλεπτο.
Ένας άνθρωπος, παράγει κατά μέσον όρο την ημέρα, περίπου μισό λίτρο αερίων.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, πέρδονται κατά μέσον όρο, 14 φορές την ημέρα.Οι γυναίκες πέρδονται όσο και οι άντρες. Το αέριο που κάνει τις πορδές δύσοσμες, είναι το σουλφίδιο του υδρογόνου, το οποίο περιέχει θείο. Όσο πιο θειούχα είναι η διατροφή, τόσο περισσότερο μυρίζουν τα αέρια.

ΠορδοπεριστάσειςΚλάσιμο κάτω από τα σκεπάσματα. Ύπουλος τρόπος αερισμού, μιας και το κλειστό και ζεστό περιβάλλον των σκεπασμάτων είναι αρκετό για να μεγιστοποιήσει το μποχώδες αποτέλεσμα και, συνεπεία αυτού, η πορδή θα κάνει την εμφάνισή της θεαματικά, ζεστή και αχνιστή στο σώμα του άλλου. Αν δε σηκωθούν και τα σκεπάσματα, θα ορμίσει έξω σαν τη χιονοστιβάδα και θα βρωμίσει τα πάντα στο πέρασμά της.
Κλάσιμο στο νερό. Είστε σε πισίνα, στη θάλασσα ή σε μπανιέρα μαζί με το ταίρι σας και ξαφνικά παρατηρείτε το πρόσωπό του να συσπάται στιγμιαία και μετά να χαλαρώνει ανακουφισμένο, ενώ ταυτόχρονα φυσαλίδες ανεβαίνουν από το βυθό. Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι το ταίρι σας μόλις σας έκλασε.
Δημόσιο κλάσιμο. Μέγιστη «γουρουνιά». Αν είστε στην Πανεπιστημίου θα περάσει απαρατήρητη, αν στέκεστε και δεν περπατάτε μπορείτε να την αποδώσετε σε κάποιο καταλυτικό αυτοκίνητο. Αν είστε όμως σε μια αίθουσα, ακόμα και αν δεν ακουστεί, θα γίνει αντιληπτή από τη μπόχα και τη δυσωδία. Και τότε θα κοιτάζει ο ένας τον άλλο καχύποπτα.
Κλάσιμο στο σεξ. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Την ώρα που βγαίνει το μαντζαφλάρι, μπορεί να βγει μαζί του και καμιά καταπιεσμένη κλανιά. Να είστε σίγουροι πως ο σύντροφος θα δείξει κατανόηση αλλά δεν θα το θεωρήσει ως επιβράβευση των κόπων του. Ειδικά αν συμβεί στην αλλαγή στάσης και βρωμάει και από πάνω, χλωμή προβλέπεται η συνέχεια.


Κάλυψη, απόκρυψη, παραλλαγή
Το κλάσιμο είναι φυσιολογικό. Όλοι κλάνουν επομένως ΚΙ ΕΣΥ (βασικά δεν γνωρίζουμε ακόμα από που κλάνουν οι γοργόνες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία), άρα το άρθρο αυτό σε ενδιαφέρει. Πόσες φορές δε βρέθηκες στη δύσκολη θέση να πονάς και να υποφέρεις και να μη μπορείς να κλάσεις για να ανακουφισθείς; Ας θεωρήσουμε, λοιπόν, ότι βρισκόμαστε σε μια κοινωνική εκδήλωση και μάλιστα συμμετέχουμε ενεργά σε κάποια συζήτηση.

Εάν ξαφνικά μας έλθει η ανάγκη να κλάσουμε, τρία τινά μπορεί να συμβούν:
1. Να σφιχθούμε επαρκώς με αποτέλεσμα να πνίξουμε εντελώς την πορδή. Υπάρχει περίπτωση όμως, η έκφραση του προσώπου μας, το γουργούρισμα της κοιλιάς και οι κινήσεις του σώματος θα μαρτυρήσουν σίγουρα τον στόχο μας. Θα χαλάσει η διάθεσή μας και η διάθεση των γύρω μας και θα αποχωρήσουμε δημιουργώντας άσχημη εικόνα.
2. Να σφιχθούμε ανεπαρκώς με αποτέλεσμα να κλάσουμε κατά λάθος. Μπορούμε να χωρίσουμε την περίπτωση αυτή σε δύο υποπεριπτώσεις:
α) Να μην ακουσθεί τίποτα. Οι γνωστές σε όλους μας «βουβές» πορδές οι οποίες είναι αποδεδειγμένο ότι ακολουθούνται από δυσοσμία, οπότε και πάλι θα γίνουμε ρεζίλι.
β) Να ακουσθεί μία δειλή ριπή του πρωκτού. Σ’ αυτή την περίπτωση, ή θα τα ρίξουμε στον σπασίκλα της παρέας (ή σε κάποιον που θα το αντιμετωπίσει με χιούμορ), ή…θα αναλάβουμε θαρραλέα την ευθύνη της πράξεως.
3. Να κλάσουμε συνειδητά και καλλιτεχνικά. Τα πλεονεκτήματα;
α) Δείχνουμε πως δε μασάμε και δε ντρεπόμαστε.
β) Δίνουμε χιουμοριστικές διαστάσεις στην παρουσία μας, αποδεικνύοντας ότι είμαστε άτομα με χιούμορ.
γ) «Σπάμε τον πάγο» και δίνουμε την ευκαιρία και στους συντρόφους μας να μας μιμηθούν, βγάζοντας τους από το αδιέξοδο του επίπονου σφιξίματος.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε περίπτωση που παρ’ ελπίδα σπρώξουμε υπερβολικά και χεστούμε, αποχωρούμε αμέσως!
Ένας πρακτικός τρόπος για να εξουδετερώσουμε τον θόρυβο της πορδής είναι ο βήχας. Κάθε μία που αμολάμε δηλαδή, ρίχνουμε κι ένα τρανταχτό βήξιμο. Θέλει λίγη εξάσκηση για να μάθεις να τα συντονίζεις, αλλά είναι εφικτό. Βέβαια, αυτό δεν εξουδετερώνει το πρόβλημα της οσμής, οπότε έχει πρακτική εφαρμογή σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις (π.χ. όταν η φίλη μας έχει συνάχι).


Πρακτική χρήση της πορδής
Το κλάσιμο σε συνεχόμενους «κανονιοβολισμούς» (κατά ριπάς) μπορεί επίσης να αποθηκευτεί σαν ηχητικό ντοκουμέντο, και να αποτελέσει ήχο κουδουνίσματος σε εισόδους κατοικιών για την τρομοκράτηση των απρόσκλητων επισκεπτών.

Κοινά χαρακτηριστικά
Όλες οι κλανιές ανεξαιρέτως έχουν κάποιο κοινά χαρακτηριστικά αυτά είναι:
1. Εμφανίζονται πάντα μα πάντα την πιο ακατάλληλη στιγμή… Δηλαδή εκεί που χορεύεις, εκεί που κάνεις σεξ, ενώ είσαι στη δουλειά κ.τ.λ. Κυρίως όμως όταν είσαι με άλλα άτομα στον ίδιο χώρο και δεν μπορείς να βρεις ανακούφιση.
2. Συσσωρεύονται σε μια ενωμένη κλανιά την οποία όταν την αμολάς τραντάζεται το σύμπαν, ενώ με βάση τον νόμο του Μέρφι είναι ικανές να δημιουργήσουν μια νέα ήπειρο ανάμεσα στην Ασία και στην Ευρώπη.
3. Αν δεν τις αμολήσεις δεν θα μπορέσεις ποτέ να ξεφουσκώσεις.
4. Σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν θα μπορούσε ο οργανισμός να ζήσει χωρίς αυτές και γιατί να μην υπήρχε ένα διαφορετικό πεπτικό σύστημα.
5. Δεν μπορούν να κρυφτούν, γιατί είτε θα ακουστούν είτε θα της πάρουν μυρωδιά.


ΤΑ ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ... ΚΩΛΟΥΕίναι δυνατή η…ανάφλεξη της πορδής;
Η απάντηση είναι «ναι». Ο εύφλεκτος χαρακτήρας των αερίων οφείλεται στο μεθάνιο και το υδρογόνο. Οι αναλογίες αυτών των αερίων εξαρτώνται κυρίως απ’ τα τα βακτήρια που ζουν στο ανθρώπινο παχύ έντερο, τα οποία προκαλούν τη ζύμωση των τροφών που δεν έχουν απορροφηθεί απ’ τη γαστρεντερική περιοχή πριν φτάσουν στο κόλον.

Γιατί οι πορδές κάνουν θόρυβο;
Οι ήχοι παράγονται απ’ τις δονήσεις του πρωκτικού ανοίγματος. Οι ήχοι εξαρτώνται απ’ την ταχύτητα απομάκρυνσης των αερίων και την στενότητα των μυών του πρωκτικού σφιγκτήρα.

Γιατί υπάρχει χρονική καθυστέρηση μεταξύ πορδής και οσμής;
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμμία καθυστέρηση. Βγαίνουν ταυτόχρονα απ’ τον πρωκτό. Απλά μεσολαβούν λίγα δευτερόλεπτα, για να φτάσει η οσμή μέχρι τα ρουθούνια του πέρδοντα.

Ποιες πορδές μυρίζουν πιο πολύ; Των ανδρών ή των γυναικών;
Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει, ότι οι πορδές των γυναικών έχουν πιο έντονη οσμή. Αλλά οι πορδές των ανδρών είναι μεγαλύτερες σε «όγκο», γι’ αυτό τους έχει βγει και «κακό όνομα». Αν εξισωθούν αυτοί οι δυο παράγοντες, τότε μπορούμε να πούμε ότι μυρίζουν το ίδιο περίπου.

Έχει καμμία σχέση η κλανιά με το ρέψιμο;
Όχι. Το ρέψιμο ξεκινά απ’ το στομάχι, ενώ η πορδή απ’ το παχύ έντερο. Εκτός αυτού, έχουν και διαφορετική χημική σύσταση.

Είναι επιβλαβής για την υγεία, η συγκράτηση της πορδής;
Υπάρχουν διάφορες απόψεις επ’ αυτού. Συνήθως δεν προκαλείται κάποια βλάβη. Σε έντονες περιπτώσεις όμως, μπορεί να προκαλέσει πόνο του στομάχου, διάταση του εντέρου, ή ακόμα και αιμορροΐδες. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κλαύδιος μάλιστα, είχε δημιουργήσει έναν νόμο, με τον οποίο νομιμοποιούσε το κλάσιμο στις δεξιώσεις, με γνώμονα την υγεία των ανθρώπων.

Είναι φυσιολογικό να απολαμβάνει κάποιος την οσμή της πορδής του;
Φυσιολογικότατο και συμβαίνει παγκοσμίως.

Είδη πορδής
Η απλή, καθημερινή: Διαρκεί περίπου ένα δευτερόλεπτο, έχει μια βαθιά και υποβλητική χροιά στον ήχο της. Απλή, καθημερινή, φιλική!
Η νταβραντισμένη: Δυνατή και πομπώδης, περίπου σαν ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΠ έχει τη χαρακτηριστική μυρωδιά του σάπιου μήλου.
Η κλούβια: Όχι κλούβα, κλούβια. Το όνομά της το χρωστάει στο γεγονός πως η οσμή της μοιάζει με αυτήν του κλούβιου αυγού (Υδρόθειο για τους γνώστες). Συχνά κόβει την όρεξη στους γύρω και μπορεί να εξελιχθεί σε όπλο μαζικής καταστροφής συνδυαζόμενη με την παραπάνω.
Η κωλοχωρίστρα: Χαρακτηριστικός ήχος ΜΠΡΡΡΡΠ. Δεν είναι τόσο μακρόσυρτη όσο η νταβραντισμένη αλλά είναι πολύ περισσότερο βίαιη και ξαφνική. Την νιώθετε που λέμε. Μπορεί να είναι κλούβια η σάπια, ανάλογα.
Η έκπληξη: Δεν την είχατε πάρει πρέφα αλλά εκεί στα ξαφνικά, ΜΠΡΡΟΥΠ!!!!
Ο πυροβολισμός: Ο ήχος της μοιάζει με αυτόν μιας πιστολιάς. Ξερός, απότομος βίαιος και πολύ δυνατός! Σπάνιες αλλά όπως προδίδει το όνομά τους, πολύ επικίνδυνες.
Η μπουρμπουλήθρα: Με ήχο που φέρνει σε αυτόν του φραπέ όταν του φυσάμε από το καλαμάκι αέρα, προδίδει άσχημη συνέχεια. Συνήθως η μπουρμπουλήθρα προκαλεί την αποβολή σκατών μαζί με τις μπουρμπουλήθρες καθώς και την ντροπή του κλανιάρη.
Η σιωπηλή: Αθόρυβη άλλα θανατηφόρα. Ότι της υπολείπεται σε ακουστικότητα το έχει σε γόμωση. Συχνές παρενέργειες περιλαμβάνουν ξαφνικές λιποθυμίες των παρευρισκομένων και βίαιες εξόδους από το δωμάτιο συχνά με κραυγές όπως «Πωωωω!», «Αντε γα**σου!», «Πάλι ρε μα**κα;»».
50-50: Σκέτος τζόγος. Συχνά με τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Εναλλακτικοί τίτλοι «Πήγε να κλάσει και χέστηκε», «Πήγα για μαλλί και βγήκα σκατά]…
Μη μου μιλάτε!: Χρειάζεται κάθε μόριο του εγώ για να την ελέγξουμε και συχνά, αν μας αποσπάσουν την προσοχή αυτοί το πληρώνουν.
Πρωτοκλασάτη: Το σοφό ρητό των Ελ, «πρωτοκλάστης, πρωτομυριστής» εφαρμόζεται εδώ πλήρως. Κλάσε, παίξ’ το αδιάφορος και κοίτα ή μάλλον κάρφωσε το διπλανό σου με το βλέμμα σου…
Κομπολογάτη: Κλανιά που απαντάται συνήθως σε οίκους ευγηρίας, ΚΑΠΗ της γειτονιάς, καφενεία και τσιπουράδικα. Την παράγουν κυρίως ηλικιωμένοι άνθρωποι με μειωμένα αντανακλαστικά και μη ικανοποιητική σφιγκτηριακή λειτουργία. Δεν μυρίζει πολύ, αλλά έχει τον χαρακτηριστικό ήχο του ατμόπολοιου (Ποτ ποτ ποτ ποτ).
Γιουσούφα: Κλανιά ύπουλη και φαρμακερή, δεν ακούγεται, αλλά προκαλεί αμέσως κρανιοεγκεφαλικές βλάβες και πιθανή αποκόλληση των ρουθουνίων οδών. Είναι αποτέλεσμα φασουλάδας της ελληνικής, στιφάδου με κρόμμυα και ανεξέλεγκτης κατανάλωσης κερασιών.
Σαλτσάτη: Κλανιά με δωράκι-έκπληξη. Η διαφορά του με την κλανιά 50-50 είναι ότι η πρώτη είναι απρόσμενη και δημιουργεί λάθος εντυπώσεις, ενώ η δεύτερη σε προειδοποιεί για τί πρόκειται να συμβεί. Αν είσαι έξυπνος, πας στην τουαλέτα και γλιτώνεις το οποιοδήποτε ρεζιλίκι.
Πορωτική: Κλανιά έντονα αντιληπτή από τους γύρω, αφού ο κλάνων φωνάζει τη λέξη «πόρωση!» κατα τη διάρκεια της σύντομης διάρκειας της. Εκτελείται κυρίως πάνω σε καναπέδες, κρεβάτια, καρέκλες, δονητές κ.λπ.
Η τζούφια: Από το χαρακτηριστικό ήχο «τσουφφφφφφφφφφφ».
Η παραπονιάρικια: Ξεκινάει με τόνο χαμηλό, τον οποίο στη συνέχεια, ανεβάζει· σαν να ρωτάει το αιώνιο «γιααατίίίίίίίί;;;;;;» [ προυουου-γου-ίίίίίίί ]
Η λασπερή: Σπάνιο είδος κλανιάς, επακόλουθο μεσημεριανής φασολάδας. Βαθιά χαρακτηριστική χροιά, σαν τον ήχο που κάνει η γαλότσα, καθώς την τραβάς από την λάσπη.
Η κλανιά «Ανεβαίνοντας-τα-σκαλιά»: Η κλανιά αυτή επιτυγχάνεται έπειτα από πολύχρονη εξάσκηση. Αποτελεί το έσχατο σημείο τέχνης του κλάνοντος. Σε κάθε σκαλί, πρέπει να αμολυθεί ακριβώς η ίδια ποσότητα αερίου χωρίς αλλαγές στη χροιά μεταξύ των σκαλιών. Επίσης, να σημειωθεί ότι πρέπει οι κλανιές να είναι όσες και τα σκαλιά. Θεωρείται, αυτή τη στιγμή, η πιο σπάνια από όλες τις κλανιές.


Παροιμίες για την πορδή
Αν δουλεύεις με τον κώλο, πορδές και σκατά θά ‘χεις.
Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος.
Γέρου πορδή μην ακούς, λόγο ν΄ακούς.
Με πορδές δεν βάφονται αυγά.
Κάλλιο πορδή ν΄αφήσω παρά ένα ασκί άντερα να χύσω..
Βάνει και την πορδή του δύναμη.
Κώλος που κλάνει δεν αρρωσταίνει.
Ο καθένας την πορδή του, μοσχολίβανο την έχει.
Πόρδου άκουσμα, σκατού μαντάτο.
Σ΄αγαπώ κυρά όταν κλάνεις, μα να μην το παρακάνεις.
Φοβέρισε τον κώλο σου, μην κλάσει στο παζάρι.
Όποιος κεντάει το γάιδαρο, μυρίζει τις πορδές του.
Η πορδή αν δεν βρωμάει, δεν λογιέται πορδή.
Άλλος κάνει την πορδή, και άλλος πιάνει το φλουρί.
Ο κουφός και ο κλανιάρης πάνε δίπλα στα νταούλια (ο πρώτος για να ακούει και ο δεύτερος για να μην ακούγεται).
Δεν αξίζει ούτε την κλανιά της γριάς.
Δεν μετριέται το αντριλίκι με πορδές.
Και ο ωραιότερος κώλος, πορδές κλάνει.
Βάλαν τον τρελό να κλάσει κι αυτός ξεκωλιάστηκε.


ΩΔΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΡΔΗΝ
Μικρή μου οσμηρή πορδή,
σαν βγεις απ’ το κωλί μου.
Μοσχοβολούν τα πέρατα,
ευφραίνεται η ψυχή μου

***
Ανοίγω τα παράθυρα,
να σε γευτεί η πλάση.
Κι ας μ’ έχουν για το βίτσιο μου,
όλοι οι γνωστοί μου κλάσει.Eλπίζουμε να γελάσατε όπως και εμείς όταν το πρωτοδιαβάσαμε
Ποτε δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι υπάρχει τέτοια εις βάθος ανάλυση μιας πορδής
ΠΗΓΗ http://glystrida.blogspot.com